გაიღიმე

არვიცი რატომ მაგრამ ნარკოტიკივით მთხოვს ორაგიზმი წერას. ზოგჯერ შენდა უნებურად არაფრის მოლოდინში აგიჩქარდება გული, აი მერე კი აზრი აღარ აქვს მორჩა, ვეღარ უშველი თავს! მე წერით ვშველი ჯერ.

უსათაუროდ

რა მნიშვნელობა აქვს მტყვანი ხარ თუ მართალი დაიწყე ცხოვრება, გვიან არასდროსა. ყველამ უნდა ვისწავლოთ აღიარება და ადამიანებისგან იმის მოთხოვნა რაც შეუძლიათ. დღეს გაშვებაა ძნელი მაგრამ ხვალ დარჩენა უფრო გატკენს.

თითქოს არაფერი

- ვგრძნობ , რომ დავილიე, გავჩერდი! ყველაფერს ერთად მოუყრია თავი და იმ სარკიდან მიყურებენ სადაც ყოველთვის ვიხედები, ყოველთვის ვიცოდი, რომ ყველაფერს შევძლებდი და მართლაც ყველაფერი ადვილად გამომდიოდა ალბათ იმიტომ, რომ შემეძლო ასე უბრალოდ ყველა

რა ვიცი აბა.

10/09/2021 11:30 თქვენ როგორ მოიქცეოდით? როგორ მოჰყვებოდით თქვენს ისტორიას... ჰო, მე ზღვის გოჭი მომიკვდა...

***

იმ დღეს-გათენებამდე, კოტიკოს და თემურიეს ხმა არ აძინებდა ვერას. ხან მათი გინება უფრთხობდა ხალხს ძილს, ხან მათი შაშვის გალობა და ყვავის ჩხავილი..

სიყვარული

ადამიანები ყოველთვის ამბობენ მოვკვდები შენს გამო არა ისინი ამას იმიტომ კიარ ამბობენ რომ შენი ცხოვრება ვინმეს რამეში ადარდებს ან შენ მათ

ტასო

ტასო შეგიძლია მოხვიდე ჩემთან? ისეთი აღელვებული ხმა ჰქონდა თავზარი დამეცა არც კი მიკითხავს რა ხდებოდა. მისამართი გამოვართვი და მასთან წავედი. ეჭვები არ მასვენებდა, მინდოდა დამერეკა და მეკითხა კარგად იყო თუ არა წამითაც ვერ ვუშვებდი რომ შეიძლებოდა

ისევ დეპრესია მიპყრობს

როგორ უნდა გაუმკლავდე მშობლებს, რომელსაც შენი არ ესმის...

ცამდე და ვარსკვლავებამდე

რაღაცნაირად უნებურად, თითქოს კითხვების გარეშე, დაუკითხავად შემოხსენი ჩემი ცხოვრების კარი, ჩემს სამყაროში შემოაბიჯე, ჩემს სულს შეეხე და თან სამუდამოდ დარჩენა გადაწყვიტე. არ წასულხარ...

ა-მონა-რიდი

და მაინც,არვიცი საიდან მოდიან აზრები ან სად მიდიან უკვე დაღუპული ოცნებები,როდესაც საკუთარ თავში, საკუთარ თავს დაამარცხებ...