ცხოვრება მშვენიერია

მის სუნთქვას ყოველ დღე ვგრძობდი,მის გულის ცემას.. მერე რა, რომ არ იყო ჩემთან ახლოს, მერე რა.. რომ მის თითებზე სხვას შეეძლო უაზროდ ბოდიალი.. მე ხომ ვიცოდი, რომ გული სუფთა მქონდა,წრფელი,სიყვარულით გაჯერებული, და უფრო ღრმა გრძნობითაც კი.. რომ სცოდნოდა

გრძნობების ზღვარი

-არ მოგეხვევი-მესმის შენი ღიმილიანი ხმა. 1,2,3,4 -ვითვლი ჩუმად. "5"-ის წარმოთქმისას შენ სუნთქვას ვგრძნობ კისერზე.მაკანკალებს,შენ გეღიმება. ამჯერად უკვე აღარ მაქვს ტირილის სურვილი

Mystery

ყველაფერი 10 წლის წინ დაიწყო , ალბათ ახალ სახლში რომ არ გადავსულიყავი საცხოვრებლად არც არაფერი დაიწყებოდა – ჩემთვის . ლილე რომ გავიცანი სულ რაღაც 6 წლის ვიყავი , ჩემი სახლის გვერდით ცხოვრობდა და ხშირად დადიოდა ჩემთან სათამაშოდ , მალევე საუკეთესო

ბოლო სიგარეტი

ეს ბოლო სიგარეტი იყო. მე მისი სიმწარით ვტკბებოდი; ვტკბებოდი იმით, თუ როგორ ეკვროდა დამშრალი ტუჩები უვარგის ფილტრს... საცვლების ამარა ვიდექი აივანზე და ვეწეოდი, ვგრძნობდი, როგორ დაქროდა ცივი ქარი ჩემს გარშემო, როგორ მიწეწავდა გრძელ, მუქ ქერა თმას და

დილა. სახურავი. სიგარეტი.

ჩვენ სახლის სახურავზე ვისხედით და ვეწეოდით. დილის ხუთი საათი იყო. ის იყო, მზე მხოლოდ მაშინ იწყებდა ამოსვლას, თუმცა ჯერ არ ჩანდა, რადგანაც სიმაღლეზე ვიყავით. მაგრამ ნახევარი ცა უკვე მოწითალო-მოყვითალო-ნარინჯისფერი განათებით მოცულიყო, რაც ჩემში

ღიმილიანი ჩანახატები

გაიხალისეთ ცხოვრება თუნდაც იმ პატარა მოვლენებით რაც ჩვენს გარშემო ხდება. წვიმა, გაზაფხული... თუნდაც იმით თუ ვინ ინტერესდება თქვენი ფანჯრით. წაიკითხეთ ჩემი ღიმილიანი ჩანახატები და შემდეგ დაუკვირდით თქვენ ცხოვრებას. გამოვიყენოთ კიდეს ეს ბანალური ფრაზა

მე-ზღვა.

ხარბად ვისუნთქავ დიდი დოზით ჰაერს და თვალებს ვხუჭავ. ხანდახან ხომ ისე ადვილია შენ თავად იყო სიმშვიდე...თვალებს მიღმა ორომტრიალია. მე ვარ ზღვა. მე ვარ დედამიწა.მე ვარ თვითონ ტკივილი. მე ვარ სიმშვიდე.

მიტოვებული მომავლიდან (სრულად)

ფშავში ვართ. აქ უკვე საკმაოდ ცივა და თოვს. როგორ მიყვარს თოვლი. ჩემი ფანჯაარა დაორთქლილი მხვდება. რაფაზე ვჯდები და ფანჯარაზე გულებს ვხატავ. ოთახის კარზე კაკუნი -შემოდი-კარი იღება და ჩემი ქმარი შემმოდის.

მსურს ჩემში მუდამ წმინდა დარჩე

მიშლი,დიახ შენ მე ნერვებს მიშლი,აი ასე,უბრალოდ შენ მე ნერვებს მიშლი და მას ჩემს შეშლილ თვალებში აბუდებ...არ ვიცი რატომ,ალბათ არც შენ იცი,რადგან ეს ალბათ იმ დიდი სიყვარულის ბრალია,რომელიც შენს დაუკითხავად შევთხზე და ღრმად ჩავიბეჭდე გულსა

ახლა ვხვდები რომ აქამდე ბედნიერება არ ვიცოდი რა იყო

ალბათ ყველა თინეიჯერი გოგო ვინც შეყვარებულია და საყვარელი ადამიანი გვერდით ყავს ფიქრობს რომ ბედნიერია, არ მიკვირს ჩვეულებრივი მოვლენაა, ერთი წლის წინ მეც ასეთი თინეიჯერი ვიყავი