უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(3)

გათენდა თუ არა მაშინვე დავადექი სვანეთის გზას..მესტიაში გვაქვს დაჩა.ბავშვობაში ვგიჟდებოდი იქ ყოფნაზე,ყველაფერს მერჩივნა ჩემს ბავშვებთან ერთად ქოფნა.ამ სახლთან უამრავი მოგენება მაკავშირებდა.ბავშვობის მეგობრები რომელებთან თამაშიც მთელი დღე არ

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს(2)

დილით როდესაც ავდექი ჩავიცვი საცურაო კოსტუმი და ჩავედი ეზოში.ცხოვრების წესად მქონდა ლამის ქცეული ის,რომ დილით ადრე უნდა ავმდგარიყავი და აუზში მეცურავა.აუზთან მისვლის შემდეგ მოვკარი ჩემს აუზში თვალი ლაშას.-გორილა შენ რას

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქვს!(1)

მე ვარ ნიტა 20 წლის,ვარ სტუდენტი.დედისერთა ვარ და აქედან გამომდინარე ცოტა "გატუტუცებული" მამიოკოს ჰგოგო ვარ..მამაჩემი ერთ-ერთი გამორჩეული ბიზნესმენია ქვეყანაში..კიდევ მყავს საუკეთესო მეგობარი ტასო რომელიც ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს.ახლა რაც

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქ (სრულად)

-ბიჭო შენ კიდე სალომე გიყვარს?..მე ნანუკა და ნუცა ერთად მივდიოდით.ჩვენს უკან კი ნუცას შეყვარებული დათო,და მისი ორი მეგობარი:სანდრო და ლუკა მოდიოდნენ.უკვე დიდი ხანია ვიცი რომ ლუკას ძალიან უყვარხარ.მაგრამ არ ვიცი რა მემართება.ჩემს თავს ვერ ვაძალებ..

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 6) უშენოდ ცხოვრება აუტანელია...

ჰამაკიდან გადმოგდებულ ხელზე ვიგრძენი მისი თითები... თქვენ ვერც კი წარმოიდგენთ რად დამიჯდა, ამ დროს ემოციების შეკავება... მისი სიმხურვალე მთელ სხეულში მეღვრებოდა... გონება ლამის დავკარგე მისი ტუჩები, რომ ვიგრძენი თითებზე... მკოცნიდა ნაზად და ზუსტად

სხვისი ცოდვებისთვის... (ნაწილი 5) უშენოდ ცხოვრება მასწავლე...

თავი მის მკერდზე მედო... მის გულისცემს ვისმენდი. -როგორ გამალებით გიცემს გული... - ჩავიჩურჩულე. -თუ გაწუხებს, არც დავფიქრდები ისე შევაჩერებ... - შევკრთი, თვალცრემლიანმა ავხედე.

ლექსი: სიცოცხლე ტკბილია მარა უშენოდ ჩამწვარი სულია!! - გიორგი

ვნანობ ყოველ წუთს და წამს გატარებულ ჩემს ცხოვრებას!! ვნანობ, თუმცა დღესაც მენატრები, გესმის?გამოჩნდი, მე იმდენს გნატრობ, რომ შემიძლია შეგეხო კიდეც, მაგრამ ყოველთვის უშენოდ მარტო დარჩენილი ვეჩვევი უშენობას ... მენატრები .... სად ხარ სად ..

უშენოდ მოვკვდები (ნაწილი1)

არასოდეს არ გესმის შენ ჩემი, არასოდეს.არ შემიძლია სულ იმის მოსმენა რომ გზას ავცდი, არა არა ეს ჩემი ცხოვრებაა და არ გაქვს უფლება ჩაერიო. ეს ჩემი პრობლემაა და მე თვითონ მოვაგვარებ. –შენ თვითონ ვერ გაუმკლავდები,ხვალვე წავალთ ფსიქოლოგთან–წამოიძახა

უშენოდ ვერ ვცოცხლობ ...

თვალებში სითბო და სინაზე გეხატა, ასი დღე გხატავდი და ვერ დამეხატა, შენი თვალები,შენი ღიმილი, სიცოცხლის ფიქრში რომ გადამეხატა. იმ დღეს,ქარიც კი საოცრად ჰქროდა, გისოსებს მიღმა ვარდები თრთოდა, თეთრად ნათდებოდა იმ ღამეს მთვარე... უშენოდ ვერ ვცოცხლოობ

უშენოდ ცხოვრება რათ მინდა? ნაწილი პირველი

ფანჯრის რაფაზე იჯდა ჩაით ხელში და უყურებდა ხალხს, ხანდახან თვალს კორპუსის შესასვლელისკენ აპარეებდა, რადგან ზუსტად იცოდა მამამისი როგორც ყოველთვის ახლაც მთვრალი მოვიდოდა და შეიძლება ისევ ეცემა, ამიტომ არ უნდოდა თვალში გაჩხეროდა. დედამისიც სვავდა,