ველური ორქიდეა (22 თავი)

_ გიგი დაიკარგა. - ხმამაღლა გამოაცხადა ნიკომ, წამიერი ყოყმანის შემდეგ. _ რააა? - თითქმის ერთხმად შესძახა ყველამ. - როგორ თუ დაიკარგა. _ აქ სოფელში მდინარე ხომ არ არის სადმე? - იკითხა წიკლაურმა. მდინარის ხსენებაზე გული შემიქანდა. ყველამ უსიტყვოდ და

შავი ანგელოზი 18

ფიქრებიდან გამოერკვა და მიპასუხა: -ამაზე ლაპარაკი მიჭირს ნია,მოვა დრო და ალბათ ამის გამო მომიწევს გაგას წინაშე პასუხისგება. -კომაშია ელენე?

ჩვენ შევქმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (9)

...ჰოო..როგორც უკვე ვთქვი საბოლოოდ ყველაფერი მთავრდება.ამას საკუთარი გამოცდილებით ვამბობ.საუკეთესო ურთიერთობებსაც აქვთ დასასრული საუბედუროდ. სიცოცხლეც ხომ ასეა?დაიწყება ზოგისთვის ტკბილი ბავშვობით,ბედნიერი ახალგაზრდობით,შვილებით,შვილიშვილებით და

Bonheur????

ყველაფერი ბრუნდება და მეორდება, მხოლოდ ჩვენი დმოკიდებულება იცვლება მათდამი. ესეც დროს და ასაკს მოაქვს. ის, რაც სიხარული და გაბრწყინებული თვალები იყო ერთ დროს, დღეს ერთი ჩვეულებრივი დღე და მაინც, დილა მშვიდობისა შემოდგომა!დღეს პირველი დღეა

როცა მოვკვდი (თავი მეხუთე)

იცი, მე...-ენა დამება ზმას ვეღარ ვიღებდი თითქოს ჩემი სახმო სიმებს ვინმე აფერხებდა.-მე... არ მინდოდა ასე მოქცევა, უბრალოდ ასე გამოვიდა. -არ მაინტერესებს, არ აქვს მნიშვნელობა რატომ მოიქეცი ასე, ან რისი მიღწევა გინდოდა, ფაქტი ჯიუტია და ამაზე არც

გარეთ ისევ წვიმს 1 (საცდელი)

წვიმს, ქუჩაში ქოლგებით მორბენალ ხალხს ერთი გოგონა გამოეყო. ისე ლამაზია წვიმაში, უხდება წვიმას, ლამაზი წითელი თმები დანამია და უბზინავს. პატარა კურნოსა ცხვირი სიცივისგან გასწითლებია. მარწყვისფერი ბაგეები ოდნავ დაუშორებია და ძალიან ნელი ნაბიჯებით

ორი მოწმე (თავი 16) დასასრული

ლილია იმ შუადღესვე დაბრუნდა ქუთაისში, ისედაც იმდენი გააცდინა, სამსახურს კიდევ ერთხელ ვეღარ გააცდენდა. ლამის ტელეფონზე იყო დაკიდებული, ძლივს გააგებიეს ბიჭებმა, რომ ამ ორ დღეში არაფერი მოხდებოდა, სანამ გემი არ ჩამოვიდოდა და რეალურად არ შეამოწმებდნენ

"შეჩერდი მტკვარო"(სრულად)

-გულიზარა ,გულიზარა ,- ყიჟინით დარბოდნენ უბნის ბავშვები და ასფალტის მთელ სიგრძეზე ,ცარცით ჯვრებს ხატავდნენ. გულამოვარდნილები შეცვივდნენ იტალიურ ეზოში ,რკინის ორნამენტებიან კარიდან,თვალები ამოყვეს და დაელოდნენ როდის ჩაივლიდა იეზიდი გულიზარა.

ბედნიერება სვანურად (2)

-რა ცუდი ბიჭი ხარ მაქსიმე! -იგუდებოდა უკვე სიცილით, შემთვრალ მეგობარზე, რომელიც რაღაც აღტაცებით საუბრობდა ლილეზე. -და ძალიან სიმპათიური! -წარბები საყვარლად შეჭმუხნა და ვითომ ჰალსტუხი გაისწორა. შემდეგ კი ყურებამდე გაიკრიჭა. -სვანი ნარცისი რა! -შე

სამუდამო მონატრება ხარ მისი ნეკნის. (თავი 2)

- სახლში მივედი მოვწესრიგდი და მაშინვე გამოვარდი შენთან.. ახლავე ამიხსეი ვინაა დიმიტრი-სწრაფი ნაბიჯით შემოვარდა ნინი სახლში და ამოუსუნთქავად მომაყარა სიტყვები. -კაი ნინ დამშვიდდი დაჯექი ამოისუნთქე-სიცილი ვერ შევიკავე.