თითქმის ლურჯი

მე.დღეს წვიმდა.ისე წვიმდა როგორც არასდროს. თითქოს ცა ჩამოიღვარა მიწაზე, გალღვა და ჩამოიღვარა. წვიმდა და მე შენი თვალები გამახსენდა. რაღაცნაირი გამჭვირვალე და თითქმის ლურჯი. სულ მეგონა რომ ცრემლით გქონდა თვალები სავსე, ისეთი იყო, სხვანაირი, მე

მე გიჟი ვარ!

ფსიქიატრიული-ადგილი სადაც ერთი შეხედვით შეშლილი,მაგრამ სინამდვილეში ყველაზე ჭკვიანი ადამიანები ცხოვრობენ.მეც ამ ადგილის მცხოვრები ვქრ..უკვე ორი წელია აქ ვარ და უამრავი გენიოსი გავიცანი...

ერთი ღერი

სიგარეტს ვუკიდებ... პირველი ნაფაზი ნეტარებაა. კვამლს ფილტვებში ხუთ წამამდე ვიჩერებ და თვალ დახუჭული, თავ აწეული ვუშვებ ზემოთ, ცისფერი ცისკენ, რომელზედაც ლამაზად მშვენდება თოვლივით თეთრი ღრუბლები.რამდენადაც შორს უნდა ვიყო ქაოსისაგან

ხსნა

გრძელ, ლაქებმოცილებულ ფრჩხილებს ბოლომდე იჭრი. მთლიანად შიშველი, შავი, აბრეშუმივით ჩამოშლილი თმით დგახარ ჩემ წინ და სრულყოფილება რაღაცით გემსგავსება. ხომ იცი, რომ ეს არ არის სიყვარული? არასდროს ყოფილა სიყვარული.

გულიში დამალული!

1996 წლის 26 თებერვალს დაიბადა მათე ქაჯაია!1998 წლის 4 იანვარს დაიბადა ანა მიქელაძე! 2002 წელი უკვე ანა წამოზრდილია და ეზოში თამაშობს ბავშვებთან ერთად.. . უამრავ ბავშვებში 1 წითური ბიჭი მოხვდა თვალში მასთან მივიდა და გაცნობაც შედგა..ანა

სამოთხე - ეს შენ ხარ!

ვდგავარ ქვიშაში, შენს სახებას დავყურებ ოდნავ ზევიდან, ცრემლებს სახიდან გწმენდ და თვალებზე გკოცნი, შენი ცრემლების გემოს ვგრძნობ ტუჩებზე და ეს იმ სიყვარულის და სიტკბოს ფერია, რაც მუდამ მატკბობს ჩემო ფერია. შემდეგ გეხუტები, გულში გიკრავ, გეფერები და

ტკივილის ,,პიკი,,

საბოლოოდ დგება ის წამი,როდესაც აცნობიერებ რომ რეალურად შენს გვერდით არავინაა,არავინ გყავს რომ გული გადაუშალო და შენი ტკივილი გაანდო..ბევრი ცდილობს შენს ,,დახმარებას,, შენც მოთმინებით უსმენ და ხვდები რომ ისინი შენ გაკრიტიკებენ,რაც უფრო გტანჯავს და

ის, რაც ყველაზე ძალიან მიყვარს (ანუ მე და ღამე)

ჩემი ვერცხლისფერი, მარტოსული და იდუმალი მთვარე! მთვარე, როგორც ღამის მშვენება და მარგალიტი! მთვარე, როგორც ჩემი მეგობარი! ჩემი მთვარე...

უჰაერობა

არის ერთი გოგონა რომელსაც თავისუფლება საშინლად სწყური და მოზღვავებულ თავისუფლებას თავისივე სხეულსში კლავს რადგან არ ეძლევა მისი გამოვლენის საშუალება და წლებია მიწაზე მყოფ თევზს წააგავს მისი უბედურებით და მისი ყოველდღიური მომაბეზრებელი და დამღლელი

მამა-შვილი

ცხოვრობდა ერთი მამა-შვილი, რომელთაც არაფერი აკლდათ. მის შვილს ყველაფერი ჰქონდა, რასაც მოისურვებდა, რადგან მას ბევრი არც სჭირდებოდა, მხოლოდ მამის სიყვარული უნდოდა. მამასაც ყველაზე მეტად უყვარდა საკუთარი ვაჟი, მისთვის სიკვდილსაც კი დასთმობდა და