ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი იმედია. (თავი 2)
გაკვეთილები დამთავრდა.ნათია და ნინო სკოლიდან რომ გამოვიდნენ,ლაპარაკობდნენ და მთელი გზა ისე გაიარეს ვერც კი გაიგეს.სახლში მისულ ნინოს დედამისმა დაუძახა გამოიცვალე ხელები დაიბანე და საჭმელად ჩამოდიო.ნინომ უცბათ გამოიცვალა,ხელებიცხოვრებაში ყველაზე მთვარი იმედია
მე ვარ ნინო,ვცხოვრობ ერთ-ერთ ღარიბულ ქუჩზე რომელსაც ქიდნესს(ესეთი ქუჩა არ არსებობს)უწოდებენ.ბავშვობიდან აქ ვცხოვრობდი,შესაბამისაც მეგობრები და საუკეთესო მეგობარიც მყავს.სკოლაში დავდივარ 16 წლის ვარ.სკოლა ქალაქის ცენტრშია,ალბათ იფიქრებთ როგორ ქალაქისპირველად ცხოვრებაში... IV თავი
- ნიცა, პირველი არ არის, მაგრამ დამიჯერე აღარ განმეორდება, ოღონდ ახლა შემიცოდე. აუ ნიცა, გემუდარები არ უთხრა. იცოდე არ უთხრა თორემ გაგანადგურებ! - მაფრთხილებდა ტასო. - ამაზრზენი ხარ! - ვუთხარი და შემოვტრიალდი. ვერ ვიჯერებდი. ნუთუ ეს მართლა ტასო იყო?სხვა ცხოვრებაში გავაგეძელებთ..(სრულად)
არ დაგვაცადა ამ დამპალმა ცხოვრებამ თორე 8 კიარა 88წელიც გაგრძელდებოდა.. 17წლის ვიყავი მაშინ მე ლაშა 20ის საგურამოში ვიყავით წასულები ზაფხული იყო და 1კვირით გავექეცით თბილისს. რაც 15წლის გავხდი დედა სულ მიშვებდა ლაშასთან ერთად ყველგან,და ამის მერეპირველად ცხოვრებაში... III თავი
სახლში მალევე მივედით. თოკო და ტასო მთელი გზა ლაპრაკობდნენ, მე კი ჩუმად ვიჯექი და ფანჯარაში ვიყურებოდი. თორნიკე ტასოსთან ისეთი ლაღი და ბედნიერი იყო, ეჭვიც არ მეპარებოდა, რომ ტასო სიგიჟემდე უყვარდა.პირველად ცხოვრებაში... II თავი
უკვე ერთი კვირა გავიდა, რაც ბერლინში ვარ. ძალიან მომწონს აქაურობა. ნელ-ნელა ენას უფრო კარგად ვსწავლობ. ბავშვები ყოველდღე ჩვენთან არიან და გვამხიარულებენ. ყველა ისეთი თბილი, მეგობრული და მხიარული იყო, რომ გული სითბოთი მევსებოდა.პირველად ცხოვრებაში... I თავი
სააბაზანოში, იატაკზე ვიჯექი და ამუშავებულ სარეცხის მანქანას ვუყურებდი. ასე ვიყავი ნახევარი საათი. ბოლოს, ჩემი გადაწყვეტილების სისწორეში დარწმუნებული, კმაყოფილი ფეხზე წამოვდექი და ჩემს ოთახში გავედი. ცოტა ხანი საწოლზე წამოვწექი და კიდევ ერთხელოჯახის და მშობლების როლი ცხოვრებაში
აივანზე გამოსულმა დავინახე, რომ თხუთმეტი წლის ბიჭი კიბეებზე სწრაფად ჩარბოდა. _ გიგა, მოიცადე. _ უყვიროდა და სწრაფი ნაბიჯებით მისდევდა დედა. ბიჭი კვლავ უკანმოუხედავად გარბოდა.არაფერი მინდა ამ დამპალ ცხოვრებაში,შენ თუ არ იქნები!
სიყვარული ეს არის გრძნობა,რომელიც ყველა სხვა სასიამოვნო შეგრძნებებთან ერთად,ყველას თავის იდეალს უსახავას და უბიძგებს სრული გაიდიალებისკენ...ამ ცხოვრებაში
ამ ცხოვრებაში არის ვიღაც ვისაც შეიძლება ენდო გული გადაუშალო და თქვა ხო ეს ის არის ვინც მე მგავს, ჩემნაირი შეშლილია და ხვდება მე რა მტკივა, რა მიჭირს და მასაც სტკივა ეს ტკივილი მხოლოდ ჩემი არ არის, ახლა დროა სიყვარულის ბოლო ნოტებზე შენც იცეკვო შენიტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.