ერთი ნახვით შეყვარება (თავი2)

__თქვენ ჩემი შეკითხვა ალბათ სწორად ვერ გაიგეთ?მე არ მიკითხავს თქვენი სახელი, მე გკითხეთ თუ რას შეუკვეთავდით__გაბრაზებულმა ვუთხარი "ქერას" როგორც ჩანს დამიანე ჰქვია... ხმის ამოღება არ ვაცალე ისე ვაქციე ზურგი, ახლა უკვე მის ძმაკაცებთან გადავედი იმავე

ფიქტიური ქოწინება თავი 3

-თან სიცივეში უფრო ლამაზები გამხდარან. სულ დამავიწყდა რა ფორმაში ვიყავი, ისეთი თხელი პიჟამა მეცვა.. ლოყები ამიწითლდა. ინსტიქტურად მკერდზე ხელი მივიფარე და ოთახში შევბრუნდი. ვისღა ახსოვდა მზის ამოსვლა. აივნის კარი საგულდაგულოდ ჩავკეტე და საწოლში

რატომ მე?! (2 თავი)

იმდენად დაბნეული ვიყავი არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა საკუთარ, თავს სარკეში ვუყურებ და ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებ, რომ ეს მევას. სახეზე სწალი შევისხი და ამ დროს კარების ხმაც გავიგე. სიყვარულს ისეთი სათვალე უკეთია, რომლითაც სპილენძი ოქროდ გეჩვენება, სიღარიბე

..ARASDROS GINANEB..

გასაცილებლად,არავინ მინდოდა წამოსულიყო,ერთადერთი მეგობრის გარდა.მასთან ბავშობიდან ვმეგობრობ.ჩემს ირგვლივ,ყველამ იცის,რომ ჩემი წასვლის მიზეზი, მეგობრის მიწვევაა,რომელსაც ძალიან მოვენატრე. ხუთი წელია არ ვუნახივარ და თავისთან დამპატიჟა ორი თვით.

მეტი ვიდრე მეგობრები(საცდელი თავი)

ყველაფერი ერთი უბრალო დღით დაიწყო,მე თეო ვარ,ჩემი სიმაღლე ყოველთვის მაკომპლექსებდა თუმცა თანდათან მივხვდი რომ ეს ერთერთი პლიუსი იყო გარეგნობაში,თანაც მაშინ როცა წონაში საგრძნობლად

შავი კაბა

ამ უეცარი შეჯახების შემდეგ ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დადგა, მანაც გამიხსენა და ყოველ დღე ვხვდებოდით ერთმანეთს, ვიხსენებდით ერთად გატარებულ სასიამოვნო დღეებს. თავდავიწყებით გვიყვარდა

უბრალოდ შემიყვარდა!(დასასრული)

თქვა მან და ამოიღო,პატარა,წითელი ყუთი,რომელიც გახსნა იქ იდო ძალიან ლამაზი ყელსაბამი,რომელიც ნიკამ აღო და ყელზე გამიკეთა.ბევრი ვილაპარაკეთ,შემდეგ წავედით და სანაპიროსთან დავჯექით,მე მის მხარზე

"დიდებული იყო ის ზაფხული..." თავი III

თუმცა ეს ღამე სულაც არ იყო მშვიდობიანი. მთელი ღამე მასზე ვფიქრობდი სიზმრებშიც კი მას ვხედავდი, ვერ გამერკვია ისევ ვგრძნობდი მის მიმართ რამეს თუ საბოლოოდ დავივიწყე..თავში იმდენი რამ ტრიალებდა

მომავალი ბედნიერება {საცდელი}

დღეს ჩემი საყვარელი მამიკოს დათას დაბადების დღეა. გავახილე თვალები თუ არა იმწამს გამახსენდა, საათს დავხედე და ჩაცმას შევუდექი. ვფიქრობდი რა სიუპრიზი გამეკეთებინა,რა მეჩუქებინა, რაიმე ისეთი

უსათაურო (მე-2 თავი)

სანდრიკა ფაღავამ სამხატვრო აკადემიის გრაფიკული დიზაინის აუდიტორიაში პირველად რომ შემოაბიჯა, მისი გარეგნობა შეუმჩნეველი არავის დარჩენია. გოგოებმა ერთი მეორის მიყოლებით უმატეს ხვნეშას