ყინულისფერი (დასასრული)

მის ცხოვრებაშიც. იცით ეს როგორ სიმშვიდეა? ადამიანს რომ ანგრევს შიგნიდან მაგრამ ვერ გამოიტან ამ ემოციას, აღემატება ქალურ ემოციებს და შეუძლებელია ამის გათავისება თუ თვითონ არ ხარ ქალი.პასუხის მიღება

ყინულისფერი (ნაწილი 5)

როცა წერა გადავწყვიტე, ვთქვი რომ მასზე ერთ სიტყვასაც არ დავწერდი თუმცა არ გამომივიდა, თავში მისი სახელი თითოეული აბზაცის ბოლოს აღასჯერ მაინც მიტრიალებდა და თავს არ მანებებდა. არავის

ყინულისფერი (ნაწილი 4)

ქალი ეშმაკია, ეშმაკი კი ალბათ ქალია. უმრავლესობა ცდილობს მიიღონ სარგებელი და ამ დოგმის იქით აღარ აინტერესებთ რა და როგორ იქნება. მსგავსები ბევრი მინახავს, და სიმართლე გითხრათ თავიდანვე ვერ ვიტანდი. ღმერთმა ისინი მათივე გაუმაძღრობის გამო მიატოვა,

ყინულისფერი (ნაწილი 3)

ჭკუიდან მშლიდა ის ფაქტი რომ მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში იმდენად ახლოს და ამავდროულად იმდენად შორს იყო ჩემთან. შეუძლებელია მისნაირი ქალი არ შეგიყვარდეს. შეუძლებელია არ იოცნებო მის გვერდით გეძინოს და შენი იყოს. თუმცა მას ასე ვერ მოექცეოდი.

ყინულისფერი (ნაწილი 2)

ისევ დაიწყო გაუთავებელი ფიქრები იმაზე როდის ვნახავდი. სასტუმროში მისვლისას ვიცოდი გრძელი საუბარი მელოდა დედასთან და ტაქსიშივე სულიერად მოვემზადე ამისთვის.საუბარი ერთობ სტანდარტული იყო სანამ იმ მტკივნეულ საკითხს არ მიუახლოვდა რასაც უკვე დიდი ხანია

ყინულისფერი (ნაწილი 1)

საქართველოში ჩამოსვლის პირველი თვე უქმად გავატარე. სამსახურის გარდა აზრიანი არაფერი გამიკეთებია. იყო რამდენიმე გოგო თუმცა მე აქ სერიოზული ურთიერთობისთვის არ ვარ სულ ეს აზრი მიტრიალებდა და შესაბამისად კონკრეტულ საზღვარს არ გასცდენია. სასტუმროს

ყინულისფერი

ვიდექი მინდორში და ვტიროდი, ვტიროდი უცრემლოდ.ვგრძნობდი გათელილი ბალახის სისველეს და მიწის ვიბრაციას. სხეული დამებზარა, სული ნაპრალებიდან იღვრებოდა ლავად და ბალახის უსუსურ ღეროებზე ცრელმებად იბნეოდა.

ყინულისფერი

იმ დღეს გეგმები შეგვეცვალა და პეკინის ნაცვლად ბახტრიონზე უნდა შევხვედროდით. ჩემთვის სულეთი იყო. როგორც ყოველთვის მომიწია ლოდინი,სანამ აფთიაქსა და მარკეტში შეივლიდა.რედბული და პრეზერვატივები მისთვის,ჩემთვის წყალი. მესამე სართულზე ასვლამდე მოასწრო