თქვენთვის არაფერი.. ჩემთვის ყველაფერი

ცხრა საათი შესრულდება ნახევარ საათში და მე ტანსაცმელებიანად დავწექი ჩემს საწოლში სადაც ხანდახან ვწევები რადგან ის ჩემი საწოლი არ არის მაგრამ თან არის, ხანდახან სახლის დალაგება ისე მსიამოვნესბს და მინდა თითოეული მტვერის ნაწილაკი გავაქრო... დგეს ასე

სიზმარი.

ჩემი სიზმრები არასდროს არის შავ-თეთრი იცი? ჩემ სიზმრებში შეიძლება შენი წითელი მაისურის გარჩევა, შენი თვალების და იმ შენ აიფონ 6ზე მოსული notification-ებისაც რომელიც სულ შემთხვევით დავინახე იცი? იმ ფოტოს ფერების გარჩევაც რომელშიც შენი ლამაზი

გრძნობების სახლი

ყველაფერი დროებითიაო რა სისულელეა გრძნობები არასდროსაა დროებითი თუ შენ ადამიანი მთელი არსებით გიყვარს შანსი არაა დრო ამ გრძნობას ვერ შეცვლის არ არსებობს დაგავიწყდეს მასთან გატარებული დრო მისი შეხება მისი ხმა არა ის არ წაიშლება შენი გულიდან

ნეტავ შენ თუ გიფიქრია ამაზე

არმინდა ერთ მშვენიერ დღეს შემთხვევით შევხვდეთ და მითხრა რომ მოგენატრე, რომ ნეტა ყველაფერი ახლიდან დაიწყოს და რომ ერთი შანსი კიდევ არსებობდეს. არმინდა თვალებში მიყურო და გულიდან ამომგლიჯო კუთხეში შეფუთული გრძნობა რომელიც არასდროს დამვიწყებია თუმცა

თვით სიცივეც ვერ მიგებს

ხალხი ფოტოებს იღებს, იღიმის, გოგოები ბიჭებს ახტებიან ყურგზე, ზოგიც შეუმჩნევლად უჟუჟუნებენ ერთმანეთს თვალებს, მე კი არც ერთ ჯგუფს არ მივეკუთვნები, უბრალო დამვირვებელი ვარ, რომლის გულშიც დიდი ხანია სიცივეს დაუსადგურებია.

იმედი

ვულკანის ლავასავით გადმოიედინა ცრემლები მისი თვალებიდან.. დაშანთულ ლოყებზე გზა გაიკვლიეს და გაშიშვლებულ მკერდამდე მიაღწიეს..

ნაიარევს

როდესმე სული გტკენია?! აი იცი როგორ ? სუნთქვა გაგჭირვებია, თითქოს ყელში ეაღაც ბურთი გაგეჩხირა და გახრჩობს, თითქოს მუცელში ნემსებიანი ბურთი ჩაგიდგეს და გჩქმეტს, თითქოს ბასრი დანები დაუსვეს მრავალჯერ შენ ისედაც ნაფლეთებად ქცეულ გულს.. დავიღალე ! თავის

life!

ეს ჩანახატი რამოდენიმე თვის წინ დავწერე. არ ვიცი როგორ, მაგრამ წერისას ეს გამოვიდა, თავისი მძიმიან, ყველაფრიანად. დაიწერა მაშინ, როდესაც წერა ძალიან მინდოდა ( ეს იშვიათად ხდება ახლა). არ ვიცი, რა არის, როგორი არის, მაგრამ ეს ასეთი მომწონს, ასეთი

და ნარჩენი

სამყარო შესდგება ჩემგან მე შევდგები სამყაროდან ჩვენ არაფერი გვაქვს გასაყოფი არა მატერიალური ნეხვ* არამედ სულიერი მოძრაობა აი რაზე შეგვიძლია ვიდაოთ ჩვენ ..

გამოგემშვიდობე

ბოლო დღეა ჩემი ცხოვრების ... ამის შემდეგ უბრალოდ ვიცოცხლებ და ისიც იმიტომ , რომ ჩემი სიკვდილით გული არ გატკინო .... გამოგეთხოვე .... უკანასკნელად გითხარი რომ მიყვარხარ.... როგორ მინდოდა არ გაგეშვი ... როგორ მინდოდა შენც შემოგეხვია ხელები წელზე ბოლო