შენ ჩემი გახდები?!..... (თავი 3)

ეს პირველი კოცნა იყო,ნინუცას პირველი კოცნა.ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 2)

ცხოვრება ვერაგია,ვერაგიამეთქი ხომ ვამბობ,მაგრამ ამისთვის ყველა მკიცხავს.... არავინ იცის რას მოუტანს ის ისედაც ტკივილისგან დასნეულებულ ადამიანებს.ასე მოხდა ნინუცა გედენიძის ცხოვრებაშიც,ისეთი რამ მოუტანა ვერაგმა ცხოვრბამ რასაც ვერასდროს

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი 5)

რომ გეკითხათ ახლა რას გრძნობო, ლოგიკურ პასუხს ვერ გაგცემდით. უბრალოდ გავშეშდი, ემოციური სტრესი იმდენად დიდი იყო , აზროვნება გამეყინა. ვერ ვხვდებოდი მიხაროდა თუ მწყინდა, ბედნიერი ვიყავი თუ გაბრაზებული? ვაიძულებდი თავს

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 1)

ცხოვრება ერთი დიდი მოულოდნელობაა,როცა არ ელი მაშინ შემოტრიაალდება შენსკენ და დაიწყებს შენი მიმართულებით სწაფ,მშფოთვარე და მღელვარე დინებას,მაგრამ საინტერესოა მოგიტანს კი ეს დინება ადამიანს რაიმე სასიკეთოს?! თუმცა შესაძლოა ცოტახნით გაგაბედნიეროს

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (თავი 4)

როგორც იქნა ზარმა დაირეკა. რაც მალე შემოვა სტუმარი, მით მალე წავა და მეც მით მალე დავკავდები ჩვეული პროცესით. ირაკლი წავიდა კი არა გავარდა კარის გასაღებად, კარები კინაღამ გამოგლიჯა. მდივანზე მჯდომარემ სახელი გავიგონე, ირაკლიმ ნიკა ახსენა.

ჩემი ხატია სამშობლო და "ლიჟბი" აქედან წავიდე

წასვლა გინდა ქვეყანაში არსებული პრობლემების გამო ხომ ? საინტერესოა... მოიცადე, კერ არა... სულის შემძვრელი მუსიკა ჩართე ! ახლა კი და ვიწყოთ მე მოგიყვებით ერთ პატარა, დანაწევრებულ ქვეყანაზე, სადაც ყველაფერი ხდება, სადაც თორმეტი წლის სოფი,

ჩემი რეალური სეიყვარულის ისტორია

გამარჯობა, მე ანა ვარ გაგიკვირდებათ და 13 წლის :3 მაქვს ყავისფერი თმა, მუქი თაფლისფერი თვალები და ჩემი ასაკისთვის მაღალიც ვარ.ჩემი არაბიოლოგიური და-დიანა კლასელია.ძალიან გვიყვარს გართობა ისევე როგორც ყველას.ეს ისტორია კი რეალურ ამბებზეა

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (1 მე-2 და მე-3 თავების გაერთიანება)

ვიცი ბევრი ვიბოდიალე ამ საიტზე, მაგრამ ახლა აგიხსნით რა მოხდა. სამივე თავი გავაერთიანე, რადგან პირველი ორი საიტმა წაშალა, მერე სხვა სათაურით დავდე ეს თავები. ახლა ისევ აღვიდგინე ძველი პანელი თუ რაც ჰქვია და გადავწყვიტე ისევ აქ დამედო ჩემი ისტორია

ეს დეკემბერია. ბოლო ჟამი ჩემი ყვავილობის.

ეს დეკემბერია.ბოლო ჟამი, ჩემი ყვავილობის.ვზივარ ჩემს მოქანავე სავარძელზე, წელზე ადიალი მახვევია. ჩიბუხის ბოლში გახვეულს, ძლივს ვახერხებ, შეთეთრებულ მთებზე თვალის შევლებას. სახლში ბუხარი ანთია, მაგრამ გარედან, ძირგამომპალი აივნის სიჩუმე, უფრო

დროლოგია ჩემი პროფილით

ვადა გასული წლებიც მიდიან, უიღბლოება გაწვიმს უდროოდ და მიუყვები ქუჩას მთვრალიანს, აი რა იცის ფიქრმა უნორმოდ. კითხულობ წიგნებს ასოებ წაშლილს, გადადებ წიგნებს ხედავ ჰორიზონტს, და მერამდენედ უსმენ ბობ მარლის, შენფერებს ვიცნობ რომ მისნაირობს.