ანგელოზს

მოდიოდა...მოდიოდა კიარა მოსრიალებდა,თითქოს მიწას ფეხს არ აკარებდა და ღიმილი არასდროს ავიწყდება.ასეთ დროსაც კი რაღაცნაირი ჯიუტი და ამაყი გამოხედვა ჰქონდა.მისი თვალები... თვალები ცისფერი, რომელიც მწვანე ფერში გადადიოდა,მზის სხივებიც კეკლუცად

მგლის ცოლის ჩანაწერები

სავსე მთვარობისას თხოთის მთის უბეში დავიბადე. მამაჩემი, დუთა, განთქმული იყო თავისი სიმარდით და ვაჟკაცობით. ჩემი ყმაწვილქალობა იქ გავატარე, თხოთის ულამაზეს ხევებში.

„აღელვების საათები“

ისეთი იყავით როგორიც გინდოდათ რომ მუდამ ყოფილიყავით იფრინეთ,იფარფატეთ, და არავის მისცეთ უფლება გმართონ.

Šonñneñblůmeñ

ნიკო პაპამ, ჩიბუხს მოუკიდა. ერთი ღრმა ნაფაზი და წამში ბურუსში გაეხვა ყველა. მხოლოდ ორი ადამიანისთვის იყო ეს ბურუსი მრავლისმეტყველი.

წვიმის ქალღმერთო

როცა წვიმს ასე მგონია, ეს შენი ცრემლები ეცემა მიწას და ყველაფერს სევდის ელფერს სძენს. არ ვიცი რატომ ტირი ასე ხშირად და ალბათ არც უნდა ვიცოდე. შენი თვალები კი როგორც ჩანს ცრემლებს მიეჩვივნენ.

მზის ამოსვლა

ოდესმე გიფიქრიათ საკუთარ ანგელოზებზე ? ან გყავთ თუ არა ისინი ? ვიღაცისთვის შეიძლება უმნიშვნელო რამ, პატარა ბავშვისთვის რწმენად, იმედად იქცეს.

ღამე რომელმაც მომპარა კოცნა

გამარჯობა ახალო დღეო, აი ხედავ რა მალე გათენდი? -

***

მუსიკა სისხლად იქცევა... პაკეტად იფუთება და ინახება.... ინახება გადასასხმელად.... ინახება მხოლოდ იმისთვის, რომ ჩემი ბინძური სისხლი დროდადრო გავფილტრო და ახლით შევაზაო..... ვისხამ ახალ მუსიკას და ვგრძნობ ძველი რაღაცები მავიწყდება თავისით ....

სევდისფერი განცდები

ბუხართან ვზივარ... შევყურებ ცეცხლის წითელ სისხლისფერ ნაპერწკლებს თუ როგორ ბობოქრობენ და მესმის შეშა როგორ ტკაცუნობს , ამ ხმამ მთელი სახლი მოიცვა, რომელიც უფრო მამშვიდებს და ჩემს პლედს უფრო ძლიერად ვეხუტები თითქოს ადამიანი იყოს და ისიც შემომხვევდეს

„მალული ტრფობა“ თავი მესამე

ალბათ ამ ჩანახატმა თქვენში სხვასასხვა გრძნობა გამოიწვია. მოწონება, არ მოწონება,კრიტიკა, ბევრმაც კი საკუთარი თავი იცნო, დაგაფიქრათ, მიგახვედრათ. მე, ამ ისტორიიდან მხოლოდ ის მივხდი, რომ კარგახანია ასეთი სიყვარული აღარ მინახავს. სად გაქრა არვიცი,