არაფერი,მხოლოდ არაფერი და არაფერი არაფრის გარდა..

ეს ერთი უბრალო ჩანაწერია არაფერზე.ან რაზე უნდა დაწეროს ადამიანმა,რომელიც არაფერს ხედავს არაფრის გარდა.ჰოდა მეც ვწერ მის აღმატებულება არაფერზე…

ნიკო. ესეიგი სიყვარული ჩემს ენაზე.

ყველაფერი იქედან დაიწყო, რომ ვერც კი მივხვდი, როდის დაიწყო ყველაფერი. შენ არ შეგეძლო დაგენახა ჭინკები ჩემს თვალებში, მაშინაც კი, როდესაც უსიცოცოხლო გამომეტყველება მქონდა, ან ვყვიროდი..როდესაც ვტიროდი ან მაჯებზე ვიტყობდი ყოველ დღეს - „უშენო“.

stokholm syndrome #6

-მე პატიმარი ვარ? -რაღაც მსგავსი...-უპასუხა პირგამოტენილმა ძლივს გასაგონად. -პატიმარს ხომ აქვს ერთი ზარის უფლება? -გამარჯვებულის გამომეტყველებით შეხედა ბიჭს, - ნორმალურად ჭამა არ შეგიძლია? გულისამრევია... -ნორმალურად შენ ჭამე, არ მინდა დროზე ადრე

I'm lost in you.

რა ლამაზი დღეა,რა ნათელი მზეა იმიტომ რომ დღეს ჩემი დაბადების დღეაა, ვღიღინებდი როცა მობილურის ხმა გაისმა ვინ თუარა ალექსანდრე.დაბადებისდღე ჩემი მეგობრების გამო მიხარია , მათი ბედნიერი სახეები და ერთად შეკრება ეს სრული ბედნიერებაა.საუკეთესო საჩუქარი

1974

_როგორ დავიღალე, თქვენ ხომ არც იცით როგორ !! იმ ნაჩუქარმა სიყვარულებმაც დამღალა, რომ უნდა მახარებდეს იმ სამყარომაც დამღალა , რომ უნდა მახარებდეს იმ ადამაინებმაც დამღალა, რომ უნდა მახარებდეს და საერთოდ ყველ იმ მოგონებამ დამღალა, რომ უნდა

უბრალოდ დიალოგი მეგობართან ( შენახული წერილები)

,,-დადებითი და უარყოფითი ყველაფერს აქვს. ალბათ ასეთი სიტუაციები, რომელიც არ მოგვწონს, გვეხმარება ადამიანის უკეთ შეცნობაში.

Describe the Sky to Me

არ შეგივძლია. არაფერი შეგვიძლია, გარდა ტკენის. კანკალის, გაგიჟებამდე კანკალის გარდა არაფერი შეგვიძლია. არ შეგვიძლია. არაფერი შეგვიძლია, გარდა სიყვარულის. უსასრულობამდე სიყვარულის და მერე... მერე არაფერი. მერე არაფერი ხდება. გვიყვარს ასე ცალ-ცალკე

ისევ მარტი ... ისევ არევა ... ისევ სუიციდი ....

გამარჯობათ ბავშვებო // უბრალოდ ძალიან ცუდად ვარ // მადლობა ყველას ვინც ამ "ნაჯღაპნს" წაიკითხავთ :3სუიციდი" რამდენჯერმე ვიმეორებ ამ სიტყვას გონებაში და ვხვდები როგორ მიზიდავს ... რაღაცნაირი მაგნიტური სიტყვაა მინდა გავითავისო , მინდა გავიგო როგორია ..

იცით მე სიყვარული წამართვეს!

იცით?! მე სიყვარული წამართვეს წლების წინ! 8 წელი გავიდა იმ დღიდან როდესაც პირველად მას შევხვდი... დღესაც 21 აგვისტოა 2022 წელი ზუსტად 8 წელი გავიდა მისი გაცნობიდან.. ისევ იქ ვდგავარ იმ ადგილას სადაც პირველად შევხვდი მას და გფიქრები მერევა...

დაბადება

ქუჩაში მივდიოდი.. იყო მზე და ნუში ყვაოდა. შავ-თეთრი იყო ყველაფერი და მაინც მზე იღვრებოდა ფოთლებში, თმებში და თვალებში. მე მაშინ დავიბადე, როდესაც ვიღაც სხვას სუნთქვა შეუწყდა. ვიღაცის გაგრძელებად და დასრულებად დავიბადე.