ცხოვრება სხვა თვალით (1)

როგორ ხართ ჩემო მკითხველო ალბათ მოგენატრეთ უკვე. დიდიხანია არაფერი დამიწერია, ახლაც ვზივარ და ცფიქრობ რა დავწერო ან რაზე. არ ვიცი რა გესიამოვნებათ: სიყვარულზე თუ სხვა რამეზე. თუ შევძლებ რაიმეს დაწერას მინდა რამოდენიმე თემას შევეხო, ყველაფერი

ჩვენ ცხოვრება სხვა გვაქვს

ეს ისტორია ცოტა უცნაურია,იმით რომ ეს არის ორ გოგოს ამბავზე..ერთი რომელიც ოჯახი ჰყავს და შვილები,მეორე კი მწერალი და მარტოობაში ცხოვრობს.ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არის რომ ორივე მარტოსულები არიან..იმედია მოგეწონებათ,ეს ჩემი ახალი ნაწარმოებია..

ძილი:ეს – სფერო:სხვა

ლექსი შესაძლო სამოთხის არსებობაზე – დედამიწაზე, სხვა სფეროზე, განსხვავებულ მოსაზრებაზე ან უბრალოდ გავგიჟდი და მხოლოდ სიზმარზე, ან გავგიჟდი და მაინც შესაძლო სამოთხის არსებობაზე – დედამიწაზე, სხვა სფეროზე, განსხვავებულ მოსაზრებაზეა

სხვა საუკუნის მგზავრი გვიანი

ძველ ქვაფენილს პატარა ,,პოვოსკას" მსგავსი ეტლი მიუყვებოდა, ჯერ მზეც არ იყო ამოწვერილი და ირგვლივ არსებული ნისლი უფო შიშის გრძნობას ქმნიდა, ვიდრე სენტიმენტალობას.ზამთარი იყო, თუმცა დედა ბუნებას სამყაროსთვის არ შემოებერტყა თავისი თეთრი საბურველი,

ავთო, ნინა და სხვა ბავშვები რომლებმაც ცხოვრება ვერ მოასწრეს

\ეს ეხება ყველა იმ ადამიანს რომელმაც უცნობის სიკვდილი იმაზე პირადულად მიიღო ვიდრე ეს საჭირო იყოიცით რა არ მესმის? ადამიანი რომ კვდება ფაქტია, თუ სიკვდილმა ადრე მოუსწრო ძალიან სამწუხაროა და მთელი გულიც ვუსამძიმრებ მის ოჯახს და ვილოცებ მისი სულისთვის,

სხვა საქართველო აქ არის

მანანა წარბშეკრული დამხვდა. თითქოს ჩემი გუშინდელი თრობის ამბავი შეიტყო, ახლა მიბღვერს - რატომ არ შეიძლება იცხოვრო ადამიანურად? -გამარჯობა! -გაგიმარჯოს, სად ჯანდაბაში დაიკარგე?- მანანამ სიგარეტს მოუკიდა, -საქმეები… -მთვარალი ხარ? -გული მერევა….

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (12)

-გაუმარჯოს ტვინის ჭიას! - ღიმილიანმა ალექსანდრემ გოგონას გახედა და ისე მიესალმა, რომ მარცხენა ხელი ჩემი წელიდან არ მოუშორებია... ყველას მაინცდამაინც ჩემზე მიხუტებულს უნდა მისალმებოდა?! ცოტა არ იყოს ასეთი მომენტები უხერხულია... -მეც მაგარი ვარ შენი

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (11)

მეორე დილას ალექსანდრეს დედა აეროპორტში წავიყვანეთ და გავაცილეთ. გვითხრა, რომ ჩამოსვლის წინა დღეს აუცილებლად დამირეკეთ რომ გემრიელი სუფრა დაგახვედროთო, შემდეგ კი მე და ლილეს გამოგვხედა და გვითხრა რომ უჩვენოდ ბიჭებს სახლში არ შეუშვებდა. ეს, რა თქმა

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (10)

-ბოლო ცდაა... - ჩაილაპარაკა აღელვებულმა ბაჩომ. ხელები სახეზე მოვისვი დასამშვიდებლად და ალექსანდრეს გავხედე. შევამჩნიე, რომ სიღრმისკენ მიმავალი ხალხისკენ იხედებოდა. ბავშვებისთვის აღარაფერი მითქვამს, თვალზე ცრემლმომდგარი სირბილით გავიჭერი წინ ისე რომ

შენს გვერდით სხვა ბიჭი არ დამანახო! (9)

-დეა? - გაკვირვებულმა თქვა და თან თვალები მოისრისა. არაფერი მიპასუხია, კართან დავდექი და ვიგრძენი როგორ დამიარა მთელს ტანში ცხელმა ტალღამ, როდესაც საცვლისამარა ალექსანდრე დავინახე. საბედნიეროდ გარედან ძალიან მცირე განათება შემოდიოდა და ყველაფერი