შენ ჩემი გახდები?! (თავი 26)

მისი სიტყვები გაახსენდა,“ისე,მაკოცე მინდა მკვდარსაც მდაგავდეს შენი ლავასავით ცხელი ტუჩები“ თავი გადააქნია და ამოისლუკუნა. -ბოლოჯერ გაკოცებ! ბოლოჯერ შევეხები შენს ტუჩებს,ტუჩებს რომლებმაც გზა ამირიეს და ცხოვრებას აზრი შეძინეს. ქალის ტუჩებს ლოთივით

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 25)

ვიგრძენი მისი გავარვარებული ტუჩები როგორ ცდილობდა ჩემი გაყინული ბაგეების გათბობას,თუმცა ამაოდ, ავყევი კოცნაში,ერთჯერ ვაკოცე და ჩემმა ბაგეებმა შეწყვიტეს მოძრაობა,მისამ კი განაგრძეს იმ იმედით რომ შეძლებდა სიკვდლის ყინულის გალღობას!

ჩემი პირადი გველი (თავი1)

თვითმფრინავში იჯდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა. არ შეეძლო მშვიდად გაჩერება და ეს ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითმფრინავში პირველად არ მგზავრობდა, აფრენისას მაინც რაღაცნაირად გულისრევის შეგრძნება დაეუფლა. კიდევ კარგი პირველი კლასის

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 24)

ალექსმა ცდილობდა იარაღი წაერთმია,მართა ჩემს წამოყენებს ცდილობდა,უეცრად გასროლის ხმა,რომ გაისმა.....გასროლის,რომელმაც ჩემს ცხოვრებას ბნელი წყვდიადი დაადო ტაბუდ!

ჩემი სევდიანი ისტორია (სრულად)

მივუყვები ნისლიან ქუჩებს და მიკვირს რამ გააჩინა ამ დროს ეს ნისლი, თებერვლის 10-ში,შუა ზამთარში.სიცივით მობუზულან ხეები,ქუჩები, ლამპიონები, ქალები და ბავშვები. ავტობუსში ავდივარ და ვიკავებ ადგილს. მინას მიყრდნობილი და ყურსასმენებში

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 23)

-სად გაქრა ის საამაყო ქალი,ვერ ვხვდები,ალექსი რომ დააჩოქა სადაა ის ნინუცა?! დანანებით და შემზარავი ხმით მელაპარაკებოდა დადა და გული მეფლითებოდა თითეული მისი სიტყვით.

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 22)

არასდროს არავინ მომიკლავს,არასდროს და გეფიცები,ორივე ნინოს თავს ვფიცავ მოგკლავ მეორედ თუ ნინოს,ნინოს ოჯახს ან ჩემს ოჯახს გაეკკარები! დაიმახსოვრე რომ ნინო გედენიძე ალექსანდრე ნაკაშიძეს ცოლიაა,ცოლი რომელიც ყველაფერს ურჩევნია და იმდენად ძვირფასია

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 21)

-ის ჩემი სახლია,ის ჩემი ქმარიაა და მე მას არ მივატოვებ...ჩემი ძმის მკვლელთან ერთად არც ვიცხოვრებ და არც საჭმელს შევჭამ,ხოლო ალექსს არ მივატოვებ არაა,მას არ მოუკლავს ჩემი ძმა და მამა...ის უდნაშაულოაა და თქვენ ჩვენს სიყვარულს დანაშაულად ნუ აქცევთ! ისე

შენ, ჩემი ხარ! (სიცოცხლის ბოლომდე) #2

- დედაა, გთხოვ თვალები გაახილე, გთხოვ, გემუდარები... დედაა! _ ბოლო ხმაზე ვიკივლე და გამომეღვიძა. ოჰ, ისევ ღამის კოშმარი. სულმთლად ოფლში ვცურავდი, ჩემი გული კი საგულედან ამოხტომას ლამობდა. პულსის დალეგულირება ვცადე, მაგრამ უშედეგოდ. რახან ვეღარ