ბედნიერება გაზიარებით (33)

_რა არის ეს? სად არის ჩემი ტანსაცმელი? - იკივლა გვანცამ და საწოლზე წამოხტა, - რატო მაცვია შენი მაისური? - მერე საწოლიდან ჩამოხტა, საკუთარ თავს მოჰკრა კელეზე ჩამოკიდებულ გრძელ სარკეში თვალი და კივილს უმატა,

ნუთუ,კვლავ მარტო დაეხეტები?

ზიხარ გრძელ სკამზე,უყურებ ზეცას, შიშველ ცას ხედავ და კვლავ იღიმი. ვინ გახსენდება?ვინ გიყვარდება?- მითხარი მიდი,ბაგე გახსენი. ნუთუ,კვლავ მარტო დაეხეტები? კვლავ მაწანწალა,დაგარქვა ხალხმა?

ბედნიერება გაზიარებით (32)

ღამე თეთრად გაათია შენგელიას ასულმა.ნერვიულობამ მოსვენება დაუკარგა. როგორც კი ინათა, ძაღლს თოკი მოაბა კისერზე, თვითონ სპორტული ტანსაცმლით შეიმოსა და გარეთ გავიდა. ლიფტის მოსვლას დაელოდა,კიბეებზე ჩასვლა არ ისურვა. "ვაი თუ თორნიკე შემხვდეს"-ო,

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეოთხე“

-რა ბზიკმა უკბინა?-მომიბრუნდა დაჩი,როდესაც ანეტამ კარი გაიხურა-ჩემზეა ნაწყენი,რომ არ ვუთხარი ჩამოსვლის ამბავი? -არ ვიცი-მივუგე-არამგონია-გავუღიმე და გვერდით მივუჯექი

ბედნიერება გაზიარებით (31)

_"კაროჩე" რააა!- იყვირა კაცმა,- რა დავაშავე ასეთი, რაა! _თორნიკე, არაფერი მინდა, არაფერს ვგეგმავ სამომავლოდ, არაფერს ვამბობ, დამიბრუნდი გთხოვ, ძალიან მომენატრე.- ქერას ხმა აუთრთოლდა და სატირლად მოემზადა.

ჩემი გულის მეფე (13) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-წაგიყვან, მოემზადე შენ-მითხრა და გარეთ გავიდა, ალბათ თავის ოთახისკენ წავიდა, ოთახიდან რამოდენიმე ხელი ტანსაცმელი გამოვიტანე და ზურგზაკში ჩავაწყვე, ნახევარ საათში უკვე თბილისის გზას ვადექით. სკამის საზურგე უკან გადავწიე და დასაძინებლად მოვეწყვე

ჩემი გულის მეფე (12)

-შენ ბიჭო შიგ ხოარაგაქ?-შემოვარდა ჭიშკარში ბექა. -ამაზე ცალკე ვისაუბრებთ-მკაცრად უთხრა გიორგიმ და უკანა ეზოში გადაინაცვლეს. ჰამაკში ვიწექი და გიორგის ბოლო სიტყვებზე ვფიქრობდი მხოლოდ "მიყვარხარ" ჩამესმოდა ექოდ ყურში და ტუჩის კუთხეში მეღიმებოდა

ბედნიერება გაზიარებით (30)

მაღაზიაში როგორც კი შევიდა მაშინვე მისი სახელი შემოესმა. ვიღაც ეძახდა. ქალის ხმა იყო. უკან მოიხედა,თვალებით ქეთის გადააწყდა, რომელიც მისკენ მიემართებოდა.

წყეული ღამეები[17] დასასრული

-არ მჯერა..-მაკა ქოთქოთით ეხვეოდა შვილს,ლამის იყო ჩაეყლაპრა,შემდენ ნინისაც გადაეხვია-გიოს ძინავს-ოთახში შემოიყვანა გოგონები და დივანზე დასვა-დაღლილები იქნებით..ღმერთო,როგორ მომენატრეთ-ორივე ცაკოცნა,ის ხომ ნინისაც ოჯახის წევრად თვლიდა,უფრო

ეს შეიძლება იყოს მტკივნეული. . .

უყვარდებათ ის და მასთან ერთად აგრძელებენ არსებობას,რომელიც შეიძლება იყოს ტკბილიც,მწარეც,მლაშეც. ცხოვრებას თავისი კანონები აქვს,რომელსაც ვერავინ გაექცევა.მარტოობაც კანონის ერთ-ერთი კოდექსია და ეს ზოგ ადამიანს ესჯება უვადოდ.