ტკივილი...(სრულად)

იყო და არა იყო რა... თუმცა არა ასე ვერ დავიწყებ! ეს ზღაპარი არაა შეიძლება არც "ჰეფი ენდი" ქონდეს. უბრალოდ ამბავია, ტკივილით სავსე ამბავი...

ტკივილი ნოტზე

დავითვლი წამებს,მომინდები მაგრამ აღარხარ,მუსიკის ნოტებს ვაკვირდები,სრული სითეთრე,დაგავიწყდები და დაივიწყებ იმ სიმღერასაც,რომ მოგიძღვენი და ტუჩები გადავითეთრე.ვიცი არავარ ანგელოზი,თუმც სულს მიშფოთებ,და ვაღიაროთ არც შენახარ ჩემი სამოთხე,

ტკივილი...(თავი 4)

-გავიგე სტაჟირების პირველი დღე გქონია და მაინტერესებდა როგორ ჩაიარა-თქვა სერიოზული ხმით დემეტრემ -გაჩუმდი შენი ხმა ნუ მესმის! სუ...-თქვა და ტელევიზორი ჩართო. არხებზე დაიწყო თამაში და მანამ არ გაჩერდა, სანამ საყვარელ ფილს არ

ტკივილი...(თავი 3)

-შენ მოხვედი-აღმოხდა გახარებულ ქალს და ცივი გამოხედვის მიღმა დემეტრეს თვალებშიც იკითხებოდა სიხარული.-რა თქმა უნდა, მოვედი მინდა ჯერ ის ვნახო-თქვა ბაიამ და ნებართვის აღებისთანავე გაეშურა პალატისკენ.პალატაში, საწოლზე ფერდაკარგული ბიჭი იყო მისვენებული,

დაცემულის ტკივილი

სამოთხის კარზე მეამბოხე სული შევნიშნე უწინ დიადი ნათელი სხივი მას რომ ეფინა ამპარტავნებას დაუკარგავს მისი მშვენება მისი სიმშვიდე მისი ძალა და პატივგება

ტკივილი...(თავი 2)

-ხო, სწორედ აქედან დაიწყო მისი ტანჯვა, პირველი იმედგაცრუება, გაყიდული ძმა და მშობლები, რომელშიც მწარედ ცდებოდა... დღეისთვის საკმარისია სხვა დროს გავაგრძელებ-თქვა ბიჭმა და ფსიქოლოგის კაბინეტი, რაც შეიძლება სწრაფად დატოვა...

ტკივილი... (თავი 1)

იყო და არა იყო რა...თუმცა არა ასე ვერ დავიწყებ!ეს ზღაპარი არაა შეიძლება არც "ჰეფი ენდი" ქონდეს. უბრალოდ ამბავია, ტკივილით სავსე ამბავი...-ბატონო ლუკა...-დიახ ბოდიშით უბრალოდ ჩავფიქრდი

გულის ტკივილი

ეს გული ჩემი ტკივილით სავსე ეს თვალები ჩემი ცრემლებით სველი ეს დრო კი მიდის მიჰყვები შენ მას უდარდელ ფიქრით მშვიდი და დინჯი

Darck side of blod .13 (დასასრულიდან დასაწყისი)

-მამა!-სიხარულისგან და სევდისგან მკვდარ სხეულში ჟრუანტელმა დამიარა და ვამპირებისთვის დაუხასიათებლად თვალებიდან ცრემლები წამომხდა.თავს ვამპირად კი არა ყველაზე დაბალ არსებად ვგრძნობდი რაც

ნაცრისფერ ქალაქში

ეს ლექსი, არის იმ ენაზე დაწერილი,რომელსაც ტკივილი ჰქვია.. ტკივილი,ნაცრისფერ ქალაქში დადის ისე,როგორც მელანქოლია ჩვენს სულში შემოდგომისას,ან ღამით,როცა საკუთარ თავებთან შიშვლები ვართ.. ნიღბების გარეშე!