გაყიდული სხეული “5“

*** დამიანეს ქცევებით გაკვირვებული ჩაჯდა მის მანქანაში და ღვედი გადაიჭირა.არ ელოდა თუ დასთანხმდებოდა მეგობრებთან წაყვანაზე,მაგრამ ახლა ამაზე ფიქრის დრო არ ჰქონდა,იმაზე უნდა ეფიქრა ამდენი ხნის უნახავ მეგობრებს როცა ნახავდა რა მოეყოლა,როგორი დრო

გაყიდული სხეული “4“

-ჩემი გულის გავლით შენ გულამდე არასოდეს მოვალ,არ ვაპირებ შენთან ნამდვილად ცოლად ვიქცე,დრო გავა და ჩვენ ერთმანეთის აღარავინ ვიქნებით,ისევე როგორც გუშინწილ -სიტყვები ერთია და ქმედებები მეორე,ჩვენ ხომ არასოდეს ვიცით რა გველის მომავალში,რომ გცოდნოდა

გაყიდული სხეული “3“

-რას?-დაინტერესდა დამიანეს საუბრით,-მე გაურკვეველს არაფერს ვტოვებ,ჯობია მითხრა. -გზა,რომელსაც შენ ადგახარ,მხოლოდ ერთი ადამაინისკენ მიდის,ანუ შენ რამდენიც არ უნდა ეცადო,გზა შენი გულის გავლით ჩემ გულამდე მოდის.

გაყიდული სხეული “2“

-ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია,-მიუგო,უკვე,როდესაც ტაქსი დატოვეს და სადარბაზოში შევიდნენ,ელენე ფეხების კანკალით ძლივს აუყვა კიბეებს,გონებაში ყოველ ნაბიჯს ითვლიდა,ნაბიჯს,რომელსაც მიჰყავდა იქ,სადაც მისვლა არ შეიძლებოდა,ელენეს არ შეეძლო მის მშობლებთან

გაყიდული სხეული “1“

-მეც,-მიუგო მან,-ყველაფერს მირჩევნია,გპირდები რომ აქედან აღარასოდეს წახვალ,მე უკვე გიყიდე,მაპატიე ასე რომ ვამბობ,მაგრამ ვიცი ხვდები მიზეზს,-ქალმა უხერხულად დააქნია თავი და გაირინდა,-მამაშენს იმედია მოვეწონები,-გაეღიმა,-ხოარ დამიწუნებს?-შავ თმაში

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 17-18 (დასასრული)

-მე ვარ პრობლემა?-გაოცებულმა შემომხედა და ჩასაცმელად ოთახში შევიდა,სადაც ჩემს ძმას ეძინა ხოლმე.უნდა ვაღიარო რომ რაღაცნაირი სიმშვიდე დამეუფლა მისი აქ ყოფნის მერე,აქამდეც მშვიდად ვიყავი,მაგრამ გაბრიელის მოსვლის შემდეგ ყველაფერი სხვანაირად

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 16

-ყოველდღე უნდა მოხვიდე და ლექციები მიკითხო,თუ როგორ გიჟდები ჩემზე და უჩემოდ სიცოცხლე არ შეგიძლია,-შევხედე ცინიკური ღიმილით და მაგიდას მივუჯექი,გაბრიელი კი გაუნძრევლად იდგა და თავზე დამშტერებოდა.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 15

დილა ყავით დავიწყე,სანამ სამსახურში წასვლის დრო მომივიდა სახლში ყოფნით ტკბობა გადავწყვიტე.თბილად მოვკალათდი ფუმფულა სავარძელში და ფინჯანი მოვიდგი,ხელში წიგნი დავიკავე და ყდას დავაკვირდი,შემდეგ ინტერესით გადავშალე მომდევნო გვერდზე და დავიწყე პირველი

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 14

-ახლა ის დროა სახლში მიმიძღოდე და ყავას მიდუღებდე,-მეუბნება გაბადრული გამომეტყველებით. -ბოდიში,მაგრამ შენს დაპატიჟებას არ ვაპირებ,-მივუგე გაღიმებულს და ჩემი ნათქვამის მერე დასერიოზულდა.

ბოლო ამოსუნთქვა!

- ცოტახნით - აგრძელებდა იგი - შემოდგომის ჰაერი მჭირდება, გემუდარები, ნუ გეშინია არაფერი მოხდება, მე კარგად ვარ - მიუახლოვდა დედამისს და ხელები მოხვია წელზე - დამრთე ნება, სულ ცოტახნით, ისედაც მოვწყდი სამყაროს - უთხრა თვალებამღვრეულმა.