გოგონა მზის ჩრდილში (თავი მესამე, მეოთხე)

- ახლა ვეღარ,- სითბოთი აევსო თვალები ნახატთან შეხებისას,- ახლა უკვე ქმარი და შვილი მყავს. ამ ყველაფერს ერთი ხელის მოქნევით ვერ გადავაქცევ, თან არამგონია ადამიანი ორივე ოცნებას ერთდროულად მისწვდეს. რაღაც უნდა გასცე, სანაცვლოდ რაიმე რომ მიიღო.

არასოდეს გამიშვა (სრულად)

-რა მოხდა.. საშა სად არის?-უკვე კბილებში გამოვცერი.. -თუ მაცდი გეტყვი.. საშამ დამირეკა და მითხრა,რომ გამთენიისას ტანიამ დაურეკა და დახმარება სთხოვა,ამიტომ საშა მასთან წავიდა.-ამის გაგონებაზე მუხლებში სისუსტე ვიგრძენი და იქვე მდგარ სავარძელზე

შენ ჩემი გამონაკლისი ხარ [სრულად]

ერთი წუთით დახუჭეთ თვალები, რას ხედავთ? ირგვლივ გამეფებულ სიბნელეს? აი მე კი სიბნელეს უკვე რამოდენიმე თვეა ვეღარ ვხედავ მას გაბრიელის მზერა ცვლის. რამდენჯერაც თვალს დავხუჭავ იმდენჯერ გაიელვებს მისი ჭაობისფერი თვალები, თვალები რომლებიც დღითიდღე უფრო

სიყვარულის დრო " 1 ნაწილი "

ზარის ღიკალზე ხელი არ აუშვია,ისე რეკავდა.არც აპირებდა ხელის აღებას.უბრალოდ არ შეეძლო,5 წუთის განმავლობაში ცდილობა,როგორმე თავი შეემზადებინა,იმისთვის რაც წინ ელოდა.თვალები გაფართოებული ქონდა,სადაც მხოლოდ შიშს ამოიკითხავდით.ხელები უკანკალებდა და სადაც

არაჯანსაღი გონება 4

ალექსს ბრაზისგან სახე მოეღრიცა და თვალებში ნაპერწკლები გაუკრთა. ხელები მომუშტა და ცისფერი თვალებით მტრულად შემომხედა. გაბრაზებულიც კი ძალიან სიმპატიური იყო. ალექსმა მზერა მამამისზე გადაიტანა. როცა მის მკაცრ სახეს გადააწყდა, ისევ მე გადმომხედა.

არანორმალური (14)

იქნებ სწრფად თქვა რაც გინდა, სახლში გვეჩქარება! – მიუბრუნდა მამა. -ხო, მოკლედ გადავწყვიტე, რომ თქვენი მოტაცებების მიზეზი პირდაპირ გითხრათ და ზედმეტად თავი აღარ შევიწუხო. ესეიგი – დივანიდან წამოხტა და დაიწყო – პირველი, სანდრო ჩემი შვილი არ არის! –

თავადაზნაურული ამბები (10)

-არ შემიძლია,ამ წამს ვერაფრით ვამართლებ! ნუთუ გაფრთხილება მაინც არ შეეძლო,თათია ოპერაციაზე შევდივარ და ვერ გაგაცილებთო?! მე რა ბევრს ვითხოვ? იქნებ ვეღარასდროს ვნახოთ ერთმანეთი? ღმერთო,ამაზე არც კი მიფიქრია-თავში წამოვიშინე ხელები,უკნიდან ვიღაცის ხმა

შენ სიყვარული დამიბრუნე (თავი 4)

მოტოდან გადმოვედი და ძირს დავჯექი,ჰორიზონტს ვუყურებდი და ჩუმად ვტიროდი.ცუდად ვიყავი,ძალიან ცუდად.ჩემი ტელეფონი არჩერდებოდა ამიტომ ხმა სულ გამოვურთე.დაახლოებით ერთი საათი ვიყავი ასე მერე კი მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი და ფიქრებიდან გამოვედი.უკან

არაჯანსაღი გონება 3

ნელა შევბრუნდი უკან და გაოცებისგან ენა ჩამივარდა. ისიც გაოცებული მომჩერებოდა. ჩემი მომავალი საქმრო, ლიფტში ნანახი ბიჭი აღმოჩნდა გეგამ და დენიელმა ჩვენი გაოცებული სახეების დანახვაზე, ერთმანეთს გადახედეს. -რა ხდება, ერთმანეთს იცნობთ?-გვკითხა

პაემანის დღიურები. ეპიზოდი 5. გასვენება შუაღამეს და საპატრულო პოლიცია

ხელოსანმა ათი წუთი უჩხიკინა ტელეფონს, ბოლოს გამოვიდა და დამწუხრებული სახით მამცნო, რომ არაფერი ეშველებოდა, რადგან იგი გარდაიცვალა. გული ჩამეთუთქა. ჩემი ტელეფონი, ჩემი საუკეთესო მეგობარი, რომელიც რამდენი წელია მომყვება ემოციებისა და ცხოვრების გზაზე,