სიზმართმჭერი (სრულიად)

სიზმართმჭერი საკუთარი თავისთვის დაწერილი ამბავია, რადგან მე ასეთი ისტორიები მომწონს ;) უცნაური ამბები თუ გიყვართ, მოგეწონებათ.

ბედნიერება უნდა გაბედო ( სრულიად)

სანამ ცოცხალი ადამიანი გქვია და სამყარო შანსს გაძლევს ბედნიერება უნდა გაბედო...

სახლის ჩემი ნახევარი (სრულიად)

მარტივი ოცნება მქონდა, სახლი მინდოდა მიკარგულ მთებში, სადმე ხალხისგან დაცლილ სოფელში, კომუნიკაციებისგან მოწყვეტილ მყუდრო ადგილზე. და ერთ დღესაც შანსი მომეცა ეს ოცნება ამეხდინა.

ბედნიერი დასასრული (სულ)

ნიძლავში წაგებული ამბავია))) მაგრამ მაინც მგონია წაკითხვად ღირს)))

მისი ქალიშვილი (სულ)

სიჩუმეს, მყუდროებას და სიმშვიდეს ჰაერთან ერთად ვსუნთქავდი და მის მკლავზე თავდადებული ვგრძნობდი, როგორ იშლებოდა ჩემს სხეულში მილიონობით ყვავილი. თავიდან ვიხსენებდი რამდენად საოცარი გრძნობაა, საკუთარი არსების იმ ადამიანით ავსება, ვინც შენი სამყაროს

კეკე (სულ. ეღირსა როგორც იქნა)))

_ვერ წავა! განა მზისგან მიდიან?! და თუ წავა, ესეიგი ტვინი არ ჰქონია და არც დარდად ღირს მაშინ!_ ყურსასმენი მოირგო. დილის საყვარელი სიმღერა ჩართო და სახლისკენ გაიქცა, იმაზე სწრაფად, ვიდრე მანამდე სჩვეოდა ხოლმე.

შეიყვარებ ... (სულ)

ზოგჯერ ისე ხდება, რომ ვინც ყველაზე ნაკლებად გგავს, სწორედ მას შეიყვარებ....

კეკე (მეხუთე)

სამყაროში, სადაც ქალებს არც სილამაზეს, არც ჭკუას, არც სიძლიერეს არ პატიობენ და სადაც მათ მხოლოდ ტირილი ეპატიებათ, ტირილი სწორედ ის იყო რის უფლებასაც კეკე საკუთარ თავს არასდროს აძლევდა და არც არასდროს პატიობდა.

მისი ქალიშვილი (მეთერთმეტე)

ვინ თქვა, რომ მშობლების ცოდვები შვილებს არ მოეკითხებათ?! მოეკითხებათ და თანაც იმაზე მეტადაც, ვიდრე ჩვენ წარმოგვიდგენია.

კეკე (მესამე)

სახლის კარი გააღო და ნოხდაფენილ დერეფანში შეაბიჯა. ქუსლიანები იქვე გაიხადა და აცაბაცა მიყრილი მიატოვა ნოხზე. არც კი უფიქრია, რომ თაროზე თავის ადგილას დაეწყო.