მომავალი ბედნიერება {3 თავი}

გული საშინლად ამეწვა, მაგრამ ისიც ხომ კარგად ვიცოდი რომ, მასთან არანაირი ურთიერთობა არ მაკავშირებდა. მაგრამ ანამარია ყველაფრის თავი და თავი შენ ხარ, შენ მიუშვი გულთან ესე ახლოს, ამიტომ შენივე ბრალია...

შავი სიყვარული (3)

დილით ადრე გამეღვიძა .იმდენად ადრე, რომ ვცდილობდი ძილი ისევ შემებრუნებინა, მაგრამ ამაოდ.ამიტომ მოვიმარჯვე ჩემი მობილური და სოც.ქსელში შევედი.ლუკაც იქ ყოფილა. შევამჩნიე,მაგრამ მე როგორც მოკრძალებული გოგო ყოველთვის ვერიდებოდი პირველი მიწერას, მის

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 14. გაქცევა

ქრონოლოგიურად უნდა მივყვე წუხანდელ დღეს, გავიხსენო და მოგიყვეთ. ჯერ დრო მაქვს, სანამ ჩასხდომა გამოუცხადებიათ. უინტერესოდ ვადევნებ თვალს აეროპორტში მორუზრუზე ხალხს. რამდენიმე საათი და მერე, როგორც კი თვითმფრინავი მოწყდება მიწას და ჰაერში აფრინდება,

არასდროს გინანებ... (V ნაწილი )

ღამე იმ სახლში, სადაც გაიზარდე სხვანაირი აურა აქვს. სითბო და სიყვარული იგრძნობა ყოველ კუთხეში. დილაც სხვანაირი თენდება,ნათელი და დადებითი ემოციებით აღსავსე. თვალები არ მქონდა

შეპყრობილი /10/

-სიზმარში გნახავ...- ჩუმად თქვა და კონსტანტინემ ზუსტად იცოდა იმ წამს როგორი გამომეტყველება ჰქონდა ჟღალს. როგორ მშვიდად იწვა და სიზმრების სამყაროში გადადიოდა. მისი სუნთქვის ხმა ესმოდა და თავადაც ეთიშებოდა გონება,ბოლოს ჩასთვლიმა და სადღაც გონების

ცასა და მიწას შორის

მოთხრობაში აღწერილია ამბავი გოგონაზე რომელსაც დიდი უბედურება დაატყდა თავს.მე მქვია ნატი ვცხოვრობ საქართველოში კერძოდ თბილიში მყავს ორი უსაყვარლესი დაქალი ლილი და

დილამშვიდობის, მწვანეთვალებავ! {სრულად}

შესასვლელისკენ მიიწევდნენ. ერთმანეთის პირდაპირ იდგნენ მარი და ის უცნობი ბიჭი, რომელიც მარის ვერაფრით გაეხსენებინა. უცებ, ერთმანეთს შეხვდა ამ ორის თვალები. ერთმანეთს უყურებდნენ

პაპასკირი და ბაბუციძე 7

ფეხით გაუყვა კატო სახლისკენ გზას. ვერც გაიაზრა ისე მიუახლოვდა ორი ნიღბიანი და ისე ააფარეს სახეზე მატერია საშინელი სუნით გაჟღენთილი. ერთი ჩასუნთქვა და უგონოდ მყოფი კატო ბუმბულივით გადაიკიდეს

ის და მე?(თავი 2)(ეპიზოდი 2)

დემეტრე გარეთ გავიდა,როდესაც გარეთ გავიდა,ისეთი სახე მიიღო თითქოს მოჩვენება დაინახა.-ევა შეგიძლია წყალი მომიტანო?-კი როგორ არა.მე სამზარეულოსი წავედი,წყალი გამოვიტანე და კარებთან მივედი,მაგრამ

ერჯერადი სტუმარი 18+ (თავი 10)

მართალია დილით ქუთუთოების გახელა არც მიფიქრია, მაგრამ მივხვდი, რომ ჩვენს საწოლში ვიწექი, მისი სურნელი არ მცემდა, ანუ მარტო ვიყავი. რატომღაც აი ის სიმღერა გამახსენდა ფიფქიაში, ჯუჯები რომ წერაქვებს იქნევენ და „ჰეი ჰოო“-ს მღერიან და წარმოვიდგინე რომ იმ