მე შენ არ გიცნობ...

მე შენ არ გიცნობ, გაზაფხულის ადამიანო... კუთხეში მიყრილ ნივთებთან მივდივარ, ვიჩოქები და შენს ნახატს ვაკვირდები. ლურჯი, ნაჭრის შარვლიდან ფუნჯს ვიღებ და ერთხანს ნიკაპთან მიმაქვს, თან წითელ საღებავს თავსახურს ვხსნი და შენს ნახატზე ვასხამ.

წერილი მომავალ შვილს..!

რას ნიშანსვ სიტყვა სექსიზმი?! ეს ადამიანებისთვის არის მხოლოდ გარყვნილების სიმბოლო და არა სხეულის შერწყმის, სიამოვნების მწვერვალი. გრძნობა სიყვარული სწორედ რომ უცხო მცნებაა, რომელსაც არ გააჩნია ცალკეული ახსნა განმარტება. შენ შეგიძლია მიეჩვიო

ფიქრებით სავსე ღამე

რაღაც მჭირს თითქოს ვიკარები დიდ ლაბირინთში და ბრძოლის ძალაც გამომელია ვზივარ და ველოდები ვინმეს ვინც მიშველის მაგრამ ამაოდ შეუმჩნევლად მაბიჯებენ ადამიანები მათვის უსარგელო მხდალი არსება ვარ აჰაჰაჰ არადა მათ არც იციან რამდენი პრობლემა გამოვიარე

ცუდ ბიჭებსაც უყვარდებათ (სრულად) 18+

დერეფანში თავის „სასტავთან“ ერთად დადიოდა. ლუკა და მისი მეგობრები სკოლის ყველაზე მაგარ ტიპებად ითვლებოდნენ. დიდი თუ პატარა ყველა მათ „ქრაშავდა“. ელენეც ერთერთი მათგანი იყო...

5:53 pm

ნიკოტინით აყროლებული ცერა და საჩვენებელი თითები… რა უნდოდა თვითონაც არ იცოდა, მაგრამ მაინც განაგრძობდა ძიებას თავისივე ტკივილის ხარჯზე. მგონი მაზოხისტი იყო…

შავ–თეთრი

ვინ იცის უკვე მერამდენე ბართს ვიღებ. ყველაფრის მოყოლას თავიდან ვიწყებ, არც დეტალები მრჩება უყურადღებოდ. ვწერ, თან ვიცინი, ვტირი. როცა დასასრულისკენ მივდივარ სახიდან ღიმილიც მშორდება, ცრემლიც მაშრება და მელანიც წრება. მიჩნდება სურვილი თითოეული ასო,

ბავშვური გაფრენა...

ვინ ზის იქ ზევით ? კაცია ? არ ვიცი .... ვინც არ უნდა იყოს ალბათ ვუყვარვართ იმიტომ რომ ჯერ კიდევ ვასებობთ აი შენ ვინც ეხლა კითხულობ თუნდაც მე როცა ვწერ ჯერ კიდევ ვსუნთქავთ.

თაკო

ლამაზია ჩემა მზემ ძალიან ლამაზი...ყოველ ღამე ჩამესმის მისი ტკბილი ხმა,ყოველღამე ვხედავ მის გირჩისფერ თვალებს,ღიმილს რომელმაც ერთი აპრილის დღე გამილამაზა.არ მესმოდა სიყვარულის როგორ შეიძლება ადამიანი გაგიჟებამდე შეგიყვარდეს

შემოდგომაა,ფოთოლთა ცვენა...

შემოდგომის დილაა... ციდან ცრემლების სახით წვიმა მოდის; ირგვლივ წითელ,ყვითელ და მწვანე ფოთლებით აკინძული ხეები არიან,რომლებსაც ცოტა აკლლიათ და დედაშობილა დარჩებიან,ფოთლები კი ძალიან მალე მოსწყდებიან დედის კალთას და მტვრად და ფერფლად დაუბრუნდებიან

საუბრები წარსულ მესთან

ნეტავ ერთ დღეს წარმატებულს, მიზანმიღწეულს, რომელიც ჯერ კიდევ არ მაქვს, რომ მკითხავენ რას ეტყვი იმ ყურსასმენებიან გოგოს, ოთახში ჩუმად რომ ტიროდა ხოლმეო, მაშინ რას გეტყვი? როდის გამეცინება, როგორი უსაფუძვლოდ მტირალა იყავი.