თეთრპერანგა

გაყინულ ტალღებში მოთამაშე ერთადერთი თეთრპერანგიანი... გაწეწილ თმას ქარი აქეთ-იქით დაუნდობლად მიარხ-მოარხევს და ჰაერში ფანტავს მწარე ტკივილით გაჟღენთილ ცივ სურნელებას...

ტკივილთან ბრძოლა

თუ ირგვლივ ყველაფერი გაღიზიანებს გძულს და გეზიზღება ადექი და სარკეში ჩაიხედე. დააკვირდი მასში გამოსახულ ანარეკლს და კითხე: იმსახურებს? არა! არავინ იმსახურებს შენს ასეთ მდგომარეობას.

ჰ'არი /სრულად/

"- გავფრინდეთ, რა! - სად? - ძალიან, ძალიან შორს, ჰარი! ამ დაწყევლილი სამყაროსგან რაც შეიძლება შორს!"

მე,დიდი ფანჯარა და ვერ დამდგარი გაზაფხული.

მცირე ტექსტი სამეგობროს უკარგესი ადამიანის ტკივილზე...

მე არ ვარ მარტოსული, უბრალოდ ასე მეგონა...

ისევ მინდება, სადღაც ბნელ კუთხეში ვეგდო იატაკზე, მიყუჩული, მთვარის შუქით განათებულ გარემოს გადავხედო და ამით ჩემი სული გათავისუფლდება, აივსება დამშრალი, აყვავდება, ატმის ყვავილივით გაიფურჩქნება და ვიგრძნობ იმ ნირვანას რომელსაც ვერავინ და ვერაფერი

Stay Strong and Never Give up! იყავი ძლიერი და არასდროს დანებდე

ნელი ნაბიჯებით ვუბრუნდებით ჩვენს ყოველდღიურობას და ძველ რუტინას ვუბრუნდებით ასე,რომ ყველაფერი უკეთესობისკენ მიდის და გჯეროდეთ მოვა დღე როცა ჩვენს სახეზე ისევ გამოჩნდება ღიმილი და ამას პირბადე ვეღარ დამალავს !

სამი დღის სიცოცხლე.

თვალთ  დამიბნელდა და გავიყინე... ერთ  ადგილას უმოძრაო  მდგომარეობაში  ავიხლართე... კაბა შევირხიე უშედეგოდ... შეუძლებელია  ესე დასრულდეს  ყველაფერი! მე ჯერ კიდევ რამდენი რამ არ მინახია... ძალიან ცოტაა

სიცოცხლე

უგრძნობი.. უგულო.. უსიცოცხლო.. ეს სამი სიტყვა ჩემი ცხოვრების მთავარი სიტყვებია.

ხელშეუხებელი

იცი როგორ ხასიათზე ვარ? აი ყველაფერი რომ გეზარება და მხოლოდ ერთ რამეზე გეფიქრება, გახსოვს? დღე, როდესაც შენ პირველად დაგინახე ალბა არა, მე კი ყოველწამს ვიხსენებ იმ დღეს, რომელსაც ვნანობ და ალბათ წინასწარ რომ მცოდნოდა არასოდეს დავუშვებდი, რომ მე შენ

გინდა დააკავო?...გაუშვი

გინდა დააკაო? გაუშვი…! ყველაზე დიდი აღმოჩენა არის ის, რომ რაიმეს ან ვინმეს შეკავება მხოლოდ გაშვებით შეიძლება. აი ასეთი პარადოქსია.