სხვისი საქმრო (სრულად)

-მიყვარხარ-ამ სიტყვას დღეში რამდენჯერმე იმეორებს ირაკლი. -საზღვრებს იქით... გამოცდები ახლოვდებოდა.ნატალია უკვე სახლიდან ვეღარ გამოდიოდა.მეცადინეობა გაათასმაგა.დილას ექვსზე დგებოდა და ღამით სამზე წიგნებში არგულს ეძინებოდა.მისი მაღვიძარა მუდამ

Chocolate დასასრული

-აღარ გაგიშვებ-გეგას ხმა ტანზე მივლის და ბუსუსებს ყალყზე მიყენებს,ვხვდები,როგორ მომნატრები მისი ტუჩებიდან წარმოთქმული ჩემი სახელი და თვალებს ვხუჭავ. -არ გამიშვა.

ჩანახატი (7 თავი)

მეშვიდე თავი საკუთარ ოთახში გაუხდელად იწვა თეკლე და იმ დღევანდელ მოვლენებს აანალიზებდა. მიუხედავად იმისა, რომ დრო ასე მხიარულად გაატარა, გულს შიში უღრღნიდა. დღევანდელ აკას არაფერი ჰქონდა საერთო იმ უჟმურსა და თავხედ ვაჟთან. მის წინ აშკარად ორი

ახალი წლის ღამის სასწაული (სრულად)

-ახლა უნდა გაკოცო...-და მისი ტუჩები რეალურად შევიგრძენი..მისი ბაგეები პირველად გაიხლართა ჩემსაში.... რამდენიმე წუთი გაშტერებით ვაკვირდებოდით ერთმანეთს.. -არ მჯერა,რომ შენ ჩემს წინ დგახარ..არ მჯერა,რომ გაკოცე.. -არც მე..-ნაძვის ხის ქვეშ დავჯექი..

გაყიდული სხეული “11“

მანამდე შეიძლება ვინმე იყო კიდეც,ამ მხრივ ზომიერებას ჩვენ ვერ ვაკონტროლებთ,ისევე როგორც ბევრი მსმელი ღვინის ოდენობას,სიყვარული ხომ არავის აუკრძალავს,მაგრამ ფაქტია რომ ისევე აზიანებს შინაგან ორგანოებს და სულს,როგორც ალკოჰოლი

მე და ის

მე მიყვარდა ის...მიყვარდა მისთვის...არ ვამბობდი,რომ მიყვარდა მასთან მყოფი მე...არც ჩემთან მყოფი ის... მე მისი არსებობა მიყვარდა... თუნდაც შორს ჩემგან. ჩვენ არ ვღლიდით ერთმანეთს,ვიცოდით როდის უნდა შეგვეწყვიტა,როდის უნდა დაგვეწყო...

ცრემლიანი ღამეები (თავი 4)

-ძალიან კარგი...ეს სიუპრიზი იყო,მაგრამ სხვა დროს არ დაგავიწყდეს-გამიღიმა მაცდურად და ღვინო მაგიდაზე დადო. -ღმერთო,შენ აქ ხარ.. -ჩუ...-ნელა მომიახლოვდა და თითი ტუჩებთან მომიტანა.

ზღაპარში

ჩვენი ჯერია ზღაპრულად ვაქციოთ ცხოვრების დღენი, აწ გარდასახული გლოვის დღედ, ტირილად თან მუდამ გვახსოვდეს ჩვენი წარსული რომ უნდა ვარწიოთ.

ჩანახატი (6 თავი)

წინა ღამის დადებითი განწყობა მოჰყვებოდა თეკლეს, ღიღინ -ღიღინით მოწესრიგდა და დედასთან გაქანდა, რომელიც სავარაუდოდ ახალ შხაპ მიღებული, მირიანთან ერთად სამზარეულოში იჯდა და საუზმეს მიირთმევდნენ. გიჟდებოდა,

გაყიდული სხეული “10“

ცვლილებები მართლაც იყო,ელენე შეეგუა საკუთარ ბედს.ძალიან რთულია საკუთარი წარსულის ერთი ხელის მოსმით გაქრობა,უფრო სწორად ვერც გავაქრობთ,ის მუდამ გვემახსოვრება,ავად თუ კარგად. ელენე ზიზღით უყურებდა საკუთარ სხეულს სარკეში,რადგან იცოდა რომ ის გაყიდული