ნიღაბი თავი 2

გაუაზრებლად შეხსნა კარები და დერეფანს გაუყვა, მისაღებში კი საშინელი სანახაობა დახვდა. რატი იატაკზე იყო ჩამუხლული, ტანზე მხოლოდ შარვალი ეცვა, თავი მუხლებში ჩაერგო და ღმუოდა. მაშინვე მიხვდა რაც სჭირდა, როგორ უნდოდა რომ რეალობას გაქცეოდა. როგორ ეტკინა

უაზრო ქმედება (თავი 1)

როცა შენი ერთი სიტყვა მთელ ცხოვრებას გიცვლის შენც და შენს გარშემომყოფებსაც წინა დღეს ძვირფასი ტანსაცმლის მეტი არაფერი გადარდებს მეორე დღეს კი უშგულში იღვიძებ უცხო ოჯახში და ხდები შენთვის სრულიად უცხო მამაკაცის ცოლი გიწევს შეიცვალო შეცვალო ცხოვრების

პირდაპირი რეისი ლოს-ანჯელესიდან

-ვერ ვიჯერებ რომ შენი ბიძაშვილია. -ვერც მე. თქვა ბიჭმა და თავი უკმაყოფილოდ გააქნია. -ის ისეთი თავქარიანია. თქვა მესამემ. -და ისეთი ქერა. დაამატა მეოთხემ. -და მასზე რამდენიხანი უნდა იზრუნო? თანაგრძნობით კითხა მეგობარმა. -სანამ 18-ის არ გახდება. -მე

იისფერი სიყვარული 18+ #2

საბოლოოდ კი სივრცეში გაუჩინარდა, კესო კი დარჩა გახევებული, ცრემლებს ერთიანად დაეფარა მისი სახე. კარების დაკეტვა ძლივს მოახერხა და იქვე დაჯდა, ხელები სახეზე აიფარა და გულამოსკვნილი ატირდა.

მეტამორფოზა

დილის 7:00 საათია მეძინება უკვე დაღლილმა გავიღვიძე ყველაფერს ის აუარესებს რომ გარეთ წვიმს და უფრო მეტად მინდა სახლში დარჩენა ძილი და მთელი დღე უსაქმოდ ყოფნა. მაგრამ შეუძლებელია 9:00საათზე სამსაურში უნდა ვიყო. ვუყურო ხალხს რომელიც გულზე არ

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? (თავი 8)

- საუბარი გაცადო? საუბარი არა? თავის დროზე გქონდა შესაძლებლიბა ყველაფრის ახსნის და შეგეძლო გამოგეყენებინა თორნიკე,ახლა კი სანამ მთელი სოფელი შევძარი,სასწრაფოდ გაქრი ჩემი თვალთახედვიდან! - ასე იყო საჭირო გესმის? მაშინ ისეთი პატარა იყავი...ჯანდაბა!

მარიონეტი (ოცდამეხუთე თავი)

31 დეკემბერის ღამე დასასრულს უახლოვდებოდა. ღამის თორმეტ საათს სულ რამდენიმე წუთი აკლდა ცა ულამაზესი სალუტებით განათდა. მორიგი ახალი წელი მთელი მისი დიდებულებით მობრძანდა თბილისში. მობილური ტელეფონები წარა-მარა წკაპუნობდა მორიგი ელექტრონული გზავნილის

პიცა გამოძახებით - თავი 8

დარჩენილი დღეები მხიარულად გავატარეთ. მაგდასაც ხშირად ვსტუმრობდით. მისი მდგომარეობა მძიმე იყო, თუმცა უკეთესობისკენ მიდიოდა. ექიმის თქმით, თუ ისევ ასეთი მონდომებით გააგრძელებდა, გადარჩენის შანსი ბევრად დიდი იქნებოდა. წამოსვლისას ძალიან არ მინდოდა

ის დაბრუნდა *7 თავი*

ის დაბრუნდა(7 თავი) (თაკო)-როგორ ხარ დე?გუშინ ძალიან ცუდათ იყავი. (დემეტრე)-აქლა კალგად. (თაკო)-ჰოო დე დღეს ვიღაც უნდა გაგაცნო. (დემეტრე)-ვიიინ (ნიკა)-ვინ და მე. გამარჯობა პატარა კაცუნა მე ნიკა ვარ.შენ რა გქვია. (დემე)-მე დემტლე ვალ (ნიკა)-კარგი

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 5)

ყველა ემზადებოდა ქორწილისთვის, მარტო ოჯახი კი არა ყველა მთელი თბილისი ელოდებოდა ზე-წყვილის დაკავშირებას. მეგობრები ნათესავები, მამები ყველა თავქუდმოგლეჯილი დარბოდა აქეთ-იქით ქორწილამდე მხოლოდ და მხოლოდ ერთი დღე იყო დარჩენილი.