'მაინც ჩემი ციცქნა იქნები' [სრულად]

"მაინც ჩემი ციცქნა იქნები" ყავით ხელში აივანზე გავიდა. ეზო მოათვალიერა, მხოლოდ აქა იქ თუ იყვნენ მოხუცები, რომლებიც ნელა მიაბიჯებდნენ სკამებისკენ დასასვენელბად. ბიჭი მხრებში გაიმართა. სპორტულ შარვალს თასმა შეუკრა და ცოტათი მაღლა აიწია. უმაიკოდ

შენზე ოცნებას ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო (ნაწილი მეორე)

ცხოვრება დამპალი რამეა ერთხელ თუ აიცრუე გული მუდამ იმ სტიქიებში იქნები რო რამე დაგემართება ან რამე მოხდება...მაგრამ არღირს მუდმივ შიშში ცხოვრება რადგან ხანმოკლე წუთისოფელი იმდენად მცირეა რომ რაიმეზე დაკარგო დრო მაგალითად შიშში... რვის ნახევარი იყო

შენზე ოცნებას ვეღარ იტევს ჩემი სამყარო (ნაწილი პირველი)

ყველა ადამიანში არის ისეთი რამ რისი შემჩნევაც არშეუძლიათ სხვებს...არის მხარე რომელიც მუდამ რჩება სიმარტოვედ და ამ მხარეს მხოლოდ ის ადამიანები ამჩნევენ რმლებსაც მთელი გულით უყვარდებათ.ყოველი დღე იმედით უნდა იწყებოდეს ხალისით და არაპირიკით...რაც მთელი

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 5)

კარები გააღო მარიამმა და ადგილს მიეყინა.. -მარიამ ვინაა?-გამოსძახა ნინიმ -მარიამ-საბამ ნაძალადევად გაიღიმა -ნინი და ლილე, ჩვენი უსაყვარლესი კლასელი გვესტუმრა-ირონიულად გაიღიმა და მისაღებში შევიდა, ნინაკა გაოცებული უყურებდა საბას -შემო ნინაკა

ჩემი არ გეშინოდეს! (თავი 4)

-მასპინძელმა უნდა დაჭრას ტორტი და არა სტუმარმა! - უზრდელი! მართლაც, რომ არ იცის რას ნიშნავს სიტყვა ზრდილობა! -მართლაა? და ის იცი, რომ სტუმარი მორიდებით ზის ხოლმე და გაუჩერებლივ არ ლაპარაკობს?!-გაბრაზებით მომიგო მან. -ვიცი, მაგრამ ეს მხოლოდ მაშინ,

ჩემი არ გეშინოდეს!

-ისე დღეს დილით რა კივილიც ვერ მოასწარი, ახლა აინაზღაურე დაგორებისას. - ამბობს და მის ,,ქოლგეით" კბილებს მიჩენს.-არა, ისე რამ ჩაგაცვა ასეთი მაღლები? დებილები ხართ რა ეს ქალები! -ამბობს და თან ხარხარებს. ცოტა ვერ უნდა იყოს

ჩემი არ გეშინოდეს! (თავი 2)

ადამიანებს სახეზე მიეხატათ ბედნიერი ღიმილი, მე კი ვერც ფუნჯი მშველოდა და ვერც კალამი. პაბლო პიკასოს ნახატებს დავემსგავსე, რომლის თვალები სევდისგან ბრწყინავს, მოწყენილი ღიმილი კი სულ სხვა რამეზე მიგვანიშნებს.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 4)

გემრიელად ერთმანეთზე ჩახუტებულებს გვეძინა მე და ლუკას, მას ჩემს წელზე ჰქონდა მოხვეული ხელი, მე კი მის მკერდზე მედო თავი..კარების ,,შემოგლეჯვის" ხმა გავიგონე. სწრაფად ავწიე თავი, ლუკამაც ჭყიტა თვალები, მაგრამ ვაი!! -თქვე ცუღლუტებოო!!-ყვირის ბოლო

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 3)

-ჰმმ, კარგი სურნელი ტრიალებს-მომესმა ხმა ზურგს უკან, დავინახე როგორ იდგა კარებში ლუკა და მაკვორდებოდა, მაგიდას ვაწყობდი, როცა თეფშები გამომართვა და თავად დაიწყო სუფრის გაწყობა, გამეღიმა, ეჰჰ ნეტა ასე იყოს მუდამ, რა მაგარი ქმარი იქნები წარმომიდგენია,

ჩემი არ გეშინოდეს!

დილა ჩვეულებრივად დაუწყო, ისევ მომაბეზრებლად... ისტორიის მთავარ გმირს ვერც კი წარმოედგინარომ ეს დღე მის ცხოვრებას ძირფესვიანად შეცვლიდა, თუმცა ყველაფერი მას შემდეგ აირია რაც სამსახურში მიმავალი ახალგაზრდა გოგონა უცნობმა მამაკაცმა იარაღით დაატერორა.