წყვდიადი შენს გარეშე !

და ისევ ისე მოვიდა გაზაფხული გი... ისევ ჩაიცვა ბუნებამ გრძელი, ყვავილებიანი კაბა. აჭრელებული სამოსით განაგრძობს ხალხი სიარულს. მე კი ისევ შავთეთრად ვხედავ სამყაროს. იმ სამყაროს საიდანაც წაგშალა დრომ. წაშალა ღიმილი, ნამდვილი ღიმილი.

გათენებამდე დარჩენილია 16 წუთი !

ვეალერსებოდი მის სხეულს. ყელზე ვკოცნიდი, სახეზე ხელს ვუსმევდი. ბუნება კი თავისთვის ნაზად გვიმღეროდა. თითქოს სევდას, ვნებას, ცეცხლს ღამე გაეღვიძაო. თითებით ვეხებოდი სახეზე, მისი არსებობა რომ უკეთესად მეგრძნო. თუმცა ალბათ ირღვევა ყველა სიმშვიდე.

მონატრება ყველაფერს ანგრევს, ყველაფერს ლეწავს

უცნაური გრძნობაა მონატრება, ერთდროულად სასიამოვნო, თან საშინლად მტკივნეული.. არაფერი შეედრება მონატრებას როცა სუნთქვაც კი გბეზრდება მის გარეშე..და როცა სიტყვები ვერაფერს ამბობენ, თვალები და ხელები ყვებიან გრძნობებზე ყველაფერს, სწორედ მაშინ

Cigarette After Sex

გვავიწყდება სამყარო, მოვალეობები და ვალდებულებები, გვავიწყდება ჩვენი ცხოვრება, გვავიწყდება ყველაფერი რაც კარს იქით ხდება. ახლა მხოლოდ ჩვენ ორნი ვართ. მისი სხეული ჩემი სამყაროა და მისი თვალები ჩემი სამოთხე, რომლიდანაც სულ მალე გამაძევებენ, მაგრამ არ

"ადამიანებად არ იბადებიან.. ადამიანები ხდებიან "

გუშინ ქუჩაში ერთი მოხუცი ქალი იჯდა ხელგამოწვდილი ეს არც გამკვირვებია, რადგან ასეთი ხალხი ხომ ბლომად არიან სამწუხაროდ, მაგრამ მის ხმაზე ჩემდა უნებურად შევტრიალდი, უცნაური გრძონობა გამიჩნდა როგორ თხოვდა ხალხს ნაღვლიანი ხმით დახმარებას, როცა მას

სულის ტკივილამდე მენტრები.

მეგონა დაგივიწყე მეგონა დაგმარხე წარსულში მეგონა სამუდამოდ ამოგშალე გულიდან მაგრამ არა!შევცდი.განა არ ვიცოდი რომ ასე არ იყო?!განა. არ ვიცოდი რომ ისევ მიყვარდი?!ვიცოდი მაგრამ არ მინდოდა ეს კიდევ მცოდნოდა.იცი როგორ მტკიოდა?!ძალიან მტკიოდა

გენატრებოდეს

ჯერ მონატრებაა და მერე სიყვარულიო.. მონატრება სათუთი და ლამაზიაო.. ყველაფერი ლამაზი მას უკავშირდებაო.. ამავდროულად სასტიკი და მტნანჯველიაოო.. გულს გტკენსო .. არაფერს გეკითხებაო.. მონატრებაზე ბერვს საუბრობენ, რომ არ მოგენატროს ვერ შეიყვარებ და ვერ

ხვალ შენი დაბადების დღეა

რა მოხდება რომ ტელეფონი ავიღო და დაგირეკო... ისე უბრალოდ მოგილოცო დაბადების დღე... მაგრამ არ მინდა, ძალიან ბევრი რამე გამახსენდება და მერე უფრო ძნელი იქნება უშენოდ ცხოვრების გაგრძელება... მე კი თითქმის შევეჩვიე უშენოდ ცხოვრებას, თითქმის შევეჩვიე,

მარწყვი

ყველაზე მაგარი შეგრძნება იცით რომელია?_საკუთარ თავს, როცა ტკივილს აყენებ. ნელი სვლით კანში უძვრები, ხელებს უფათურებ. სისხლი და მლაშე გემო. საკუთარ სისხლიან ხელებს ენას უსმევ ,გემრიელია. შენი შეცდომების გემო აქვს, არც მეტი არც ნაკლები...

ოვალური სიყვარული

არსებობს მეგობრული, დედა-შვილური, ნათესაური და რაღა თქმა უნდა სიყვარული საპირისპირო სქესის მიმართ, რომელიც ყველა ხელოვნის მუზა გამხდარა. მუდმივად მიმდინარეობს დავა: არსებობს თუ არა ნამდვილი სიყვარული? ამ კითხვაზე პასუხის გაცემას ცხოვრებას მივანდობ,