ცხოვრება ეს ზღაპარი არაა სრულად

ნეტა ცხოვრების დასაწყისიც ისეთივე იყოს, როგორც ზღაპარი. მოკლედ, იყო და არა იყო რა, იყო ჩვეულებრივი სიმახინჯითა და ნიჭიერებით გამორჩეული გოგონა. 1.76სმ-ის სიმაღლის 96 კგ-ის. წითელი, ძალიან ძალიან წითელი თმითა და თაფლისფერი თვალებით. თვალებზე

სიყვარულის ბალადა სვანურად...

-მიდი დაარტყი!ერთი ამოსუნთქვით მიაძახა მწვრნელმა მეტრეველს და აგათონიკეც დაჰყვა, მის ,,ბრძანებას“. ბატონი ნიკა არ შემცდარა. ბიჭმა ბურთს მთელი ძალით დაარტყა და ძელის დახმარებით კარებში შეგორდა. ლიპარტელიანს

ათასი ფენის ქვეშ (1)

ასე რატომ გამაღიზიანა რომ ჩემზე იცის ? ან მისმა ტონმა რატომ შემაშინა ? ან რატომ მქონდა პანიკური განცდა თითქოს გამომეკიდებოდა? ისევ იქ ვბრუნდები საიდანაც დავიწყე ? არა ! შეუძლებელია რამე იცოდეს ჩემზე

დაბრუნება (2)

სანამ ფაქტის წინაშე არ დავდგებით ჩვენი ემოციების დაგეგმვა სისულელეა, ბევრჯერ მიფიქრია რა მოხდებოდა დავითი რო დაბრუნებულიყო, მისი ხმა რომ გამეგონა, მისი სიახლოვე რომ მეგრძნო.ყოველთვის მტკიცედ ვახასიათებდი

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ლიზის მორიგი ხრიკი და შურისძიება თავი 4 5

ლიზიმ ამდენი ფიქრის და თავის წვალების შემდეგ გადაწყვიტა ბათუმში თავის დეიდასთან თეონასთან დაბრუნებულიყო.რომ მომავლისთვის გეგმები კარგად დაესახა ლიკაზე გიორგიზე და მათ ვინც ირგვლივ ტრიალებდა.

წამის მეასედი (თავი 8)

თვალები გავახილე და პირველი რაც ვიგრძენი,უცხო გარემო იყო, თვალი სიბნელეს შევაჩვიე და სავარძელში მჯდომი მაღალი სილუეტი დავლანდე რომელსაც თავი ჩაეხარა და ხელებს ეყრდნობოდა,თითქოს ჩემი გსმოფხიზლება

მარადიულო მონატრება ხარ მისი ნეკნის. (თავი 7)

გამითიშა, ავნერვიულდი "ჩვენი" სახლის გაგონებაზე.დიდი ხნის წინ შევიძინეთ, დიდი გაჭირვებით მოვახერხეთ ყიდვა, მაგრამ სანამ რემონტს დავიწყებდით მანამდე წავიდა ის ამერიკაში, ამიტომ დარჩა მარტო კედლები,

შენთან...

რამდენიმე დღე გიორგიმ სახლში გაატარა. უმეტესად ნინიკოს ოთახში იყო და მასზე ფიქრობდა. ყველაფერს ჯერ კიდევ მისი სუნი შერჩენოდა.ხან ელენეს ეთამაშებოდა.გული უკვდებოდა როცა ბავშვი ეკითხებოდა

უ'საზღვროდ /3/

ერთ მაგიდასთან იჯდა წყვილი სხვა ყველა ტავისუფალი იყო. იმ ადგილისკენ დაიძრა სადაც ყველაზე მყუდროდ მოკალათდდებოდა , ზურგჩანთა მოიშორა წიგნი და რვეული ამოიღო ,ბუმბულიანი კალმისტარიც არ დავიწყნია . შეკვეთა მისცა ოფიციანტს და წერას შეუდგა. ყურსასმენებიც

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 12)

დილით ადრე გამეღვიძა,ვერ მოვისვენე ,დილიდან აფორიაქებული ვიყავი..სწრაფად ავდექი და ქვევით ჩავედი,როგორც ყოველ დილას ,დღესაც გაემზადებინათ ჩემთვის და ბარბარესთვის მაგიდა ,მაგრამ დღეს მარტო საუზმობა