რას ფიქრობ?

აღარც ზამთარი დგას, არც ვინმე არსებობს სჭირდებოდე, დგახარ მარტო და მართლაც რა საჭიროა იმედი, თუკი მხოლოდ საკუთარი თავის გრჩება.

გულს მითბობ

რამდენს დავწერ შენ რომ გულს მითბობ შენ რომ მიყვარხარ სიცოცხლეზე მეტად,ძალიან ჩემ დარდიან გულს ჩენთვის ვითბობ რომ იგრძნო მიყვარხარ მიყვარხარ ძალიან, ახლა მითხარი რას ინებებ იქნებ რა გინდა იქნებ ადრიანად გაღვიძება ჩემთან არ გსურდა,

შენ ჩემი გახდები!

მე ვარ ნინი წიკლაური 19 წლის. ვსავლობ ჯავახიშვილის უირიდიულ ფაკულტეტზე მყავს 7 წლის პატარა დაიკო ელენე,და ჩემი გიჟმაჟუნა დაქალები მარიამი და თაკო თაკოს შეყვარებული ყავს ბექა,მარიამს კი ლევანი იგივე (ლეო),აი მე კი მარტო ვარ (((

ღრუბლებში გასეირნება -3-

დაველოდე როდის ჩაეძინებოდა, მერე მოვიკრიბე ძალ–ღონე და მარჯვენა მხარეს გადავტრიალდი. საბანში ტომარასავით გავეხვიე. მთელი ძალით ვწევდი საბას რომ ლოგინიდან გადავსულიყავი როგორღაც. უცებ ის ვაჟბატონი გადმოიწია და მე და გამტაცებელი ძირს აღმოვჩნდით ჩემს

დასაწყისიდან დასასრულამდე

დილით გვიან გაეღვიძა ქეთის. თვალი გაახილა თუ არა მობილურს დაუწყო ძებნა. ბალიშის ქვეშ იპოვა. ჩართო და თვალებს არ დაუჯერა გოგოებს სულ ცოტა ოცდაათჯერ მაინც ჰქონდათ დარეკილი და თითქმის ამდენივე შეტყობინება დაეტოვებინათ. მაშინვე აკრიფა ეკას ნომერი და

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 31)

სამართებელი დავისვი ვენებზე ჯერ ერთ ხელზე მერე მეორეზე, არავითარ ტკივილს არ ვგრძნობდი, პირიქით თავისუფლების სურნელს ვგრძნობდი, ამ ტანჯული ცხოვრებიდან. ბოლოჯერ ჩავისუნთქე ალექსის სურნელი, შემდეგ კი ბნელმა ბურუსმა და სიცივემ მოიცვა ყველაფერი...

სიკვდილის მორცხვი ფერები

ისევ ველოდები. ამ წყვდიადში ნიავი ქრის და ფარდას არხევს. მესმის წყლის ხმაური, მომაკვდავ გულის ხმაურს, რომ შეერთებია. ღმერთო... ნუთუ ამ მინავლებულ ფეთქვას კიდევ ხმაურს ვუწოდებ? მცხელა...ეს ალბათ მომაკვდავის სიცხეა...

ყვავილები და მეცნიერება.

წვიმის წვეთები ერთმანეთის მონაცვლეობით მეცემოდნენ სახეზე. როგორი სასიამოვნოა,თქვენ არც კი იცით! როდესაც ნამტირალევს, განაცრისფერებულს, გაზამთრებულს, ზაფხულის ჟუჟუნა წვიმა გაგაგრილებს..

ის... ნაწილი 16

რა რთულია.. ზოგჯერ მგონია რომ სიცოცხლე აღარ მინდა. არვიცი შევძლებ კი ვიყო ძლიერი და გავუძლო ამ ყველაფერს არ ვიცი უკვე არაფერი აღარ ვიცი. როგორ მენატრება ჩემი ძველი ცხოვრება . უბრალოდ ნორმალური ცხოვრება მინდა ჩვეულებრივი ამ უცნაური და საშინელი

გამომყვები ცოლად! (თავი 9)

ნებისმიერ ადამანს ჰქონია ისეთი მომენტი როცა გასჩენია იმის სურვილი, რომ ამდგარიყო და რაღაც ერთ მომენტში გადაეხვია ამ გზიდან და დაუწყობელი, დაუგეგმავი და შეუჯამებელი გზით ევლო, მაგრამ ადამიანების 90% ამას შიშით უარყოფს და ფიქრობს, რომ სჯობს დაშტამპულ