დღიური(თავი-8)

შეიძლება მიხვდა კიდეც,რომ არ ვიყავი ნაწყენი და ეს გაღიმება ახალი ურთიერთობის დაწყების ნიშანი შესაძლო ყოფილიყო. ელენე:ნამცხვარიც გასინჯეთ რა ,ჩვენ გამოვაცხეთ^^ სანდრო: კარგი,იმედია არ მოგვწამლავთ(გაიცინა).

მახინჯო (თავი მეორე )

გვერდით დამიდგა და აგდებული ტონით მითხრა..-ანუ შენ ხარ ჩვენი სკოლის ახალი მახინჯი. - გავშეშდი ყელში რაღაც გამეჩხირა ტირილი მინდოდა მაგრამ თავს ვიკავებდი. ყურადღება არ მივაქციე და გავაგრძელე სიარული. გავიგონე ფეხის ხმა. ჩუმად შევაბრუნე თავი და

გავისეირნოთ?! (თავი 1)

ყველაფერი ერთი ჩვეულებრივი დილით დაიწყო...ჩემთვის ვიჯექი პიანინოსთან, ძალიან მიყვარდა დაკვრა . მუსიკა ჩემი სიცოცხლის ნაწილი იყო , მის გარეშე უბრალოდ არ ვარსებობდი , თუმცა მოხდა უბედური შემთხვევა რის გამოც ოჯახი დავკარგე, ჩემი საყვარელი მშობლები.

სვანური ვერდიქტი ( 24თავი)

როგორი იდუმალია ირგვივ ყველა და ყველაფერი, ამ სამყაროში სადაც თითქმის ყველას სისხლში აქვს გასვლირი ხელები, ღამე კი მშვიდი უშფოთველი ძილით სძინათ როგორც პატარა ბავშვს, ლამაზად და ბაგეზე ღიმილით. როგორ მეშინია, განა ჩემს გამო? არა იმ ადამიანების

შეშლილი, შეშლილი სამყარო (ნაწილი 1)

რამდენჯერ გყვარებიათ? უკაცრავად რამდენჯერ გიგრძვნიათ ის გრძნობა რომელსაც თქვენ სიყვარულს უწოდებთ? ერთხელ? ორჯერ? სამჯერ? თუ უფრო მეტჯერ? რა არის თქვენთვის სიყვარული? რასთან ასოცირდება? ან ზოგადად რა არის სიყვარული?

სნეული დედა

ტაძრის ეზოში მუხლებზემდგარ "ჩვილ" ბავშვს შემოვხვდი და სხულს შიგნით უხილავი ვიგრძენი ძალა. ნაბიჯს ვდგამდი და უნებურად ხმაზე შევყოვნდი "გადამირჩინე გთხოვ უფალო სხვა არვინ არ მყავს".

დრამინა თავი 3

ყველა ვსადილობდით,ვერთობოდით,გეგა ჩემს წინ იჯდა და ხშირად მიყურებდა,მე კი მსიამოვნებდა მისი ყურადღება მაგრამ არ ვიმჩნევდი,ლუკმა უნდა ჩამედო პირშირომ,ჩემი მობილური აწკრიალდა,ჯანდაბა ზუკა იყო ჩემი ყოფილი შეყვარებული,ხელები ამიკანკალდა,არ ვიცოდი რა

ლექტორი (12)

დანიელს ვუბრუნდები, მინდა მისი თვალები დავინახო, იმხელა სინანულია მათში, იმხელა ტკივილი, ვხედავ როგორი განადგურებული და გამწარებულია. გული მეკუმშება, ერთიანად ვცახცახებ და თითოეული უჯრედი მეწვის,

...და მე, შემიყვარდი შენ. (1)

.- მარიამ, აი, კიდევ ეს დაგიტოვა. სულ ცოტა ხნის წინ მომცა და ასე მითხრა, მაშინ გადაეცი როცა... როცა... მე აღარ ვიქნებიო...-მოხუცმა ოთხად დაკეცილი ქაღალდი გამომიწოდა და განაგრძო.. -ხელი არ მიხლია. მგონი ძალიან პირადული უნდა იყოს.

მებაღე (ნაწილი 13)

,,უგო მქვია... ბატონო...’’ ძლივს გასაგონი ყრუ ხმით წარმოსთქვა მებაღემ ისე, რომ თვალიც არ დაუხამხამებია, პატრონი უფრო მეტად ჩააშტერდა ,,ბრიყვო! ვინ გგონივარო’’- გაივლო გულში, ხმამაღლა კი სულ სხვა რამ უთხრა: ,,უგო.. მშვენიერი სახელია... უგო... და