უშაქრო

შენ უშაქრო ჩაი ხარ. მე - უფრო ტკბილი, ოღონდ ლიმონით. ვერ გხედავ, მაგრამ ვგრძნობ, როგორ იღვრები ჩემში და ტუჩებზე ძალიან მაგარი, შავი, უშაქრო ჩაის მძაფრ გემოს მიტოვებ, რომელიც თუ არ დაამუღამე, ცუდად გაგხდის. შენ ჩემი მუღამი ხარ.

ჟღერადი წამი უკუნ ღამეში

ღამეა - უკუნეთი ღამე... ქუჩები ჩაუბნელებიათ, აქა-იქ მხოლოდ რამდენიმე ყვითელი წერტილი ცდილობს გაბატონებული წყვდიადის გაფანტვას... ტკივილნარევი ბედნიერება... ცრემლნარევი სიხარული... ოდესმე გიგრძვნიათ ასეთი რამე?

ბიჭი ავტობუსიდან...

ალბათ ყველას ცხოვრებაშია მომენტი. როცა რაღაც ისეთი ამახსოვრდება რაც არ უნდა ამახსოვრდებოდეს.. აი ის მომენტი მქონდა დაღლილ დაქანცული პირველივე ავტობუსსში რომ სულდალეული ავარდები. ბავშვური გამოხტომით შემაღლებულ სკამზე შევჯექი და თავიც ასევე ბავშვურად

3 თვის სიცოცხლე დაგრჩათ, ვწუხვარ!

მინდოდა, მარშრუტში ამავალს მაინც მეგრძნო შენი ხელები წელზე და გამეგო სიტყვები: "ჭკვიანად იყავი, რომ ჩახვალ, დამირეკე, გულში მიყვარხარ" . ყველა იმედისაგან დაცლილი ვზივარ ჩემს ოთახში და სიცარიელეს ვგრძნობ, რომელსაც სახელი რომ არ ჰქონდეს, ცარიელი

ცალმხრივი არომატი!

ისე უსაშველოდ იწელებოდა წამებიც კი,მაგრამ მაინც არ ვიძვროდი,ნეტავ რა მაკავებდა.ნუთუ ასე ძლიერად შეუძლია ადამიანს სიყვარული,ისე რომ დამპალიც კი ელოდებოდეს.იებს წვიმა შველოდა,რომ არ ჩამომჭკნარიყო.ჩემი საშველი კი არადა-არ იყო.უკვე მაკანკალებდა

stronger

და ახლა ,როდესაც თვითმკვლელობამდე ერთი ნაბიკი მიკლია ვებრძვი უშენობას ისევ შენზე წერით.თუმცა უშენობას კი არა უჩემობას უფრო უნდა ვებრძოდე.ჩემს გარშემო გამეფებული ეს უწესრიგო გარემო ,რომელიც აღარც კი მაღიზიანებს სავსეა შენი დატოვებული მოგონებებად

დილის ფიქრები

ხდება ხოლმე, როცა განსაკუთრებული გრძნობა მეუფლება და თავი ყოვლისშემძლე, საკუთარი ბედის განმკარგავი მგონია. ეს სასიამოვნო გრძნობაა, თუმცა ხანმოკლე. უმეტესწილად კი ჩემი მდგომარეობა მელანქოლიურია. და ჩემდა გასაკვირად, ეს მელანქოლია მხიბლავს.

დედას

დედა დღეს შენ ჩემს გვერდით ხარ მაგრამ არასდროს გაფასებ იცი რა რთულია როცა შენს ცრემლებს ვუყურებ? მეც მეტირება ხოლმე საშინლად მეტირება ალბად ვერასდროს მივხვდები რამდენს ნიშნავ შენ ჩემთვის რამდენად ძვირფასი ხარ... ერთადერთი შვილი და ასეთი ცუდი?

შენ ცოცხლობ რადგან ჩვენთვის არ კვდები!

მან შენ სხვანაირად,სრულიად სხვა სამყაროში გიგრძნო,სხვა სიყვარულში და სხვა ემოციებში. ყველა ადამიანშია ემოციები კი,მაგრამ არა ერთნაირი. შენ რომც წარმოიდგინო თავი მის ადგილზე, მის სიმაღლეზე ვერასოდეს ახვალ. ფენომენი ბევრად ძლიერია,ვიდრე მისი ამხსნელი

შენი დავიწყება მინდა...

ორივე ხელით კედელს ვეყრდნობი და ვხედავ როგორ გამოდიხარ ჩემგან...თავზე წყალი ჩამომდის,ჯაკუზი წითლად იღებება...ვხედავ რომ ვიცლები შენგან მაგრამ ვერ ვინძრევი,ვერ ვხვდები...ვერ ვითავისებ...არ ვიცი ეს რას ნიშნავს და იმიტომ...პატარა ვარ,საიმისოდ რომ ეს