მარიონეტი (მეორე თავი)

თავი მეორე ორივე საბურთალოზე, ვეძისში ცხოვრობდნენ, ის და დათუნა ქათამაძე. თავიდან მხოლოდ კარის მეზობლები, შემდეგ საერთო ბაღი, დათუნასთან გაზიარებული მაგიდა ოთახის კუთხეში და გვერდით მჯდომი ტყუპი ძმა, ლაშა და ტატო. თუმცა ძმებს შორის ნამდვილად

მარიონეტი (პირველი თავი)

დეკემბრის შუა რიცხვები იდგა თბილისში, როცა მძიმე სამუშაო დღის შემდეგ, დაღლილი, ასე ოცდაათ წლამდე ქალი ოფისში დაბრუნდა. მართალია მუშაობა ეზარებოდა, მაგრამ როგორც მდივანმა შეატყობინა, სამუშაო მაგიდაზე მორიგი, ახალი საქმე ელოდა. ავტომობილი

შემთხვევითი მამა (სრულად)

იქაც ანალოგიური, ყველას გაოცებული სახეები გარდა ერთისა. აი ის გოგო მიღიმოდა ჩემს გვერდით რომ ზის და პირველ მოსვლაზეც წინ გადმომიხტა, მოიცა რა ქვია? ხო თეკლე... - არ არსებობსსს, ეხლა არ მითხრა რო ესაა შენი შვილიიი, ვაიმე რა ლამაზიიაააა - ხო ტეკლე,

მირა - "ნამუსის განწმენდა" (სრულად)

შუაღამე იყო, საათი 2ს უჩვენებდა, ვეღარ მოითმინა და სახლიდან გამოვიდა. ქუჩაზე გავიდა და ტაქსი გააჩერა. მისამართი უარნახა და დაელოდა, სანამ დანიშნულების ადგილას არ მივიდა. ბნელოდა, ჩვეულად ციოდა, ზამთარი არ იყო, არც შემოდგომა, უბრალოდ იმ ადგილას

ლამპიონები(სრულად)

სული მაქვს გაყინული..გულის რიტმულ ცემას ვეღარ აღვიქვამ..თანაბრად ვეღარ ვსუნთქავ..თუ ამოვისუნთქავ,ასე მგონია,ვეღარც ჩავისუნთქავ და ასე სწორხაზოვნად ერთფეროვნებას შევეყინე..ერთფეროვნებას და ჰო,უმისობას..ჩემს ავადმყოფობას

ბედნიერების რეცეპტი (მეორე ნაწილი (29-50 თავი) სრულად )

ერთი კი შეავლო თვალი ციხის უფროსის კაბინეტს ელენემ, იგივე კედლები, იგივე ფარდები, თუმცა ავეჯი აშკარად შეეცვალა ირაკლის. მარჯვენა კედელთან ორკაციანი სამი სავარძელი და ჟურნალების მაგიდაც დაემატებინა მასპინძელს. იქვე კუთხეში პატარა მაცივარი და ბარიც

იოანა (სრულად)

ოქროსფერი ბიბლიოთეკის ორფრთიანი კარი გაიღო და მიიხურა. თაროებთან შეყუჟულ წიგნის ჭიებს კარის გაღებას მოყოლილი სუსხი არც შეუმჩვნევიათ, სათვალეწამოცმული ცხვირები ვინ იცის, რომელ სამყაროში ჩაეყოთ და გამუდმებით მოხამხამე თვალებზე ეტყობოდათ, სულ არ

16 ნოემბერი ბაგრატიონზე (სრულად)

ღრმად ჩაისუნთქეთ! ამოისუნთქეთ.. ჩვენ ვიწყებთ! სად ვართ? ბაგრატიონზე. რატომ? რატომ და მიტომ! ალექსი ჯიოევი რომ ცხოვრობდა იქ მაგიტომაც!

სული ტალახისთვის ცოდვაა ციციკორე (სრულად)

ის პატარა გოგო ღმერთს არ მოუკლავს, ბედისწერას არ დაუჩეხავს და ძაღლებისთვის განგებას არ უჭმევია, თუ ღმერთი ხედავდა იმ ღამეს ორივემ რა გავაკეთეთ, როგორც ჩანს წინააღმდეგი არ იყო, მას მერე ერთი რამ ვიცი, ღმერთს სამყარო ასეთი არ შეუქმნია...ამას ჩვენ

წერილი საიქიოდან - ერკემიდასი

„რა ლამაზია სამყარო, მაგრამ ამას მხოლოდ მაშინ ვაფასებთ, როდესაც ვტოვებთ წუთისოფელს და თან მიგვაქვს დარდი. დარდი არა სამყაროზე, არამედ საყვარელ ადამიანებზე, რომელსაც ოდნავადაც ვერ შეუმსუბუქებთ თქვენი დაკარგვით მიყენებულ ჭრილობას. საიქიოში არც