გრძნობებთან ჭიდილი {2თავი}

დალევიდანაც იკავებდა თავს და მხოლოდ კოკტეილს წრუპავდა,ყველაფერი კარგად ახსოვს ბოლო ჭიქის დალევამდე.შემდეგ კი,თითქოს მეხსიერება წაუშალეს. დილით ტელეფინის ზარმა დაურღვია სიმყუდროვე.არც კი შეუხედავს ვინ ურეკავდა,ტელეფონი ყურთან მიიტანა და ჩუმად

დაუსრულებელი ცხოვრება (თავი მე-3)

კომპანიაში მუშაობის არანაირი გამოცდილება არ გაგაჩნია, უცხო ენები არ იცი. ახლა კი აქ მოდიხარ და ჩვენი უფროსის ასისტენტობის თანამდედობას იკავებ - დამცინავად შეხედა წითელთმიანს - ცოტა არალოგიკურად არ გეჩვენება ის ფაქტი, რომ იმ მოხუცმა ამ ყველაფერის

მარადიული მონატრება ხარ მისი ნეკნის (დასასრული)

ძალიან გთხოვთ ყველამ დალუქეთ ფანჯრები, ყველას სიმშვიდისთვის ასე სჯობს..-ხმამაღლა ჯერ ქართულად შემდეგ ინგლისურად გამოვაცხადე.. მეც ვეხმარებოდი დალუქვაში, უცებ მკვეთრი მოძრაობბა გააკეთა თვითმფრინავმა და იმ მხარეს დაიწყო ვარდნა რომელ ძრავზეც ცეცხლი იყო

ცქნაფა თავი 7

- რას შვები დე ? აღარ გახსოვს ხომ შენი შვილი ? - ემა გიორგი ვარ ,როგორ ხარ? - დედიკო სადა?- ძალიან ავნერვიულდი , - უკვე მესამე დღეა არ მელაპარაკება რა ჯანდაბა ხდება რატო არ მეუბნებით ?

უარესობიდან უკეთესობამდე (სრულად)

წელზე ხელი მომხვია, სასწაული კოცნა დამიწყო ხელები კისერზე შემოვხვიე, ის მთელი ძალით მეხუტებოდა სასწრაფოდ სახლში წავედით და ყვლეფერი იქ გავაგრძელეთ ჯერ კაბა გადამაძრო მერე კისერში ნაზი კოცნა დამიწყო კისრიდან...

ნუთუ შეგიყვარდა?

ყურმილი დაკიდა და სიგარეტს გაუკიდა. წარმოიდგინა მიას ანგელოზის მსგავსი სახე და მისი ცრემლები. გული შეეკუმშა მიხვდა ახლა ის რას გრძნობდა. რაც არ უნდა ღირსი ყოფილიყო მის დას ხომ არაფერი დაუშავებია. გაახსენდა რა იგრძნო როცა გაიგო,

მეგობრები?! -1-

როგორ ერთობოდი სამი წელი უჩემოდ თოკო ? - ბიჭის დაძარღვულ ხელზე თითებს ასრიალებდა ნიცა და თან ყავას წრუპავდა. - თითქოს ყოველდღე არ ვლაპარაკობდით - გაეცინა თორნიკეს და იგრძნო როგორ უბუსუსდებოდა კანი გოგოს შეხებისგან. - თუმცა შენ აშკარად არ მიყვებოდი

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთექვსმეტე თავი (28)

-დამშვიდდი,მოიცა ვაიმე_დაბნეული სცემდა ბოლთას ოთახში-სესილი დამშვიდდი_ხელი მოკიდა სოფიამ თან ეცინებოდა-კი არ ვკვდები ვმშობიარობ,გთხოვ დათოს დაურეკე.-ახლავე-თქვა გოგონამ და ტელეფონი აიღო

თბილისის ცის ქვეშ... თავი 11

ვიცი რომ გაბრაზდი,ვიცი რომ დიდხანს ებრძოდი თავს მაგის მოსაწერად.მე კი სულ სხვა რამ გიპასუხე.იმიტომ რომ მერჩივნა პირადად მეთქვა რომ მე უფრო მომენატრე,იმ წუთიდან როცა დაგშორდი და სამსახურში წავედი წამებს

შემთხვევით გადაბმულები

–ოჰ,არა რამე ცუდი ჩავიდინე?!..მე ჩემს ყველა ტაქსის მძღოლს გადავუხადე ფული და,არც არავინ მომიკლავს,ქვითრებსაც დროულად ვიხდი გეფიცებით..არც არაფერი მომიპარავს მართლა..თუ უკანა ქჩს ტკბილეულობის მაღაზიას