იქნებ ნიშანია ან დრო შერიგების

ამდენი ხნის შემდეგ პირველად დამესიზმრე და აქაც დამეკარგე, ვფიქრობდი არავითარ შემთხვევაში არ შეწყდება თქო მაგრამ გამეღვიძა და პირველად ვიგრძენი საშინლად თავი გაღვიძებისას, არადა რანაირად უნდა ინანო ადამიანმა ახალი დღის დაწყება, მერე დიდხანს ვცდილობდი

მოულოდნელად სადღაც

იცი რამახსოვს? გზაზე გადავდიოდი, შუქნიშანი წითელს აჩვენებდა, მე ყურსასმენები მეკეთა და ჩემს სამყაროში ვიყავი, მუსიკა ძალიან ხმამაღალი იყო, მაგრამ მაინც გავიგე შენი ხმა. მახსოვს როგორ დაიყვირე ჩემი სახელი. მახსოვს ისიც, როგორ მოვტრიალდი და როგორ

ნეტავ შენ თუ გიფიქრია ამაზე

არმინდა ერთ მშვენიერ დღეს შემთხვევით შევხვდეთ და მითხრა რომ მოგენატრე, რომ ნეტა ყველაფერი ახლიდან დაიწყოს და რომ ერთი შანსი კიდევ არსებობდეს. არმინდა თვალებში მიყურო და გულიდან ამომგლიჯო კუთხეში შეფუთული გრძნობა რომელიც არასდროს დამვიწყებია თუმცა

ბედნიერება ჩემთვის შენშია

ბედნიერება იცი რა არის?! ყველაშია და ყველა ფერშია ვისთვის ერთშია ვისთვის ბევრშია ვისთვის წვეთშია ვისთვის ღმერთშია ან ღმერთი თუ იცი ნეტავ, რა არის?! ყველასთვისაა, ყველაფერშია ღმერთი შენშია ღმერთი ჩემშია რმერთი ცაშია ღმერთი მზეშია მზეც თუ არ იცი,

გრძელდება ოღონდ უშენოდ

სათქმელი იმდენი დამიგროვდა... არც კი ვიცი საიდან უნდა დავიწყო, მეყოფა თუ არა სიტყვები ამ ყველაფრის გადმოსაცემად... ამ წერილს წაიკითხავ და ვიცი... სიცილით მოკვდები, ეს რა უბოდიალიაო იტყვი... მაგრამ მაინც წაიკითხავ... ვიცი გაგეცინება და ათას

ათასივე შენ ხარ და ათას მეერთეც

არ ვიცი საიდან დავიწყო, არც ისე ადვილია გადმოსცე ეს ყველაფერი. არ მინდა ისევ გადავაჭარბო, ისევ შეგაშინო ამხელა გრძნობით. არ გამომივიდა, ამხელა გრძნობა ერთად შევაქუჩე და შენში ჩავდე, აგავსე. ახლა ვხვდები რატომ ვერ შეძელი, შეგეშინდა ამხელა ტვირთის

როცა დედამიწიდან გაქცევას ცდილობ

გათენდება და ერთ მშვენიერ დღეს გრძნობ, რომ ეს ყველაფერი ერთფეროვანი და მოსაწყენი გახდა, გინდა წახვიდე კოსმოსზე, როცა დედამიწიდან გაქცევას ცდილობ. სადაც ყველაფერი სხვანაირია, ადამიანები და საერთოდ ყველაფერი. გინდა შეცვალო შენი ცხოვრება. ცდილობ,