საყვარელი ვენები. XIII დღე. ნაწილი II

იყო და არა იყო რა, იყო ერთი გოგო, რომელიც თავის ღმერთს განუდგა და ამ სამართლიანმა ღმერთმაც მკაცრად დასაჯა. დასაჯა განა ამპარტავნების, მრისხანების, ან მრუშობის გამო, არა, შვიდი მომაკვდინებელი ცოდვა აქ არაფერ შუაში იყო. დასაჯა ნეტარებაში გადავარდნის

პიცა გამოძახებით - თავი 4

ბიჭო, ოეე, , ვიწვით. - ერეკლემ თორნიკეს გაკრა ფეხი და წამოაგდო, თან თვითონ სირბილით შევიდა სააბაზანოში, სადაც იცოდა რომ წყალი ბოთლებით ყოველთვის იყო. ხელი დაავლო და სამზარეულოსკენ გავიდა. ამასობაში ყველა გარეთ გაცვენილიყო. -გოგა დაგვრჩაა, გოგაა. -

იქ სადაც 12

- არ მეგონა ასე თუ ინერვიულებდი ჩემზე. მიუხედავად მისი მდგომარეობისა, ხუმრობას მაინც აგრძელებდა. - საერთოდ არასდროს ჩუმდები? მე შენზე არ ვნერვიულობ, უბრალოდ იმაზე ვნერვიულობ.. იმაზე ვნერვიულობ..

აკრძალული სიყვარული ( თავი 8 )

სახლში შესვლისთანავე ბებია და ბაბუა გადამეხვივნენ, ბევრი რამ გამომკითხეს, ბევრი ვისაუბრეთ. ჩემს ოთახში ავედი და ყველაფერი ჩემებურად მოვაწყვე, საწოლი რათქმაუნდა ფანჯრისკენ მივწიე. ტანსაცმელი კარადაში დავალაგე, ჩემი ნოუთბუქიც ამოვიღე და მაგიდაზე

მოახლოება (XIII თავი)

თურმე ყველაფერი კი არ ჩაწყნარდა, ახლა იწყება ყველაფერი... თითოეული მონაწილე დაისჯება... არ ვაპატიებ ირაკლის სიკვდილს, იმ ყველაფერს რაც ჩემს ოჯახს გადახდა თავს და ახლა უკვე შენ... ირაკლი, იმიტომ მოკლეს, რომ ასე ვთქვათ სახიფათო მოწმე მოიშორეს. ჩემი

წერილი კატერინას

გუშინ უნივერსიტეტიდან რომ მოვდიოდი გოგონას მოვკარი თვალი, შენსავით გამხდარი იყო, გრძელი შავი თმითა და მწვანე თვალებით , შენ მეგონე , ქუჩა გადავჭერი და გავეკიდე კატერინა კატერინას ძახილით, ნახევარი გზა გამარბენინა ,ბოლოს გამომხედა ,მაგრამ შენ არ

გულის ფეთქვის მიზეზი (დასასრული)

სროლა მანქანის მიმართულებით დიდხანს არ გაგრძელებულა, თუმცა ეს რამდენიმე წუთი ოლიკოსთვის საუკუნედ გაიწელა. მისი დაუცველი სხეული სულ მთლად სისხლით იყო დასვრილი. სროლის შეწყვეტიდან ცოტახნის შემდეგ გონზე მოვიდა, თავი წამოყო და ირგვლივ გარემოს შიშით

დროებითი ლექტორი თავი 3

კლუბში გამაყრუებელი მუსიკის ხმა ისმის, ბართან მივდივარ და ტეკილას ვუკვეთავ. ერთ ჭიქას მეორე მიყვება, მეორეს მესამე და ა.შ უკვე კარგად შემთვრალი ვარ როცა ვიღაც ბიჭი მთხოვს ცეკვას, მეც ვდგები და მივყვები, მანამ ვიცეკვე სანამფეხებში ძალა არ

ბედნიერი ზაფხული (თავი მეოთხე)

ხელები საჯდომზე დამადო , მაგრამ ამ დროს კარების ხმა გავიგეთ მომშორდა გამიღიმა და თავისი ოთახისკენ წავიდა რამოდენიმე წამში ბავშვებიც შემოლაგდნენ ლაზარე და ნინია საეჭვოდ მიყურებდნენ თითქოს რამის თქმა უნდოდათ მაგრამ ვერ ბედავდნენ მეც დავიღალე თან

დაბრუნება (თავი2)

საწოლში მთელი ღამე გაუაზრებლად ვტრიალებ,ადგილს ვერ ვპოულობ,კარგად შეფხიზლებული ფეხზე ვდგები და სიბნელეში არეული ვმოძრაობ,პიჟამოებს სწრაფად ვიხდი და სპორტულებს ვიცვამ,ტელეფონის დახმარებით ჩანთაში საფულეს ვპოულობ ქურთუკს ხელში ვიღებ