იმედები.

იმედები . დამსხვრეული იმედები . გახვრეტილი . განადგურებული . გატეხილი იმედები. ღამით არ ძინავთ გაფრენისთვის მზადმყოფნაში მყოფ ადამიანებს . ტაბუდადებული ადამიანებისგან განსხვავებით .

დაკარგული სიყვარული

ყველაფერი შენ დაანგრიე..დაასამარე.ჩვენი სიყვარული ჩვენი ურთიერთობა...ნუთუ როგორ შეგიძლია უჩემოდ ცხოვრება?შენ ხომ ყოველთვის იმას მიმტკიცებდი რომ მარტო ჩემით ცოცხლობდი,რომ მე ვიყავი შენი სუნთქვა და შენი ჰაერი...არ გეხუთება სული?არ გიჭირს სუნთქვა? თუ

გამოფხიზლება.

გახსოვს პირველად რომ მოვკვდი ? ნუ , თითქმის მოვკვდი... მაშინ ვფიქრობდი , რომ ოდესმე მაინც მოვკვდებოდი და არ ქონდა იმას მნიშვნელობა ეს დღეს იქნებოდა თუ წლების შემდეგ .გახსოვს პირველად რომ მოვკვდი ? ნუ , თითქმის მოვკვდი... მაშინ ვფიქრობდი , რომ ოდესმე

Origins

თავი სხვებზე ჭკვიანი მგონია. ამიტომაც თავად დავგლეჯ, შევჭამ და გადავამუშავებ საკუთარ თავს, უფრო ინტელექტუალურად.

წერილი მას

შენ წახვედი. შენ არც კი შეგეცოდე ისე წახვედი ერთ დღეს კი ყველაფერი მორჩა ალბად არც არაფერი არ იყო. რომ მკითხონ რატომ წავიდაო? რა ვუპასუხო? სიმართლე მწარეა ყველაზე მწარე და მე ხალხს ვერასდროს ვეტყვი რომ სხვა გოგოებში გამცვალე გოგოებში რომლებიც ჩემზე

სიყვარულს სჭირდება დუმილი!

სიტყვები?! სიტყვები ყოველთვის როდია ზედმეტი. რიტმები?! რიტმები ცეკვავენ სიყვარულს. ფიქრები?! ფიქრები ჰყვებიან მას. ის მას საკუთარ ფიქრებშიც გაურბის რატომ? იმიტომ,რომ ეშინია რისი? ტკივილის,რაც სიყვარულს კანონად მოზდევს. მაგრამ,იცხოვრო უმისოდ?

ბედისწერა თუ შემთხვევითობა?

ცხოვრება ბანქოს თითოეულ ქაღალდს ჰგავს, შეიძლება მან შენსავე რეალობაში სხვა შემსრულებელი იპოვოს, მაგრამ გაიღიმეთ და მიხვდებით, რომ ცხოვრება ჯერ არ დასრულებულა...

ქუჩებში ვეძებ საახეებს... განსხვავებულს ერთმანეთისგან...

უკვე გვიანია, ფეხს იდგავს ბინდი, ვდგავარ და ვაკვირდები ქუჩებს, რომლებიც საშინლად მტვრიანია. ნახევრად ცარიელ ნაგვის ყუთებთან დაყრილ ნაგავს ვაშტერდები და მზერას გაძვალტყავებულ ძაღლზე ვაჩერებ, უეცრად სხეულში სიცივე მივლის და სისხლი მეყინება ,

დოლები

დოლები ჩემი დოლები და მე მე რომელიც მათზე გამუდმებით ვურტყამ და არ ვუკრავ ვერვისწავლე ჩემი დოლები და მე ასე უბრალოდ აღებული მე და დოლები ჩვენ და დოლები და ახალგაზრდები ლამაზები მიმზიდველი ქალებით ბიჭები , გოგოები და ის გოგოები და ბიჭები

მინდა გავიქცე, სადღაც შორს...

წვიმისგან დასველებულ ქვაფენილს მხოლოდ ჩემი ნაბიჯები აპობს... მივდივარ და არ ვიცი სად, რისთვის ან თუნდაც ვისთან... გაუაზრებლად მივდივარ და ვაკვირდები გარემოს. ხალხი მოჟამული სახით დაიარება. მიკვირს, თუ არ გიხარია ცხოვრება უკმაყოფილო მაინც რატომ