როცა შენი არავის ესმის

არასდროს გიფიქრიათ სიკვდილზე? ხანდახან ეს ერთადერთI გამოსავალი მგონია? რატომ? რისთვის? ალბათ მეტყვით გიჟი ხარ რა დროს შენი დეპრესია და ეგეთებზე ფიქრიაო :) თუ მართლაც ასე ფიქრობთ მინდაა გითხრათ რომ ბედნიერი ადამიანი ხართ და დააფასეთ ის რაც

ტკბილი შემოდგომა

მეც მის მზერას ვაყოლებ თვალს, იქ იეროგლიფებში ჩაკარგული საოცრად მომხიბლელი რუკა დამნათის ნელა ვიხედები ხურჯინისკენ ის კი, არაბუნებრივი ზომის მეჩვენება გულში რაღაც საოცნებო მოლოდინი ლივლივებს თუგინდ ოცნებით გაბერილი გუდა მქონდეს

მარტოობის თეორია..

მახსოვს, ბავშვობაში მეშინოდა მარტო დარჩენის. მეშინოდა ოთახიდან ოთახში გასვლის, თუკი ვიცოდი იქ არავინ იყო. მახსოვს, სირბილით გავირბენდი უკაცრიელ ოთახებს სანამ ვინმეს ვიპოვიდი. მერე მახსოვს, ვიღაც გარდაიცვალა, მაშინ გავაცნიბიერე თუ რა იყო სიკვდილი.

მე შენში ვარ ,მე შენი ვარ ,მე შენით ვარ

-"ვინაა ეს მოხუცი?რა ბარბაცით მიაბიჯებს ?ლოთია?მაწანწალაა?ბოშაა?რას ეძებს? სიკვდილს?ეს რა არის ზურგზე,რომ მოუკიდებია და მიათრევს?საჭმელი?იქნებ ტანსაცმელი?არა შეიძლება წიგნებია,იქნებ......."

იქნებ არაფერი არ ხდება უმიზეზოდ

იცით რა არის ბედის დაცინვა ? განგიცდიათ ოდესმე ? ანას კი , თან ძალიან ბევრჯერ , შეეჩვია კიდეც , მაგრამ ყოველთვის ეძებდა რაღაც ამქვეყნიურ ახსნას რაც ვერ იპოვა . წარმოიდგინეთ მიდიხართ ქუჩაში , მეგობართან გართული ხართ საუბარში და უცებ რაღაც ძალა უკან

ყველაფერი ის,რაც ამქვეყნიურია.

საიდან დავიწყო არ ვიცი,ერთ ხანს ვფსაიდან დავიწყო არ ვიცი,ერთ ხანს ვფიქრობდი დამეტოვებინა თუ არა ქვეყანა,დამესვენა თუ არა ამ ყველაფრისგან,ყოველდღიური და მტანჯველი ტკივილისგან,რომელიც არასოდეს მანებებს თავს,სულს მიხუთავს,მავიწყდება,რომ უნდა ვიარსებო

ნოემი

ფანჯრებ დაკეტილ ოთახში საწოლზე პირქვე დამხობილი გდია და საზიზგარ გულისამრევ შეგრძნბებთან ბრძოლისგან ძალაგამოცლილს თავბრუსხვევა არ ანებებს თავს.ნეტავ გუშინ მერამდენედ თქვა ,რომ ყველაფერი დაასრულა,არადა თავადაც იცის ვერასოდეს ვერაფერს დაასრულებს

ყველა თავისას მიიღებს

ყველას გადაგიხდით სამაგიეროს ჩემი დაკარგვისათვის...იმდენად ამაყი ვარ , თავადაც მიჭირს ამის წარმოდგენა .იმდენად ვაფასებ ჩემ თავს , რომ არავითარ შემთხვევაში არ შევაწუხებ ადამიანს , რომელიც თვითონ უნდა ცდილობდეს ჩემს „შეწუხებას“ . იმდენად ამპარტავანი

Dreams never go on...

გეფიცები, ვგრძნობ, რომ ნახევარი ვარ.აჩქარებული პულსი უფლებას არ მაძლევს არ მიყვარდე.მითხარი, რომ შენი პრინცესა ვარ, ან თუნდაც, შენი ციცქნა! დამიფიცე, თუნდაც ტყუილზე.სანამ დამემშვიდობები მაგრად ჩამეხუტე, თვალები დამიკოცნე და მითხარი, რომ... რომ

სიყვარულისთვის ბრძოლა არ უნდა წააგო !!

მას არასდროს აუხნია თუ რა ძლიერ უყვარდა , ერთხელაც არ წაცდენია სიტყვა მიყვარხარ , მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავდა რომ არ უყვარდა უყვარდა სიგიჯემდე ისე რომ სიტყვებს ზედემტადაც თვლიდა ამის ასაღწერად ვერ ხვდებოდა რომ გოგონას ეს სწყინდა არ იცოდა , არ იცოდა