სიყვარული სხვაა

როდესაც მეკითხებიან: -ოდესმე ვინმე გყვარებია? მე ძალიან ჩვეულებრივად ვპასუხობ: -არა არ მყვარებია.

ამ ტკივილსაც ხომ ქარი წაიღებს...

ქარს მიაქვს თითქოს ჩემი ტკივილი უშენოდ ვგდივარ „გულმოტეხილი" სიტყვები ქრება რჩება ფერები და, ერთ დღეს ვიცი დამავიწყდები.

ნამსხვრევები

მხოლოდ მთვარეს ემახსოვრებოდა ჩვენი ყოველი საღამო,ჩვენი ყოველი გასეირნება,რომელიც ყოველთვის გზის გამკვლევი იყო,ყოველთვის თან დაგვყურებდა და მარტო არასდროს გვტოვებდა

მენატრები...

ახლა გარეთ კოკისპირულად წვიმს მე კი აივნის კიდეზე გადმომდგარი ხელში სიგარეტით, გავყურებ ბნელ სივრცეს და წარმოვიდგენ რომ შენც იმავეს აკეთებ, დგახარ აივანზე მოაჯირს მიყრდნობილი, ეწევი სიგარეტს და ცდილობ ღრმა ნაპასით გამოდევნო სულიერი ტკივილები...

მოუსმინე

შენ გულით რაც გსურს იმას არ აკეთებ,სული რისკენაც მიგიწევს იმას არ აკეთებ და აძლევ საშუალებას ყველას და ყველაფერს შენი შინაგანი ხმა ჩაახშონ. რატომ გაინტერესებს რა მოყვება ამას? რატომ დარდობ იმაზე,რომ ,,მერე ვინანებ.’’

ჯოჯოხეთის ჯოჯოხეთამდე ვიქნები შენთან.

მივიდე, ჩავკიდო ხელი და, ჯოჯოხეთის ჯოჯოხეთამდე არ გავუშვა. დავპირდე და, ხელახლა შევასრულო ყველა პირობა.

რა არის სიყვარული?

ყველაფერი იმით დაიწყო, რომ შემიყვარდა... შემიყვარდა ადამიანი, რომელიც ჩემგან რადიკალურად განსხვავებული იყო.. პლიუსი და მინუსი, რომ გადაეყრება ერთმანეთს, თუმცა ფიზიკის მიხედვით ისინი ერთმანეთს იზიდავენ.. მისი ერთი მხარე იმდენად შემიყვარდა,

დაიგვიანე

5 წელი გავიდა ისე რომ არანაირი სახის კონტაქტი არ გვქონია ცამეტი მაისი იყო სადღაც 7 საათი როცა ჩემი თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა სახლში მივირბინე მოვწესრიგდი მაღაზიაში გავირბინე როგორც ყოველთვის 1 წითელი ვარდი ვიყიდე უეკლო როგორიც

მე ბედნიერი ვარ.

ყოველთვის მეგონა რომ პირველი სიყვარული ისეთი იქნებოდა, როგორიც უმეტეს შემთხვევებში,ან მინიმუმ ზღაპრებშია ხოლმე. "და ცხოვრობდნენ ისინი დიდ ხანს და ბედნიერად“.კი, დიდ ხანს იმედი

უსასრულო ზღვა

თურმე არ ვცხოვრობდი.დიახ,ასეა.ზღვის ფსკერიდან ვაკვირდებოდი ცხოვრებას.თურმე არ ვსუნთქავდი.ვიხრჩობოდი და ვერც კი ვხვდებოდი ამას.წყლიდან 4 წლის წინ ამოვყვინთე, ჰაერი ღრმად 4 წლის წინ ჩავისუნთქე,