შენ ჩემში ხარ-4

-მართლა კარგად ხარ?დაეჭვებულმა კითხა ძმას და კარები გამოაღო... -რა სახე გაქვს ბიჭო რა იყო...რა სახე ჩამოგტირის...შესვლისთანავე მიახალა ვაკომ ძმაკაცს და მათეს ხელი ჩამოართვა...უკან მოყვა კოსტა და დათო.. -არაფერი რამე უნდა მჭირდეს? -მათე შენ მაიც

შენ ჩემში ხარ-2

თავი-3 ჭავჭავაძის ქუჩას მიუყვება...გზა უნდა გადაჭრას...ფიქრებში გართული ვერც კი ამჩნევს როგორ უახლოვდება მანქანა.

შენ ჩემში ხარ-2

თავი-2 ადგილზე გაშეშებული ვერ ინძრეოდა...ნერწყვი მძიმედ გადააგორა სასულეში და მის ძმას უფრო მაგრად დაეყრდნო.. -ხო კარგად ხარ?

შენ ჩემში ხარ ~1

თავის თავს ეჩხუბებოდა,როდესაც უკნიდან ბიჭების სიცილის ხმა შემოესმა...მალევე გაარჩია ხმები...10 წლის შემდეგაც კი კარგად ახსოვდა მისი კლასელების და უბნის ბიჭების ხმა...უკან შეტრიალდა და ერთ-ერთს თვალი თვალში გაუყარა...იმ ერთმაც სიტყვა შუაში

წერილი შენ!

ვერ გიტან! მეზიზღები! რომ ჩემ ტვინში ზიხარ მუდამ...იქ დაიდე ბუდე და ჯიუტად არც კი ცდილობ, რომ წახვიდე...მე კი უფრო და უფრო მტკივა... აქქ სადღაც მარცხნივ მკერდთან!!! მეზიზღები,რომ ასეთი ხარ ჩემო ლეონარდ! მეზიზღები!!!

წერილი შენ!

ვერ გიტან! მეზიზღები! რომ ჩემ ტვინში ზიხარ მუდამ...იქ დაიდე ბუდე და ჯიუტად არც კი ცდილობ, რომ წახვიდე...მე კი უფრო და უფრო მტკივა... აქქ სადღაც მარცხნივ მკერდთან!!! მეზიზღები,რომ ასეთი ხარ ჩემო ლეონარდ! მეზიზღები!!!

შენ და ჩემ თავს დატეხილი ემოციები

კვირა 1 სექტემბერი 2019" ამ დღეს სამუდამოდ შევინახავ ჩემს მეხსიერებაში და გულში ამ დღეს შენ მე შემამჩნიე ვერ ვიჯერებ გული ვერ უძლებს 00:20 ზუსტად მახსოვს ამ დროს მომწერე

მე შენ შეგიყვარებ...

მე შენ შეგიყვარებ.. დამიჯერე, მართლა შეგიყვარებ,მთელს სამყაროში ყველასაგან გამორჩეულად,ისე შეგიყვარებ თავს რომ შეგაყვარებ ზუსტად ისე შენ რომ შემაყვარე თავი შენი.... შენთვის ჩვეულად!თვალებს შევიყვარებ, შენსას ცისფერს,

შენ ჩემი ხარ (5)

- მაშინ ასე გკითხავ, მოგწონვარ თუ არა? - ჯანდაბა! ვერ ვიტან ამ უხერხულ მომენტნს! ისე დავიბენი, ლოყები ამიხურდა. გულისცემას მთელ სხეულში ვგრძნობდი. სანდრო მიყურებდა დაჟინებით და ჩემ პასუხს ელოდებოდა. გავხედე. მინდოდა თვალებში წაეკითხა

შენ ჩემს თვალებში გაორებული...

როგორც კლარჯეთში მზე ჩადიოდა,ისე წვიმდა და ისე ჰყვაოდა ჩემი ნატვრის ხე, ხელით დარგული იზრდებოდა და დრო გადიოდა...მე ისევ ის ვარ, შენ კი შეცვლილი ჰგავხარ მარტის თოვლს მიწას ადნები,შენში სიყალბებ მე წამაქცია...