რეალობასა და არარეალობას შორის

თვალებს ვხუჭავ,მეღიმება,სასიამოვნოდ თუ მწარედ არ ვიცი ჯერ ვერ ვამბობ ზუსტად მაგრამ ვიცი რომ მჭირდება უმოძრაოდ, თვალებდახუჭულ მდგომარეობაში ყოფნა.ისევ ვიღიმი და წარმოვიდგენ,წარმოვიდგენ თვალებს

ილი

უბრალოდ გაიღიმე, ყველაფერი რასაც ხედავ წარმოსახვის ნაწილია, ყვლაფერი რასაც ხედავ სისულელა. არაფერია სამუდამო და რეალური შენს გარშემო. არც შენ, არც შემი მეგობრები , არც სიყვარული. საერთოდ არაფერი. დროა შეეგუო რომ ამ სამყაროში მარტო ხარ და ყოველთვის

ნიღაბი

სილამაზე, რომელიც უბრალოების ქვეშ იმალება, იმ უბრალოების რომლის დანახვისას შორს გარბიხარ. მისი სილამაზე,მისი სათნოება,მისი სიკეთე და გულკეთილობა, უბრალო ამაოებაა,უბრალოდ "მე"

დარღვეული რუტინა.

-მია რატომ გაფითრდი? შენ რა მგლების ყმუილის შეგეშინდა? -მისი შიშით გამხიარულებულმა გახუმრება ვცადე, მაგრამ ისეთი პასუხი გამცა წამსვე დამამუნდა. -არა, შენ ხომ აქ ხარ ჩემთან რა მაშინებს. -მიამ ყოველთვის იცოდა როგორ აეჩქარებინა ჩემთვის გული, ახლოს

კვალი

მინდა დავბრუნდე იქ, ბავშვიბაში და ის ლაღი, უდარდელი ბავშვობა შევიქმნა რომელზეც დღესაც ასე ძლიერ ვოცნებობ. თითქოს ჩემში დღესაც არის იმ პატარა უსუსური გოგონას აჩრდილი რომელიც ესე ოცნებობდა ბედნიერებაზე, და სწორედ ეს აჩრდილი არ მაძლევს დღეს საშვალებას

განწმენდის რიტუალები

დაიმეგობრე ისინი, აქციე განწმენდის რიტუალებად და გადარჩები. გული სხვაგვარად დაიწყებს ფეთქვას, დედამიწაც სხვანაირად დაიწყებს ტრიალს, გონებაში მოულოდნელად სულ სხვა ფიქრები გაჩნდება და შენც გადარჩები. სული გაგითბება,ოპტიმიზმით გაიჟღინთება,

ცაში არეკლილი სხივები

მთელიღამე თვალი ვერ მოვხუჭე, მეგონა დავხუჭავდი და ეს ბედნიერება დასრულდებოდა. მას შემდეგ ყოველ ღამე, როცა ძილბურანში ვარ და თვალებ ვახელ მინდა ვხედავდე ნახევრად დაბნელებულ გარემოს, გადახრუკულ მდელოს, მესმოდეს ზღვის ბობოქარი ხმა და ვგრძნობდე შენს

მთვარე,რომელიც მარტოა

რა უნდა იყოს ამაზე გაუსაძლისი? როცა ვერ შველი, საკუთარ თავს შველი? სიცარიელე, რომელსაც ბედის ირონიით წარმოუდგენელი ძალა გააჩნია ადამიანის განადგურების საქმეში, შიგმიდან მჭამს, თანდათან მღრღნის

პაიკი...

ჭადრაკი,თამაში რომელსაც სამეფო სულის ხალხი თამაშობს და არა სამეფო წარმომავლობის.თამაში რომელიც მოითხოვს გამოეთიშო ყველაფერს რაც შენს ირგვლივ ხდება და კონცენტრირება მოახდინო ლამაზად,გრაციოზულად

მაპატიე...

მეგონა თუ ტკბილ ძილს არ მისურვებდი ისე დაძინებას ვერ შევძლებდი და მეგონა რომ ის დღე რომელიც შენი ესემესის გარეშე გათენდებოდა საშინელი იქნებოდა... არა საშინელია მაგრამ ადამიანი ხომ ის საშინელი არსებაა