თქვენო აღმატებულებავ (სრულად)

ხელის ნელი მოძრაობით თხელი მანტო სხეულიდან ჩავისრიალე. თეთრი, გამჭვირვალე მაქმანებით გაწყობილმა პენუარმა გამოანათა სანთლის შუქის პარალელურად. - ღმერთო. იცი, მეტყველების უნარს ვკარგავ - ლოყიდან დაიწყო და მკერდის მიმართულებით ნელა ჩამომისრიალა თითები.

განქარებული "ჩვენ"

„დავბრუნდი და მიმიღე შეცვლილი“ - მთხოვ, როგორც უძღები შვილი მამას. ჩემი პასუხი კი მხოლოდ ერთია -„ ა რ ა“. „ჩათვალე, ცხოვრებამ დამიწერა დიდი არა და სიმშვიდე საბოლოოდ დამაკარგინა“

განქორწინებულის დღიური (თავი 6)

-მინდიხარ ! - ჩემკენ იწევს, მოკლე კაბის ქვეშ ხელებს მიცურებს, ვგრძნობ, როგორ მშორდება საცვალი, უცნობის ხელები კი თეძოებზე მეხება.. ეს ყველაზე ჩემი ცხოვრების ყველზე უგრძნობი შეხებაა. არ ვიცი, რამ დამამახსოვრა ეს დეტალები.

განქორწინებულის დღიური (თავი 5)

-სექსი გქონდათ ? -შენ უნდა გაბარო ანგარიში ? -ისევ მეცინება. როგორი გულუბრყვილო და ცოდოა. -დაგვტოვე რა - აგდებულად ამბობს გიორგი. -ან მე დაგტოვებთ - სადარბაზოსკენ მივდივარ.

მთვარის ღიმილი(სრულად)

სამყაროს ბალანსი,აი ამას იცავს ღიმილი. ღიმილი არ დაგავიწყდეთ. და ყველაფერს ეშველება,თქვენ კი ისევ ღიმილისფერი მზერით ჩახედავთ ბედნიერებას თვალებში. მაშინაც კი,როცა სულს გიხუთავს ტკივილის ამაოება ეს უკანასკნელი არ დაივიწყო. იცოდე,რომ ღიმილისას ყველა

ხიბლა

ხიბლა - მოთხრობა ან რომანი, რომელიც ბევრი ინტრიგით და ურთულესი იდეოლოგიებით შესდგება. ავტორს, ჯერ კიდევ წერის დაწყებამდე ორი თვით ადრე გაუჩნდა იდეა წერის და აქამდე ხვეწდა მის იდეას.

განქორწინებულის დღიური (თავი 4)

-გიორგი საავადმყოფოში წევს. -ჯანდაბაა, რა ? რა სჭირს ? -ვიღაც ახალგაზრდა მამაკაცს მოსვლია მასთან კონფლიქტი და... -სად მოვიდე ? - სხვა კითხვა არ მაქვს, ან როგორ უნდა მქონდეს, როცა დარწმუნებული ვარ ამ მამაკაცის ვინაობაში

ძველი როიალი

წვიმა ატეხავს მიტოვებულ კლავიშზე წკაპუნს, დაეფინება თეთრ როიალს ფოთლები ქარში, სიცარიელეც წაიცეკვებს ბებერ ნოტებთან და გაიბნევა მოგონების მუსიკად ცაში.

განქორწინებულის დღიური (თავი 3)

სიგარეტს ვართმევ, მისი გასინჯული კიდევ უფრო მომწონს. -რა საყვარელი ხარ ! - ალბათ იშვიათია სექსის შემდგომ მამაკაცისგან მსგავსი ფრზები. ღიმილით ვპასუხობ გიორგის და ვცდილობ, სუნთქვა დავირეგულირო.

გეტა (სრულად)

რა მოხდება მაშინ, თუკი ერთ დღეს განსაცდელში ჩავარდნილებმა გზა ვეღარ გავიკვლიეთ, შეცდომა დავუშვით და ვეღარ ვასწორებთ? რამდენად აისახება იგი ჩვენს აწმყოსა და მომავალზე? რამდენად გვპატიობს ჟამთასვლა ცოდვებს და სისუსტეებს? ნაწარმოებში წამოწეულია ის