მე შენამდე (თავი-7)

როგორ მინდოდა რომ ეს წუთი არასოდეს დამთავრებულიყო თუმცა ყველაფერსააქვს დასაწყისიც და დასასრულიც.რას აკეთებ? გაოცებულიხმით მივმართე და ხელი გავაშვებინე,მიუხედავად იმისა რომ ეს არმინდოდა.თუმცა ახლა ხო ყოველთვის,ყველაფერი საწინააღმდეგოდ ხდება. -ხელი

თბილისი ცის ქვეშ... თავი 1

მამაკაცის ალერსი არ მღირსებია და რაღა მაინცდამინც ახალ უნდა გადავყროდი ასეთი სიტუაციას,გავბრაზდი და სიმწრისგნან კინაღამ მე ავკივლდი აქედან..-ესეც შენი სიმშვიდე და კომფორტი,დატეულიყავი ნია იქ სადაც იყავი,დაემშვიდობე ყველაფერს,ვბრაზობდი საკუთარ

მთვარის დღესასწაული -8

-არ მინდა,რომ ასე გიყვარდე-შოკიდან სტუმრების ბედნიერმა შეძახილებმა გამომიყავანა.კუთვნილ ადგილზე ისე დავბრუნდი,რომ ფადისთვის თვალი არ მომიცილებია,მისი სიტყვების ახსნას მის თვალებში ვეძებდი,მაგრამ პასუხის მიღებას თვეები დასჭირდა.

ღამის აჩრდილი (7თავი)

-არის აქ ვინმე?გამიღეთ!გააღეთ კარები!-ბოლო ხმაზე ვყვიროდი და ვცდილობდი ვინმესთვის მაინც მიმეწვდინა ხმა,ამ დაყრუებული ოთახიდან.მალე კი საკეტის ხმა გაისმა,მას კარის ჭრიალიც მოყვა და ისიც გაიღო,ნელა კი მასში დაახლოებით 27-28 წლის “კაცი“

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეხუთე)

- აი მაგალითად, ასეთ მდგომარეობაში, რომ დამინახავ თავის გაკონტროლებას შეძლებ ? - საწოლიდან ავდექი და ნახევრად შიშველი დემეტრეს წინ დავდექი, მოკლედ, რომ ვთქვათ, ჩემი ახალი ღამის პერანგი " გავამარიაჟე "

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მეოთხე)

კარზე ბრახუნია. ოთახიდან შეშინებული გამოვარდი და დედას შევხედე რომელსაც, სადაცაა, შიშისგან გული ამოუვარდება. - სესი, ჯერ გაიხედე, ეგრევე ნუ გააღებ - მაფრთხილებს დედა. გავიხედე თუ არა, გავიცინე და დედას ვუთხარი - ეს ხომ მამაა, მაკდონალდსის მენიუებით

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე ( თავი 8 )

რამდენიმე კვირის წინ შემომიშვეს აქ და რო გელაპარაკებოდი თითების შეხება ვიგრძენი, მაგრამ ვერაფრით დავამტკიცე, ექიმმა ემოციის ფონიაო- დაიწყო რატიმ და რაფას აეყუდა -არ მახსოვს- წავილუღლუღე მე და მივხვდი როგორ ავნერვიულდი როცა ვაკომ კარი მიხურა და ჩვენ

- შენ ჩაგიფიქრე ჩიჩუა! (სრულად)

-ლუ,ჩემო ლუ,ნახე ვარკსკვლავი ჩამოვარდა,სურვილი ჩაიფიქრე,ლუ - გაუთავებლად იმეორებდა თვალებანთებული გიუშკი. ერთი ხელი ლუსთვის ჩაეკიდა,მეორეთი კი ბალახს ჩაბღაუჭებოდა. გოგონამ თვალები დახუჭა,ტუჩები ბავშვურად დაბუშტა და სურვილიც ჩაიფიქრა.

ლამაზმანი ფოტოგრაფი

იცით? ზოგჯერ ვფიქრობ ნეტა არ გამეხედათქო! ცალყბად უცინოდა საჭესთან მჯდომ მეგობარს.. თითებში შავი სობრანიე ეჭირა.. სწორი ცხვირი და მსხვილი ტუჩები.. კარგად გამოკვეთილი ყბის ხაზი.. წამიერად ფოტოაპარატისკენაც კი წავიღე ხელი.. მაგრამ გადავიფიქრე, ეს ის

-შეიცვლები? - მოიცა რა ! 21

- ყველას თავისი არჩევანი აქვს და ელემაც იცოდა ვის ირჩევდა. - ხოდა უტვინოა- მოთმინება დავკარგე - თქვენნაირ ადამიანტან ცხოვრება უბრალოდ არ შეიძლება.. - გინდა რაღაც გითხრა?- მომიახლოვდა გეგა- აი ესე რომ ჭამ ტვინს იმიტომაც ხარ მარტო.. ვინმეს თქვენთვის