ჯადოსნური ღამე

იმედია საახალწლო განწყობა შეგექნებათ ამ ჩანახატით. ახლა, ვინც ამას კითხულობთ, ჯერ არის ახალი წელი თუ არა, წარმოიდგინეთ რომ უკვე თორმეტ საათს უკაკუნებს და ახალი წელი დგება. მოდი ყველამ ერთად დავითვალოთ: ათი ცხრა

იყო ერთი ბიჭი

იყო ერთი ბიჭი დაბადებისთანავე მიატოვეს... ასე უთხრეს ვერ იცოცხლებსო, მაგრამ გადარჩა. მშობლებმა მის წაყვანაზე მაინც უარი განაცხადეს, სახლში ჯანმრთელებისთვის წესიერად ვერ მოგვივლიაო და ინვალიდი ბავშვი რად გვინდა, მაგას რა მოუვლისო ....

ტკბილი მოგონებები

გაღიმება მინდა გულიანი, სულის შემძვრელი შენი ღიმილი მინდა გულს რომ ამიჩქარებს დაა არამქვეყნიურ ბედნიერებას მაგრძნობინებს, სიგიჯეეე მინდა რომელიც ჩემშია დამალული და უშენოდ არ უწერია განხორციელება, ქვეყანა მინდა შევძრააა ჩემი სიგიჯით, მინდა მინდა ოხ

იყავი ცოლი - ნაწილიI

ვრცელი პროზაული ნაშრომის პირველი ნაწილი - ,,იყავი ცოლი" - აიდა მორალესის შემოქმედებაში ერთ-ერთი პირველია. მეტისთვის - ეწვიეთ ჩვენს გვერდს : https://www.facebook.com/morales.aid

გარდაცვლილი ქალი - ედითი

ქალზე, რომელსაც ცხოვრება უნდოდა. აიდა მორალესი - მწერალი, რომელიც ჩრდილში წერს. ჩემ მეზობლად შუახნის ქალი გარდაიცვალა. გუშინ, სახლში რომ ვბრუნდებოდი, მისი ფანჯრიდან ტირილი გავიგონე და ხალხმაც უცნაურად იმრავლა ჩვენს ეზოში. მივხვდი, რაც მოხდა.

წვიმის სურნელით გაჟღენთილი

კვლავ ღამეა ,მუქი და წვიმის სურნელით გაჟღენთილი. აკვიატებული მუსიკით ვტკბები და ბავშვივით მოვთქამ . თუმცა ,რატომ ბავშვივით ? შენს თვალში ხომ სულ პატარა ვარ . ასე ვამჩნევ, ვარდისფერი სამყაროს შვილს გაზრდა არც მიწერია . ვზივარ ფანჯარასთან . ვისზე

ბედნიერების რეცეპტი

ბევრს ვფიქრობ და ვერ ამიხსნია ცხოვრებაში რას უნდა მიაღწიო რომ ბედნიერი იყო, არც ის ვიცი ბედი თუ არსებობს გამიგია ამბობენ ადამიანი რომ დაიბადება რაც ბედი ეწერება ის არ იცვლებაო, ეს მხოოლოდ ულიზია, ჩვენ ადამიანებიც ხომ ილუზიებით ვცხოვრობთ, ყველაფერს

პორტრეტი

შენს პორტრეტს ვხატავდი. თავიდან ყველაფერი კარგად იყო, მხოლოდ ტანსაცმლის ფერი ვერ შეგირჩიე... მანდ გავჩედრი ბევრჯერ შევცვალე არ ვიცოდი რა ფერი ამეღო

ორი ბოლო

იწვოდნენ...იწვოდნენ ნელა და ჩუმად...აალებული ბოლოებიდან თითქოს ბრაზს და სიმშვიდეს ერთად აფრქვევდნენ;თითქოს გაბნეულ კვამლში ერთდროულად იკითხებოდა სიხარული,სევდა,კაეშანი,ძრწოლა რაიმესადმი ან კიდევ სხვა,რაღაც ამოუცნობი...რაღაც ისეთი,რისთვისაც ჯერ ჩვენს

ახალი წლის არომატი

მშიერია. ორი დღეა არაფერი უჭამია. შიშველია. გაცვეთილ ტანსაცმელში სიცივე ატანს. დადის და ფეხები აღარ მიყვება. კიდევ ცოტაც და...მიაღწევს ალბათ დანიშნულების ადგილს. მას ეს შეუძლია. ის ხომ ძლიერია. არა, ისეთი ვეღარაა, როგორიც ადრე, მაგრამ ერთდროს ხომ