მირჩიეთ რამე!

მირჩიეთ რამე! მომწონს ერთი ბიჭი,მომწონს არა მიყვარს და იქნებ მირჩიოთ რამე არვიცი ეას გრძნობს ჩემს მიმართ უბრალოდ მაწვალებს,ნერვებს მიშლის,მელაპარაკება,სისულელეებს აკეთებს ჩემ თვალწინ,მეხმარება,მიბრაზდება ხანდახან...მაგრამ ყველაზე საშინელება

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთხუთმეტე თავი (27)

-მეც მიხარია შენი ნახვა ნია_უპასუხა მამაკაცმა და გოგონას მოეხვია-თუმცა შენ ნახვას აქ ნამდვილად არ ველოდი -ჰო,ცხოვრება მოულოდნელობებითაა სავსე -სასიამოვნო მოულოდნელობებით_თქვა დათომ,რომელიც სოფიასთან ერთად მიუახლოვდა მათ

იქ სადაც 13

არაფრის მომცემი სიმორცხვე ჩემში უკვე პიკს აღწევდა, არ მინდოდა დილა გათენებულიყო, არ ვიცოდი როგორ უნდა მოვგცეულიყავი, მაგრამ ჩვენ როდი გვემორჩილება ბუნება!?

დამთხვევა4

დილით ადრიანად ავდექი,გუშინდელი შემთხვევის იგნორირება მსურდა,თორნიკესთან ყოფნა კარგი იყო თუნდაც 24 საათით,მაგრამ უნდა მახსობდეს,რომ ეს თამაში იყო და არაფერი სხვა,კი წამომცდა საკუთარ თავთან გუშინ ,რომ თორნიკე მომწონდა მაგრამ ყველანაირად ვეცდები,რომ

Après nous le déluge à venir - ჩვენს შემდეგ თუნდაც წარღვნა მოსულა

დილით გაღვიძება ალბათ ყველაზე რთული რამაა ჩემს ცხოვრებაში. გონება ფეხისწვერებზე ცდილობს ამ საგანგაშო ხმას გაექცეს, მაგრამ მაღვიძარა იმარჯვებს და მე თვალდახუჭული ვცდილობ დატვრეული ტელეფონის ეკრანს ხელი გადავუსვა და დავადუმო.

მომეცი ხელი ...3...

ადამიანურად მთხოვე რამე და არ მახსოვს?-ღვედი შევიკარი და შევუღრინე. გაფართოებული თვალებით გამომხედა და თავისთვის გაიღიმა.-ნუ იცინი! -რატომ? გაღიზიანებ? -ხო. ცუდად მოქმედებ ჩემზე! -ნეტავ მეც ვიცოდე, შენ როგორ მოქმედებ ჩემზე!

ბედნიერები მოლოდინში ( თავი 2-14 )

ეს მოთხრობა არის გოგონაზე, რომესაც ცხოვრებამ მწარედ დასცინა. გოგონაზე, რომელიც ბედნიერებას ელოდება. მას მხარში ყოველთვის უდგანან საყვარელი ადამიანები.

ნიძლავი!(4)

ბათუმისკენ დამღლელი დ აგრძელი გზა სადაც გამოიჩენს დემეტრეს სისუსტე თავს მას არშეუძილა აწყეინოს ადამიანს რცა ხვდება რომ დააშაცა და არაა მართალი ბოდიშსაც იხდის თუმცა ამას სხვებს არ აჩვენებს და მალავს რომელიც ბარბარემ აღოაჩინა და მისთის შეინახა გულში

რაც ზაფხულში ხდება, ზაფხულშივე რჩება (ნაწილი 8)

ოთახში შემოვიდა, თვალი არ მოუცილებია ჩემთვის.. არცერთი არ ვიღებდით ხმას, ან რა გვქონდა სათქმელი თვალებში გვერეკლებოდა ის სიყვარული , რომელსაც გულით დავატარებდით.. ტუჩებზე მისი ტუჩების შეხება ვიგრძენი, მინდოდა ის წამი უსასრულოდ დარჩენილიყო ჩვენში...

კუნძულზე დაკარგულები პირველი ნაწილი

ქალაქის გარეუბანანში ერთი კორპუსი დგას დასაც მე ვცხოვრობ ჩემი სახელი ნიტაა. პატარაობაში ანცი ბავშვი ვიყავი. მაგრამ ჩემი მშობლები ბევრ თავისუფალ ადგილს მითმობდნენ ეს ყველაფერი კი მაშინ შეწყდა როცა ერთ ჩვეულებრივ დღეს გარეთ გავედი და მეგობრების