რომ არა ფრენბურთი- l

-ოჰ რა გაგიკვირდა არ ხარ? (არ ვიცი საიდან შევიძინე ბოლო 15 წუთის განმავლობაში ამდენი სითამამე). -მისმინე არ მინდა რომ გუნდის წევრთად ცუდი ურტიერთობა მქონდეს და მაგ უტვინო თავიდან ამოიგე ის რომ ფულიანი მამიკოს გათამამებული ბიჭი ვარ. რადგან მე სულ

ჩვენ შევქმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (12)

-აღარ გააგრძელო აღარ თქვა არაფერი,ხმა აღარ ამოიღოთ,ალექსანდრე...ჩემი ალექსანდრე გამიხსენებს!მე არ დამივიწყებს!ყველას დაივიწყებს,ჩემსგარდა...ყველას ჩემს გარდა...-ამ სიტყვებს ვიმეორებდი და თან კედელთან ჩავიკეცე.იცით როგორ სიტუაციაში ვიყავი?არა

ოკეანისფერი თვალებით გეგეშიძეში (სრულად)

მე,ჩერქეზიშვილი და ხვისტანი გეგეშიძეში ვიჯექით და მარლბოროს ვეწეოდით. შვიდი თებერვალი იყო. - ვშორდები რა! - ამოიკნავლა ჩერქეზიშვილმა და ხვისტანს მიესვენა. - ენი,ამოღერღე,გოგო! რა ქნა ასეთი?- ნერვები აღარ მყოფნიდა,მეშვიდე ღერს ვეწეოდი,ლამის იყო

ახალი სიცოცხლე (თავი 3)

სიმსივნე, როგორ გითხრათ, მოდი უკეთ რომ აგიხსნათ ასე გეტყვით, ტვინი ნაწილებად რომ დავყოთ და თით ნაწილს ჩავაბაროთ საუბრის შესაძლებლობა, მეხსიერება, შეგრძნებები, მხედველობა და ასე შემდეგ, დედათქვენის სიმსივნე მეხსიერებასა და სალაპარაკო ნაწილს შორისაა

ერთხელ და სამუდამოდ

-კარგი რა... დე... ნუ ტირი რა! სასწავლებლად მივდივარ, საფლავში კი არა! -ჩემთვის ეს ოთხი წელი, სიკვდილია შვილო! უკვე ოთხი საათია გულამომჯდარი ტირის და ვერ მელევა.ვციდლობ გავამხნევო და გავაცინო, მაგრამ არ გამომდის. -კარგი რა ლია, ღმერთმა დაიფაროს

საკუთარი ბედნიერება(მეოთხე თავი)

არაფერს იტყვი?სად გაქრა შენი თავდაჯერებულობა? -ეს ყველაფერი იმდენად სასაცილოა რომ არც კი ვიცი რა გითხრა,არ ვიცი თავად თუ გჯერა შენი სიტყვების,მე კი მაგ ბოდვის არ მჯერა. -არ გჯერა?შენ რა მართლა დაფრინავ?რა გგონია ისეთი სიმპათიური,ჭკვიანი და მდიდარი

471 დღე

ცუდად ვარ უნდა დამეწერა უამრავი შეცდომა იქნება კარგი კი არა ნორმალურთან მიახლოებულიც არ არის არ მიცნობთ მაგრამ მაინც თქვენი ლენა

ბედნიერება სვანურად (5)

-მაქსიმე გადიი! -ძლივს წარმოთქვა ძილ-ბურანში მყოფმა ლილემ. -ნწუუ.. ერთად ვიძინებთ! -მაქსიმეე.. -ლაპარაკის თავიც არ ჰქონდა ლილეს ისე ეძინებოდა. კომფორტულად მოკალათდა მაქსიმე მასთან ერთად და უკვე მიძინებულს მიეხუტა. მისი სურნელი ხარბად ჩაისუნთქა ისევ

მოახლოება (XVIII თავი)

-კი ღვიძავს და გადმოგცა, წითელ ღვინოს თუ დამალევინებთ და კლასიკურ მუსიკას ჩამირთავთ მადლობელს დაგრჩებითო.-სიცილით ამბობს ის. -შემდეგში აუცილებლად!-ლოყებაწითლებული ვამბობ და მაგიდაზე პურს ვამატებ.

გორილა სვანეთიდან {ll ნაწილი სრულად}

-ელენა ყავა შემომიტანე-გაისმა ყურმილში ბატონი ილიას ხმა და მეც სხვა გზა არ მქონდა. ვიცოდი მას უშაქრო ყავა უყვარდა, ამიტომ ყავაში თითქმის მთელი შეკვრა შაქარი ჩავყარე და მისი კაბინეტისაკენ წავდი