-შეიცვლები? - მოიცა რა ! 21

- ყველას თავისი არჩევანი აქვს და ელემაც იცოდა ვის ირჩევდა. - ხოდა უტვინოა- მოთმინება დავკარგე - თქვენნაირ ადამიანტან ცხოვრება უბრალოდ არ შეიძლება.. - გინდა რაღაც გითხრა?- მომიახლოვდა გეგა- აი ესე რომ ჭამ ტვინს იმიტომაც ხარ მარტო.. ვინმეს თქვენთვის

მდუმარე სასტუმრო - სიზმრების დამჭერი (თავი 3)

ღამის სამი საათი იყო, როდესაც ელი მეთიუს ეზოში შევიდა. მეთიუს არ ეძინა. ვერანდაზე, მოქანავე სავარძელში იჯდა და წიგნს კითხულობდა. ელის დანახვაზე შეკრთა, წიგნი გვერდით გადადო და ფეხზე წამოდგა. შეშფოთებულმა ჰკითხა, – რამე ხომ არ შეგემთხვათო და როდესაც

მომავალი ბედნიერება {6 თავი}

მაკოცა...მაკოცა და მეგონა რომ, ჩემს ირგვლივ დრო გაჩერდა... ეს ის გრძნობა იყო, რომელიც არასდროს გამომიცდია, მითუმეტეს საყვარელი ადამიანისაგან. მას კოცნაში მეც ავყევი. ვერ ვიაზრებდი რას ვაკეთებდი იმდენად გაფანტული მქონდა გონება. ვფიქრობდი მხოლოდ

ძლიერი ნაწილი 2 (სრულად)

აქვე დავწერ სახელებს. დამიანე და ნინი(საბა და ელენე შვილები) (20-18 წლისები) ანკა და დემეტრე(ბექა და ნინი)(20-20) გეგა და ალექსანდრე(დემე და ნანკა)(20-17) ქრისტი(ანდრეა და ანი)(19) ანდრეა და ანასტასია(გიგა და ლილე)(19-16) გიორგი(სანდრო და ქეთი)(19)

ორი მოწმე (თავი 4)

-არაფერი ლაშა, უკვე სხვა მაგიდასთან მივდიოდი_ბიჭი მაინც რომ თვალებით ბურღავდა დაჩის, ლილიამ ჩუმად ჩაულაპარაკა_ხოიცი ქუთაისელი ბიჭები როგორები არიან, დღეს გაიგო მისი შეყვარებული მიმტანად რომ მუშაობს და არ მოეწონა_ვითომ გაიცინა და ამაზე უფრო გაცოფებულ

ცის არტ ყელა

- ყოჩაღ ნინია ისევ ჩაგეძინა. წავიბურტყუნე.. - მე მითხარი რამე? - არა ჩემთვის მოვთქვამ. თვალები ნელ-ნელა გავაპარე გვერდზე მჯდომისკენ და მაგიდაზე დადებულ ხელს მიეკრა მზერა. ვარდი იყო შავი ვარდი. -არ არსებობს, ახლა მოვკვდები. ისევ დავაბერტყე

მე მია ( თავი მეორე )

გვეყოფა წარსული მე ხვალინდელი დღით ვცხოვრობ, ჩემთვის არაფერია წარსული და თითქმის არც აწმყო მე მომავალში ვარ გაჭედილი,ყოველთვის იმაზე ვფიქრობ რა იქნება შემდეგ და არასდროს ვფიქრობ იმაზე რა არის ახლა , ეს ცუდიცაა და კარგიც -რა გქვია? მესმის ბიჭის ხმა,

შავი ანგელოზი 7

მის სითბოში დაკარგულს არ მინდა ამ სამყაროში დაბრუნება.ღმერთო რა კარგად ვარ ამ წუთას.........."ნია ჩემო შავო ანგელოზო,არ მჯერა ჩემ მკლავებში ასე გაყუჩებულს,რომ გხედავ,ყოველგვარი ჩხუბისგარეშე-მეუბნევა გაგა თბილად.მე მსიამოვნებს მისი სიტყვები და უფრო

ვინუჟდენში დაქორწინებულები 10

ალექსი ორივე ხელით ნიჟარის კიდეს ეყრდნობოდა. მის ზურგს უკნიდან წყლის ჩხრიალი მესმოდა. ბიჭს ცისფერ თვალებში ველური ნაპერწკლები უტრიალებდნენ. მოთმინებით ელოდა ჩემს პასუხს. -ანუ... გაკოცო...-უაზროდ ამოვიბლუყუნე. -ხო ანა! კოცნა, ეს ის პროცესია, როდესაც

ეს რეალობაა? (თავი 3)

დილას თავის ტკივილით გავიღვიძე. ყველას ერთ ოთახში ჩაგვძინებია. საოცარი სანახავები ვიყავით: დემეტრეს მაგიდის ქვეშ ეძინა, ბოთლჩახუტებულს; სალომე ირაკლის აწვა; მე კი მუცელზე ვიწექი, ფეხები თეაზე მდებია, თავი კი რბილად მედო. პირზე ხელი მოვისვი და ოდნავ