ქალაქური ლეგენდები "დევი" ( სულ, ისედაც ერთი ციცქნაა)

ამბავი დაფუძნებულია რეალურ მოვლენაზე, რაც ჩემს პატარა ქალაქში ლამის მუდმივად ხდება ხოლმე))))))))) ვისაც არ გჯერათ, გვესტუმრეთ და დაიჯერებთ))))

წასვლა

გტოვებ და მტკივა უშენობის ყოველი წამი. გტოვებ და ვიცი, მეტკინება უფრო ძალიან. მაგრამ გაძლება როცა ჰქვია, ჩემო, სიყვარულს. წასვლა გულიდან ერთადერთი სწორი რამეა.

სიბნელის მარცვალი (სულ)

წელამდე წყალში იდგა. ცისფერი სარაფანა წყალს მარაოსავით გაეშალა მის გარშემო, სველი თმა კი მკლავებზე და მკერდზე მიჰკვროდა. ქალი უძრავად იდგა და შიო უცებ ვერც მიხვდა, თუ რას აკეთებდა.თითების მოძრაობას მიადევნა თვალი და მოულოდნელად ყრუდ მისწვდა მის

შენი შეშლილი ლექსები

აავსე ლექსი ჩემეული მკრთალი აისით. აივსე თავად, პატიებას ნუ მთხოვ! შეგინდე! და სანამ შენს ლექსს კვლავ დემონებს გადაულოცავ. გაიხსნე, რომ ჩემი სუნთქვა მსხვერპლად შეგწირე.

ალიბი (სულ)

ბნელი ტყე აშინებდა ქალს. თავს არაკომფორტულად გრძნობდა. კარავში სწრაფად დაბრუნება სურდა, თითქოს კარვის ფარატინა ნაჭრის კედლები ღამეული საფრთხისგან დაიცავდნენ. ტყის სიღმეში ჩქარი ნაბიჯების ხმა მოესმა ქალს. თითქოს დათვი მიალაჯებდა

სულის პოეტო

და მეშინია, რომ ერთ დღესაც ისე დავმშვიდდე, გულგრილად შევხვდე არსებობის მორიგ დასასრულს...

დაელოდე განთიადს

ისეთი დღეა, ოცნებას რომ ბედავ ახლიდან. დამტვერილ ფრთებს რომ ამოქექავ ძველი სკივრიდან. ისეთი დღეა, სულ მცირედიც რომ გიხარია. სამყაროს კოცნას რომ უგზავნი ძველი ხიდიდან.

ისევ.... ( სულ)

ცხოვრება მუდმივი წრეზე ბრუნვაა, როცა გგონია, უკვე საკმარისად მოშორდი ათვლის წერტილს, აღმოაჩენ, რომ შენდაუნებურად ისევ თავდაპირველ საწყისს დაუბრუნდი. ისევ... ისევ... და ისევ... სწორედ ამიტომ გაქცევით ვერაფერს შეცვლი და უშველი შვილო. გამბედაობა

შეცდომა ( სულ)

ადამიანები სრულყოფილებისგან ძალიან, ძალიან შორს ვართ. ამიტომ შეცდომებს ხშირად ვუშვებთ. მაგრამ რატომღაც სხვისი შეცდომა ყოველთვის ჩვენსაზე ბევრად მუქ ფერებში გვესახება ხოლმე. საკუთარი ნაკლის დასამალად სხვის ნაკლს გამეტებით ვიფარებთ ფარად. აზრი არ

შავი კატა (სულ)

ეს ჯადოსნური ამბავი დაიწყო 13 ნოემბრის, პარასკევს 13:13 წუთზე, როცა მე წინ შავმა კატამ გადამირბინა .....