სულსაც კი,სტკივა ნაიარები...

სასაცილოა როცა ადამიანები სილამაზეს ვერ აფასებენ... ზოგს ცხვირი, ზოგს ყური ან წონა აღელვებს... ოჰ!რომ იცოდეთ,რა ბედნიერი ადამიანები ხართ! ამ ბედნიერებისთვის კი, Ყოველდღე უნდა უხდიდეთ მადლობას გამჩენს!.. ახლა ოცდახუთი წლის ვარ, მაშინ კი, თხუთმეტი

ჩაძირვა

ქვეყნის ერთ პატარა კუთხეში გავიზარდე, ჩვენი ქალაქი არც ისე დიდია, უმეტესობამ მისი ნამდვილი სახელიც კი არ იცი, ყველა სიყვარულის ქალაქს ეძახის. ყოველ ზაფხულს აქ წყვილები დასასვენებლად ჩამოდია, რამდენიმე დღე რჩებიან, უკვე ყელში ამოსული რომანტიკით

პან

"ზოგჯერ, როგორ მესმის იმ ადამიანის, ახლა რომ სადღაც, ცივილიზაციასა და ადამიანებს მოწყვეტილი, ხის ქოხში სარკმელთან ზის და მის წინ გაშლილ ხეებს გაჰყურებს. მერე რა, რომ შეიძლება ასეთი ადამიანი სულაც არ არსებობდეს?!..."

საათი

თვალებგაფართოებული ვუყურებდი ყვავილებით მოჩუქურთმებულ საათს. ეს მრავალჯერ ნანახის პირველად დანახვას ჰგავდა... რამდენჯერ შემიხედავს მისთვის, რამდენჯერ გამიკონტროლებია დროის სვლა, მაგრამ არასდროს გაღწეულა ჩემი

ერთი კვირა

მეგობრები ამჯერად ზღვაზე დასვენების ნაცვლად,მათთვის აქამდე მოსაწყენ ადგილას,მთაში მიემგზავრებიან. მათი ვარაუდები მთასთან დაკავშირებით კი არ მართლდება. მეტიც,მათთან ჩამოსული უცხოელი მოგზაური,ბევრად სახალისოდა და სასიამოვნოდ აქცევს მთაში დასვენებას.

შენი ჩრდილი

შემოდგომის საღამო იყო,აი ისეთი თბილი სიო რომ ჰქრის და სახეზე გელამუნება პატარა ბავშვივით თითქოს ხელი რომ ჩაგკიდა და მიგარბენინებს სადღაც თავისი წრფელი ღიმილით.. -მივდიოდი,მაგრამ სად?

ბედნიერება

ადამიანების უმეტესობას თუ შეეკითხებით რა აბედნიერებთ გიპასუხებენ:მეგობრები,ოჯახი, გართობა,კარიერისკენ სწრაფვა.რათქმაუნდა ეს ყველაფერი კარგია და სტანდარტული ბედნიერებაც.

ყვავიც ხომ ჩიტია?!

იმდენი ხანია, არავის არაფერი უჩუქებია ჩემთვის, რომ დილით, ჩემს თვალწინ საქარე მინაზე ყვავმა რომ დამასკლინტა

ირგვლივ საშინლად ცივა

დღესდღეობით,ჩვენს ქვეყანაში უამრავი ღარიბი ადამიანი ცხოვრობს.ოჯახები რომლებსაც არ აქვთ საკმარისი რესურსები:ფული,სამსახური,რომ ოჯახი არჩინონ..

თინეიჯერის დღიური

დამეთანხმებით, იყო თინეიჯერი არც თუ ისე მარტივია. ეს ცხოვრების ის პერიოდია, როცა ოქროს შუალედი უნდა დაიჭირო რეალობასა და ბავშვობას შორის. ეს ის დროა, როცა ყველაზე მეტად ხარ დაინტერესებული საკუთარი თავის პოვნით. გამომყევით, ამ თავგადასავალში მე