გიჟური სიყვარული (2 თავი)

-შენ აქ რაგინდა?.-ვეკითხები გაკვირვებულ-ნერვებ მოშლილი.-რაღაცეების შესაკეთებლად მოვედი.-მეუბნება და სიცილს ძლივს იკავებს.-მძღოლობა შენ არ გამოგდის და რაიმეს თუ გაკეთება თუ გამოგდის კარგია.-ვეუბნები ნიშნის მოგებით.

სოციალური თერაპიის სახლი და ჩემი პირველი მოგზაურობა შვეიცარიაში სრულად

გამარჯობათ მინდა ჩემი თავი წარმოგიდგინოთ.მე ვარ მარიამ კორძაია 43 წლის ვმუშაობ სოციალური თერაპიის სახლში მინდა მოგიყვეთ იმ დაწესებულების შესახებ რასაც სოციალურითერაპიის სახლი ჰქვია.სოციალური თერაპიის

წამის მეასედი (თავი 19)

-იმის საფრთხე არსებობს რომ თუ ლუი გაიგებს რომ ელენა აქაა რამეს დაუშავებს?-იკითხა იონასმა და შეშფოთებული სახით გამომხედა.-არ ვიცი...-თავი ჩაღუნა ნოემ და მძიმედ გააქნია

გოგონა ნიღბით [ნაწილი მესამე]

ტუჩებზე გამალებით მკოცნიდა, ხან ერთს მიგემოვნებდა ხანაც მეორეს, შემდეგ იყო ის ტკივილი, ის საშინელი მომენტი, მერე ვითომ სიამოვნებაში გადავიდა თუმცა რომელ სიამოვნებაზეა ლაპარაკი, ერთი სული მქონდა მალე წამოვსულიყავი. როცა ყველაფერი მორჩა, ზლაზვნით

უ'საზღვროდ /22/

-წავედით - ყელში აკოცა და მერე ღიმილით მოშორდა . ცოტნემ ბინასთან დატოვა და წავიდა. საკმაოდ ბევრი საქმე ჰქონდა რომლის მოსაგვარებლად სულ რამდენიმე დღე ჰქონდა. ყოველგვარი გეგმის გარეშე დინებაზე გაყოლა უწევდა და მაინც ბავშვის გარდა ვერაფერზე ფიქრობდა.

ტკივილის დრო (სრულად)

ჩემი არ არის, ძალიან მომეწონა.ისეთია ბევრ რამეზე რომ დაგაფიქრებს, ბევრს იმედს რომ მისცემს.და იმედის ნაპერწკალს გაგიჩენს გულში.დიდი ხანია არ დამიდევს რამე... კეთილი იყოოს ჩემი დაბრუნება

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 11.

-ხვალ 11 საათზე ველოდებვი შენს ზარს. -რატომ ხარ დარწმუნებული,რომ დაგირეკავ.ასევე ჩურჩულით უთხრა ქეთევანმა. -უბრალოდ ვიცი,შენი თვალები მეუბნებიან რომ კეთილი ხარ და გინდა დამეხმარო.უთხრა ლაშამ და თვალი ჩაუკრა.

ბნელი ლორდი [ნაწილი 4]

სკოლა დავათვალიერებინე,როგორც იქნა მოვრჩი ჩემ საქმეს და კლასში შესვლა დავაპირე,რომ ძმაკაცობა შემომთავაზა. ადამიანი დიდია თავი ზრახვებში,მაგრამ უძლურია მათ განხორციელებაში. სწორედ ამაშია მისი დიდი უბედურებაც და მომხიბვლელობაც. იშვიათია

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-7)

უკაცრავად? - ვერ გაიგონა რა კითხა ვინმა. დანტემ ამოიოხრა და დაჯდა - დაჯექი - ჯენი ჩამოჯდა - უბრალოდ მინდოდა მადლობა მეთქვა დახმარებისთვის. სანამ აქ არ ვიყავი, უცხოელების ზარებს, რომ პასუხობდი. - ოჰ.. არ არის მადლობის თქმა საჭირო. - ლოყები

მივიწყებული გრძნობა (მეორე თავი)

-აუ მაგრად გამიტყდა.ისეთი გადარბენები მქონდა არაფრისთვის მეცალა.მერე ძმაკაცს გავყევი თავის სოფელში და იმენა სამყაროს მოწყვეტილი ადგილი იყო.ტელეფონიც კი არ იჭერდა.-როგორც ჩვეოდა ხელების ქნევით მიყვებოდა ამბავს,მე კი ცოტაც და ავხარხარდებოდი.უკან