შენს გამო კიბოსაც დავამარცხებ! (ნაწილი4)

საღამო იყო მარტო ვიჯექი სახლში არაფერი საინტერესო არხდებოდა ვუყურებდი ღტუბლები როგორთამაშობდნენ...ნეტა მეც ღრუბელი ვიყო მილიონობით ფორმას მივიღებდი.ამდროს დედა ჩემივიდა ოთახსიდა ნაზად გამიღიმაანი ბექაა მოსულიშენთან

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... (სრულად)

ფრთხილად მოვავლე თვალი ახალ საცხოვრებელ გარემოს და თვალები ცრემლით ამევსო . ოთახი ,სახლი... ყველაფერი გაქრა, ახლა ვზივარ ცარიელ კედლებთან ერთად და გავყურებ ერთმანეთზე დალაგებულ ყუთებს , ტირილი მინდოდა მაგრამ ვერ ვტიროდი , მართალია არც ისე შორს ვარ

შენს გამო კიბბოსაც დავამარცხებ! (ნაწილი2)

კიბო ეს ის დაავადებაა რომელიც სუსტ ადამიანს კლავს,ძლიერს კი ასუსტებს.მაგრამ ვიცი რომ გავუმკლავდები ვიცი რომ მეშევძლებ ამ ყველაფრის გადატანას...გაუთავებელი ტკივილი და ტანჯვა როდესღაც მოეღება ბოლო და მაშინ ვიტყვი -მე დავამარცხე კიბო!მე შევძლებ

შენს გამო კიბოსაც დავამარცხებ! (ნაწილი 1)

ერთ დღეში ძალიან ბევრი რამ ხდება.ოცდაოთხ საათში რამდენი ადამიანს ვუღიმი ალბათ ათასობით,იცით რამდენი ადამიანი კვდება?სხვადასხვა მიზეზით?ძალიან ბევრი .ზოგი სიბერის გამო კვდება,ზოგი ბუნებრივი მიზეზებით,ავტოკატასტროფებით,ლეიკემიით და...კიბოთი.მეგონა

შენს უნახავად

არა იმიტომ რომ მომენატრე, მე მხოლოდ მინდა ისევ გიმზირო, და ის წარსული გრძნობა ცრემლებით, ერთხელ კიდევ რომ გამოვიტირო. არა იმიტომ რომ კვლავ მიყვარხარ, მინდა შევიგრძნო მთელი არსებით, რომ მერე ვით ღმერთს, ქვეყნის შემოქმედს, ლოცვით აგიგო დიდი ტაძრები.

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) (სრულად)

-მიყვარს შენი ტკბილი ტუჩები თქვა მან და კიდევ ერთხელ მაკოცა...წელი ხელზე მომხვია და მეორე სართულზე ამიყვანა.თან ნელნელა მხდიდა ტანსაცმელს სულ შიშველი რომ დამტოვა სხეული დამიკოცნა მეც თმაში ხელი შევუცურე და ამით უფრო გავახელე ოთახში მხოლოდ

არავინაა შენს მიმართ ვალდებული – ჰარი ბრაუნის წერილი შვილს

შობა ღამეა და ჩვეული პრობლემის წინაშე ვდგავარ – ვერ გადამიწყვეტია რა გაჩუქო. ალბათ მოგეწონებოდა წიგნები, სათამაშოები, ტანსაცმელი, თუმცა დღეს ძალზედ ეგოისტი ვარ და მსურს ისეთი საჩუქარი გაგიკეთო, რომელიც რამოდენიმე თვესა და წელიწადზე მეტხანს შეგრჩება.

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი5*

-დემეტრე,სად ხარ...ამბობს მამა ჩემს საყვარელ სახელს ღმერთო მძინავს ხომ?! ხომ მძინავს ეს ყველაფერი ხომ აფსურდია აი ეხლა გამეღვიძება!! ოთახში ჩემთვის საოცრად ნაცნობი პიროვნება შემოდის მედედურად დგამს ნაბიჯებს საოცრად სიმპათიურია იმდენად რომ მინდა მისი

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი4*

არ ვაპატიებ! როგორ დამამცირა იმ კა*პის წინ მეზიზღება,საშინლად მეზიზღება!! ასე გვიმვაში და ერთ ამბავში ვიყავი ტელეფონმა რომ დამირეკა რათქმაუნდა დემეტრე იქნებოდა 1თხელ დარეკა არ ავიღე მეორეჯერ დარეკა არ ავიღე მესამეჯერ დარეკა არ ავიღე მერე მესიჯი

ტკბილი ტუჩები (ანუ შენს კოცნას ვერ დავივიწყებ) *თავი3*

-რაო ბატონმა დემეტრემ?! -კარგად მომისმინე,არვიცი დემეტრემ რა მოიფიქრა მაგრამ დამიჯერე აქ ყოფნა დიდ ხანს არ გიწერია... ვუთხარი და საშინლად გაბრაზებული გამოვედი კომპანიისკენ,ტაქსი დავიჭირე და სახლში წავედი...სახლში შევედი თუ არა კარები მივაჯახუნე იქვე