Paradise Ann (გილოცავ დაბადების დღეს)

მშვენიერი მოწყალე და ჩვენი დროის ადმინი, სილამაზით შემკული და თავზე მოსავს მანდილი სიყვარულით უყვარს სითბო და ჩვენია სრულებით, არ სარგებლობს საშინლად ჰო, თავის ძალაუფლებით.

გაყიდული სხეული “18“

-მაპატიე,-მოესმა ხმა უკნიდან და შეშინებული შედგა,ხმამ იმდენად ღრმად შეაღწია მის შინაგანში რომ შემობრუნება და დანახვა არ სურდა,რადგან სწორედ იმას დაინახავდა ვისი დანახვაც,თან ძალიან უნდოდა და თან ეშინოდა,-ელენე,-სახელის გაგოონებაზე სუნთქვა

ჩანახატი (11 თავი)

მეთერთმეტე თავი აკამ მართალია ერთხელ სახლამდე მიაცილა თეკლე, მაგრამ გოგონასთან საუბარში გართულს, არც კი შეუმჩნევია, რამდენად ლამაზი გალავანი ამშვენებდა. ალაყაფის კარები ღია იყო. ორსართულიანი, მანსარდიანი, განათებული კერძო სახლი თავმომწონედ იდგა

სიყვარული ილუზიაა (სრულად)

-დღეს ქორწილი გაქვს...და კიდევ იტყვი,რომ სიყვარული ილუზიაა..კიდევ იტყვი,რომ პლატონურ სიყვარულებს უნდა ვსდიოთ.. -არაპლატონური სიყვარული სასწაულია..ხოლო სიყვარული ილუზიაა და ისევ ამას ვამბობ...ცხოვრებაც ხომ ილუზიაა...-გამეღიმა და ფატა შევისწორე...

სხვისი გრძნობები (თავი 2)

-ვა,კეკე..-გაუფართოდა თვალები. -როგორ ხარ,ზუკა?-გავუმეორე და წამწამები ავახამხამე. -მაგრად ეე....შენ გაგახსენდი ტო? -ტოს გარეშე. -კარგი..დღეს საღამოს გცალი?-ბიჭი მიხვდა,რომ მომლბალი ვიყავი...

არა!

-გინდა დავრჩე? -არა,წადი -ჯერ არ გადამიწყვეტია -მაშ ნუ ყოყმანობ წადი -სიცივეში ხელებს ვიღა გამითბობს -ნუ გეშინია,იპოვი ვინმეს -რომ ვერ ვიპოვო? -შანსი არაა! -მე შენი მზგავსი მინდა

~სხვისი ნაწილი~

სანამ მანქანაში ჩავჯდებოდი მიმოვიხედე,ისეთმა შეგრძნებებმა შემიპყრეს,თითქოს ვინმე მითვალთვალებს,სწრაფად ჩავჯექი მანქანაში და ძრავი ჩავრთე,რამდენიმე წამში უკვე მთავარ ტრასაზე ვიყავი.

ჩანახატი (10 თავი)

თბილისში ბინის შოვნა არც ისეთი იოლი გამოდგა, როგორც აკას წარმოედგინა. ელექტრონულ განცხადებებეს ათვალიერებდა, გაზეთებს ყიდულობდა, ქუჩა-ქუჩა, კარ და კარ დადიოდა და გამვლელებსაც კი ეკითხებოდა, სადმე გასაქირავებელი ბინა ხომ არ ეგულებოდათ.

გაყიდული სხეული “17“

საავადმყოფოან გამოწერის დრო როდესაც დადგა,იქ მისულ ელენეს დამიანე არ დახვედრია,მისი ამბავი მოიკითხა,მაგრამ ყველა მხრებს იჩეჩდა,გაოგნებული და აღელვებული ქალის წინაშე.თავს ძლივს იკავებდა რომ არ ეტირა.“მიმატოვა“,ამბობდა გულში და თვალებში ჩამდგარ

ლაგოდეხის დედოფალი!

ლაგოდეხის დედოფალი, გულით, სულით გრძნეული, და სიცოცხლის მეგობარი, ყვარელს პატარძეული. ვერ აგიხდენ მე ოცნებებს, შენ გაქუსლე მერანო ფიქრებს ატან და მოვლენებს, სხივთა ათასფერადო.