ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 12

თამამად გადმოვედი მანქანიდან და ოფისის კარი შევაღე. ახალგაზრდა გოგონა ისევ ღიმილით მომესალმა და ჩემს ახალ ოთახში შემიყვანა. ყველაფერი სკმაოდ კარგად იყო მოწყობილი, კედლებს ნაცრისფერი დაჰკრავდა, შავი დიდი საოფისე მაგიდა და განიერი ტყავის,მუქი

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 11

შუაღამეზე სახლიდან იაფფასიანი ქალივით გამოვიძურწე და და სახლისკენ დავიძარი.არ ვიცი რამ მომიარა,მკვეთრად მოვატრიალე მანქანა და სულ სხვა მიმართულებით წავედი. ძალიან ციოდა,მანქანიდან გადმოვედი და თბილი,ნაქსოვი შარფი სახეზე ავიკარი.იქ სადაც გავჩერდი

ჩემი თვალით დანახული რუსეთის აგრესია

დედა,რომ ბოროტ ავსულებზე მოყვებოდა ზღაპრებს, ალბათ ისეთები არიან რუსი აგრესორები,რომლებსაც ქვეყანაზე არაფერი ადარდებთ... მე მჯერა,რომ აუცილებლად დავბრუნდები უკან,ჩემს სოფელში,მაგრამ რუსი აგრესორი ჩემთვის ყოველთვის იქნება ის,ვინც ბავშვობა მომპარა...

ჩემი ცისფერთალება.... (თავი 2)

ასე სეირნობაში მდინარესთან მივედით რომელშიც სავსე მტვარის ანარეკლი იხატებოდა ,შესანიშნავი სანახაობა იყო.. ისევ სიჩუმემ დაისადგურაა ,მე მხოლოდ მდინარეს უყურებდი ,მაგრამ ვგრძნობდი როგორ მიყურებდა დემეტრე...უეცრად ჩვენი თალები ერთმანეთს შეხვდა და ვერ

ჩემი ხარ

დღეს კი „გათხოვილი ქალი“ და ერეკლე ბურდულის „ცოლი“ დამერქვა. ახლა ოთახში კუკლასავით გამოწყობილი ვზივარ დიდ თეთრ კაბაში და ვფიქრობ მე ალექსანდრა დადიანი 17 წლის წინ რატომ არ დავიბადე ბიჭად. ჩემს უკვე ქმარს არც კი ვიცნობ, მისი გაცნობის სურვილიც არ

შენ ჩემი სრულფასოვანი მეორე ნახევარი ხარ

ინდირა საოცარი ადამიანი იყო, ამას იმიტომ არ ვამბობ რომ დღეს აღარ არის, ამას მთელი თბილისი დაგიდასტურებთ, მისი უბრალოება და სილაღე ყველას აოცებდა და აცოცხლებდა... მათ შორის ირაკლის, ის დარწმუნებულია დღესაც რომ ინდირა მისი მეორე ნახევარია და ელოდება

ჩემი დაკრძალვა

არასდროს შეცდეთ ადამიანებში. ისინი,ვინც ანგელოზად გაჩვენებენ თავს,ეშმაკნი აღმოჩნდებიან,ერთი შეხედვით თბილები და კეთილები,რომლებსაც უყვარხართ,თურმე თქვენი ყველაზე დიდი მტერი ყოფილა... ზოგიც,შეიძლება უბრალოდ სითბოს ვერ გამოხატავს,უბრალოდ არ

ჩემი "ჰოლივუდური" ამბავი.8

მეორე სართულზე ავედით. უამრავი ოთახები ქონდა ამ სახლს. ჩემი ჩანთა, იმ ოთახში შევიტანე, რომელიც გოგოებისთვის იყო განკუთვნილი. მოშოებით სანდროს ოთახი იყო. თითქმის ძალით შემათრია. ნამდვილ მეფის მოსასვენებელს გავდა იქაურობა.

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (დასასრული)

პროლოგი:ცხოვრება სავსეა მოულოდნელობებით! და მაშინ როცა არაფერს არ მოელი, ხდება რაღაც რაც შენს ცხოვრებას რადიკალურად ცვლის...! დილით ტელეფონის ხმამ გამაღვიძა. წამწამები ძლივს დავაშორე ერთმანეთს, ეკრანისთვის არც დამიხედია ისე ვუპასუხე. -ხო...

ჩემი "ჰოლივუდური"ამბავი.7

ცოტა ხანში სუფრა გაშლილი გვქონდა და ერთმანეთს ღვინით სავსე ჭიქებს ვუჭახუნებდით. თაზო ჩემს გვერდით იჯდა და დრო და დრო ლოყაზე მჩქმეტდა ხოლმე, თითქოს იმის დასტურად, როგორ მომენატრეო. უცებ კარზე ზარის ხმა გაისმა.