მდუმარე სასტუმრო - აკლდამა (თავი 10)

ხედავ? ალესტერს მეთიუს გაუჩინარების ამბავი საერთოდ არ უხსენებია! მაგრამ მე ვიცი, რომ ერთ-ერთ ნომერში გამომძიებელია, რომელიც მეთიუს საქმეზე ჩამოვიდა. როგორც ჩანს, არ უნდათ ამ ამბის გახმაურება და გამოძიებაც ისევე მდუმარედ მიმდინარეობს, როგორიც თვითონ

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 3)

- ალბათ არც გოგოები გაგირბიან.. გულუბრტყვილოდ წამომცდა..- შენს გარდა ჯერ არავინ გაქცევიაა..სიჩუმე ჩამოვარდა, ჩვენს შორის ჩადგა და დისტანცია გაიზარდა...- იცი შავ ვარდს გეძახი- მოგეწონა ტატუ ანუ? - კი,ლამაზია

სუროგატი დედა.(სრულად)

-რატომ უნდა შევიკავოთ თავი,რატომ არ უნდა გავაკეთოთ ის რაც ორივეს ძალიან გვინდა.ჩვენი გრძნობებით ვუშავებთ ვინმეს რამეს?ეჩურჩულებოდა უკვე სამყაროდან გამოთიშულს და ნაზად უკოცნიდა სახეს,ნაზი კოცნა მომთხოვნი და ვნების ამღძვრელი გახდა.

მომავალი ბედნიერება {8 თავი}

მასთან ერთად ჩახუტებული, იმდენი ხანი ვიყავი ვერც კი შევამჩნიე, როგორ გავიდა დრო. უეცრად მოვწყდი ალექსის მკლავებს, ლოყაზე ნაზად ვაკოცე და სახლისკენ წავედი. სახლში შვედი, კიბეებს ავუყევი და ოთახში შევიკეტე.

სხეულის ენა (სრულად)

-სამამდე დაითვალე და,თვალები დახუჭე.-ხრინწიანი,ვნებააშლილი ხმით ჩამჩურჩულა-მანამ არ გაახილო,სანამ არ გეტყვი-ოდნავ მკაცრად გამაფრთხილა და, სხეულზე ამიკრა.გამაკანკალა.მისგან წამოსული

ბიჭები არ ტირიან თავი I (ლგბტ თემა)

თვალებს ვხუჭავ და თავს უფლებას ვაძლევ წარმოვიდგინო ხეები ისე, რომ არც კი შევხედო. ვცდილობ ჩემს ტვინს ვაიძულო განვითარდეს და საგანი თავისით შექმნას.

ჩემი ,,ტირანი" (თავი 6 )

მივდიოდი მაგრამ ფეხები უკან მრჩებოდა,ნაცნობ ეზოში შევაბიჯე,არაფერი შეცვლილა , დიდი ჭადრის ხეები, პატარა ლამაზი ქვებით გაწყობილი ბილიკს გარშემო ყვითელი ყვავილები მიუყვებოდნენ და პირდაპირ უზარმაზარი სახლის უზარმაზარ კარებთან ჩერდებოდნენ.. ისევ ეკიდა

ორი მოწმე (თავი 9)

-ოჰ კარგი რა დაჩი, სულ რომ არ გიცნობდე დემეტრედან შენზე ისეთები ვიცი, მაშინვე მივხვდებოდი რატომაც მითხარი, მინდა გითხრა, რომ არ გაამართლა, ტაქსი შეგვხვდა იდიოტი თორემ დაგეწეოდით_დაჩის ხარხარმა მთელი ბინა გააღვიძა.პირველად ხედავდა ლილია დაჩის სიცილს

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 12

თავი მივატრიალე და ალექსის ცისფერ თვალებს გადავაწყდი. ვიფიქრე, რომ მისი თვალები გაცილებით ლამაზი იყო, -პატარაობაში ვოცნებობდი, რომ ღრუბლები ბამბის ნაყინად გადაქცეულიყვნენ და დაბლა ჩამოცვენილიყვნენ-გამეღიმა ჩემი ბავშვობის ოცნების გახსენებისას.

ჩვენ შევქმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (4,5 თავი)

შენ გოგო სულ გადაირიე არა?! ხვდები მაინც როგორ მანერვიულებ,ეს რომ მამაშენმა გაიგოს ხომიცი როგორ გაბრაზდება?!-მტუქსავდა პატარა ბავშვივით და ხელებს გაურკვეველი მიმართულებით იქნევდა.რაც შეეხება მამაჩემს ის არაფერს იტყოდა,რადგან იცოდა არაფერი