დაბურული ფერები

მენტალური პრობლემები....თითქოს ისევ უკან ბრუნდები. თითქოს არც არაფერი მომხდარა ....საკუთარი თავით უკმაყოფილება იმკვიდრებს შენში...

სუფთა ფურცელი (სრულად)

დღეს ჩემი ფურცელი სუფთაა და თვითმფრინავი არსად გაფრინდება. სუფთა ფურცლები არ დაფრინავენ...

არბი ომანი (სრულად)

მხრებში გაშლილი არბი ომანი ყინულის კანით სიამაყეს აფრქვევდა. შუაში,საშუალოდ განცალკევებულ ტახტრევანზე მოკალათებულს მუქი წარბები შეეყარა და რისხვისგან აკიაფებულ თვალებს გარშემო აკვესებდა..

"ერთი სამოთხე და ორი ჯოჯოხეთი"

-მარტო იარაღი კი არა,ყველაზე მეტად სიტყვით სიკვდილი არის ძნელი, ბიძიკო,-მამაკაცის წინ მდგომმა მამაკაცმა გადმოინაცვლა ჩვენსკენ.

"ჯვარი"

-როგორც საურმედ დატოვებული გზა,ისე მოჩანს ბილიკები საფლავებს შორის. ნეტავ,ჩემი ურემი როდის გაივლის რწევა-რწევით,ამ გზაზე..

სამყაროს კარი (სრულად)

ერთიდან,ათის თქმამდე, თვალდახუჭული ისევ იქ ვარ, სიმწვანეში ჩარგულ ძველისძველ სახლში და,გასაღებს ვარგებ სამყაროს კარს.. სიმშვიდე მოდის..

"ზიგარა"

-გამწყვიტა წელში ამ ოხერმა,უჰ,- სიმწრით წამოიძახა ზიგარმა. -ცოტაც გაუძელ,ზიგარ,ცოტაც,-ვეცადე სიტყვით მაინც დავხმარებოდი,სხვა მეტი არაფერი შემეძლო.

"თალასა"

ზღვის სანაპიროზე ვიჯექი და ვუყურებდი ნარინჯისფერ მზეს,რომელიც ნელ-ნელა ეპარებოდა ზღვას და ურცხვად აპირებდა მის მკლავებში ჩაძინებას. მონუსხული შევყურებდი სამყაროს სასწაულს.

სევდიანი თაობა

ბოლოს, როცა ვააანალიზეთ, რომ გავიზარდეთ , უფრო სწორედ გარშემომყოფნი გვახსენებენ, რომ "გათხოვების დროა" ოჯახს ვქმნით არა სიყვარულით, არამედ იმ მიზნით, რომ მათ გარეშე ვიცხოვროთ...

ლამარია (სრულად)

-გევედრებით,გააჩერეთ,ლამარია დამრჩა..-სასოწარკვეთილმა გავხედე ყელმოღერებულ ქალს.. აებნა მზერა.. ვერ მიხვდა.. -ჩემი თოჯინა დამრჩა..ლამარია,წითელ თმიანი თოჯინა..-გული ამომისკდა.. მუხლებზე დავეცი..-გევედრებით..წამოვიყვანოთ..