ერთი ნაბიჯი ბედნიერებისკენ (მეორე თავი)

მთელი უნივერსიტეტი ჩვენ გვიყურებს . ნუ მე მაგარი მ...ია რას იჭორავებენ ჩვენ ზურგს უკან , მაგრამ ვიცი რომ შენ არა , ამიტომ ჩაჯექი მანქანაში . - აუღელვებლად ლაპარაკობდა მამაკაცი . ნენემაც უკან მიიხედა და მართლაც ასე იყო , ყველა ვინც უნივერსიტეტის

გულის ფეთქვის მიზეზი (თავი 3)

მხოლოდ გარეთ გამოსვლისას შეამჩნია, რომ ტიროდა. ცრემლებით დასველებული ღაწვები ერთიანად გაეყინა და სწორედ ამან გადააწყვეტინა წვეულებისათვის გრანდიოზულად მოხატული თვალების გამშრალება. კიბეებზე ჩამომავალს რამდენჯერმე მტკივნეულად გადაუბრუნდა ფეხი, ამიტომ

რაც ზაფხულში ხდება , ზაფხულშივე რჩება..(ნაწილი 5)

რაც უფრო მეტად ახლოვდებოდა საღამო ხასიათი მეტად მიფუჭდებოდა. არ მინდოდა გარეთ გასვლა და მითუმეტეს ნინის გაცნობა. ხომ არაფერი დაუშავებია, მაგრამ უკვე არ მომწონდა. ასეა თურმე ყოფილ შეყვარებულთან ვერ იმეგობრებ, სისულელეა, როცა სხვას დაინახავ მასთან ან

სიყვარული როგორც ასეთი (თავი მეოთხე)

რა შენ-მითხრა და სახე ახლოს მომიტანა მისმა ცხელმა ჰაერმა თავბრუ დამახვია -ამას ვერ გავუძლებ-ვთქვი და ტუჩებზე ვეცი. ალექსანდრემ ჩაიღიმა და კოცნაში ამყვა, ისე მომძვრა პირსახოცი ვერც ვერაფერი გავიგე და ალექსანდრეს წინაშე სრულიად შიშველი დავდექი.

სამუდამოდ 2

თვალები ვჭყიტე ეს...ეს ხომ პანდაა, უზარმაზარი პანდა. საოცარია ნეტა ვისია, გავიფიქრე თუ არა უკნიდან ვიღაც მომახტა, უცებ შევტრიალდი. ვიკი იყო და გაფარტოებული თვალებით იყურებოდა. ხელის ერთი მოძრაობით გვერდზე გამწია და პანდას ეცა, აწევა უნდოდა მაგრამ

ბედნიერი ზაფხული(მეორე თავი)

უკვე ძალიან ნასვამები ყვნენ წასვლა, რომ დავაპირეთ მე კი სასმელი არ დამილევია რადგან არ მიყვარს დალევა მომიწია საჭესთან მე დავმჯდარიყავი ლაზარემ მომახსენა, რომ დამიანე ჩვენთან იცხოვრბდა სანამ, მის სახლში რემონტი არ დასრულდებოდა ჩვენც მივედით სახლდი

პიცა გამოძახებით - თავი 2

-უკაცრავად? - გაკვირვებულმა გახედა ნათიამ. -უკაცრავად არა, ანუ უნდა ადგე და სამზარეულოში შენც მოამზადო რამე. -კი, მაგრამ... - უცებ შეიცოდა სახე. - მე... მე, რომ არ გამომდის? -არაუშავს, არც ჩვენ გამოგვდის. სჯობს შენი გაკეთებული საჭმლით მოიწამლო და

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (17 თავი)

დილით თვალი მომჭრა მზის ხხივებმა,გადაბრუნებას ვაპირებდი, მაგრამ ძლიერ მკლავები მეხვეოდნენ და ვერ შევძელი, თავზარდაცემულმა წამოვიკივლე,ამან ჩემი გვერდით მწოლი დააფრთხო და მე იატაკზე გავიშხლართე. —ალექს!-იმ წამს ამომიტივტივდა თავში წინა საღამო,

საყვარელი ვენები. დღე XI

ნარკომანია... სად მთავრდება სამოთხე და სად იწყება ჯოჯოხეთი...ღრიალებდა ქართველი რეპერი შეძრწუნებული ხმით. ვერ წარმომედგინა თუ ამ სიმღერას ლევანი უსმენდა, არადა, მისი მანქანა ჩემი სახლის ჭიშკართან იდგა და მუსიკის ხმაც ზუსტად იქიდან მოდიოდა. ოთხი დღის

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? ( თავი 4)

ქეთათო..მოთმინებას ნუ ცდი...მაკოცე! - ბრძანებასავით გაიჟღერა უმცროსი ჯორდიანის სიტყვებმა,ქეთო შედგა,ცოტახანს გაშეშებულმა უყურა,მერე ფეხისწვერებზე აიწია,ხელები კისერზე შემოაჭდო და ნაზად წაეტანა მამაკაცის ბაგეებს.დარბაზში შევიდა თეკლას და ელენეს რაღაც